108 σώματα εκτέθηκαν από το «Συριακό»* Ελεύθερο Στρατό (ΣΕΣ) [1] σε ένα τζαμί στη Χούλα. Σύμφωνα με τους αντάρτες, αυτά ήταν τα λείψανα των αμάχων που σφαγιάστηκαν στις 25 Μαΐου 2012 από φιλοκυβερνητική πολιτοφυλακή, γνωστή ως «Shabbihas».

Η συριακή κυβέρνηση εμφανίστηκε τελείως αποσταθεροποιημένη από την είδηση. Καταδίκασε αμέσως τις δολοφονίες που απέδωσε στην ένοπλη αντιπολίτευση.

Ενώ το εθνικό πρακτορείο ειδήσεων SANA, δεν μπορούσε να παράσχει λεπτομέρειες με βεβαιότητα, το ελληνο-καθολικό συριακό πρακτορείο ειδήσεων Vox Clamantis, δημοσίευσε χωρίς καθυστέρηση μια άμεση μαρτυρία για ένα μέρος των γεγονότων, κατηγορώντας απόλυτα την αντιπολίτευση [2] . Πέντε ημέρες αργότερα, το ρωσικό συνεχές ειδησεογραφικό κανάλι Rossiya 24 (πρώην Vesti) παρουσίασε μία πολύ λεπτομερή ανταπόκριση 45-λεπτών που παραμένει μέχρι σήμερα η πιο λεπτομερή δημόσια έρευνα [3].

Τα δυτικά κράτη και αυτά του Κόλπου, που εργάζονται για την «αλλαγή του καθεστώτος» στη Συρία και ήδη αναγνώρισαν την αντιπολίτευση ως προνομιακό συνομιλητή, υιοθέτησαν την εκδοχή των γεγονότων που έδωσε ο ΣΕΣ, χωρίς να περιμένουν την έκθεση της Αποστολής Παρατηρητών των Ηνωμένων Εθνών (UNSMIS). Ως τιμωρία, τα περισσότερα από αυτά εφάρμοσαν ένα μέτρο προετοιμασίας σε περίπτωση ανάγκης: την απέλαση των Σύρων πρεσβευτών από τις αντίστοιχες χώρες τους. Αυτό το πολιτικό μέτρο δεν αντιστοιχεί σε διακοπή ων διπλωματικών σχέσεων, το υπόλοιπο του συριακού διπλωματικού προσωπικού παραμένοντας διαπιστευμένο στο χώρο των αντίστοιχων χωρών.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε μια δήλωση του προέδρου του Συμβούλιου Ασφαλείας που καταδικάζει τη σφαγής χωρίς να κατονομάζει τους ενόχους. Κάλεσε επίσης την κυβέρνηση της Συρίας να αναλάβει τις ευθύνες της, ήτοι τη προστασία του πληθυσμού της με κατάλληλα μέσα, δηλαδή χωρίς τη χρήση βαρέων όπλων [4].

Αντίθετα, ο Ύπατος Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Navi Pillay, ανέφερε τους ισχυρισμούς κατηγορώντας τις συριακές αρχές και ζήτησε να μεταφερθεί ο φάκελος της υπόθεσης στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και ο υπουργός Εξωτερικών του Λωράν Φαμπιούς εξέφρασαν την πρόθεσή τους να πείσουν τη Ρωσία και την Κίνα να μην εμποδίσουν ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας που θα επιτρέψει τη χρήση βίας, ενώ ο γαλλικός τύπος κατηγορεί τη Ρωσία και την Κίνα ότι προστατεύουν ένα εγκληματικό καθεστώς.

Απαντώντας σε αυτές τις κατηγορίες, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Αντρέι Ντενισόφ, λυπήθηκε ότι η γαλλική θέση είναι μια «απλή συναισθηματική αντίδραση» που «στερείται» ανάλυσης. Τόνισε ότι η σταθερή θέση της χώρας του, στην προκειμένη υπόθεση, όπως και σε άλλες, δεν ήταν να υποστηρίξει μια κυβέρνηση αλλά έναν λαό (δεδομένου ότι ο συριακός λαός εξέλεξε τον Πρόεδρο αλ-Ασάντ με το τελευταίο συνταγματικό δημοψήφισμα ).

Κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης της Δαμασκού, η αποστολή παρατηρητών των Ηνωμένων Εθνών επισκέφθηκε την περιοχή. Έγινε δεκτή από την αντιπολίτευση που ελέγχει αυτή τη περιοχή και μπόρεσε να συγκεντρώσει μερικές αποδείξεις για την προετοιμασία της έκθεσης της.

Σε συνέντευξη τύπου για εσωτερική χρήση σε ς χώρους, ο πρόεδρος της συριακής Εξεταστικής Επιτροπής για τη σφαγή διάβασε μια σύντομη ανακοίνωση που αποκαλύπτει τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της συνεχιζόμενης έρευνας. Κατ’ αυτόν, η σφαγή διαπράχθηκε από την αντιπολίτευση στο πλαίσιο μιας στρατιωτικής επιχείρησης του ΣΕΣ στην περιοχή.

Έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η έκθεση της Αποστολής Παρατηρητών των Ηνωμένων Εθνών θα μπορούσε να στραφεί εναντίον τους, οι δυτικοί ζήτησαν τη δημιουργία μίας πρόσθετης επιτροπής έρευνας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Γενεύη που ελέγχουν. Το τελευταίο θα μπορούσε να συντάξει γρήγορα μια έκθεση που θα επιβάλει μια έκδοση των γεγονότων πριν να καθιστά τα συμπεράσματά της η αποστολή παρατηρητών του ΟΗΕ.

Πώς μπορούμε να μάθουμε τι συνέβη στη Χούλα;

Αμέσως και χωρίς ερευνά, τα δυτικά ειδησεογραφικά πρακτορεία και οι δυτικές κυβερνήσεις θεώρησαν τη συριακή κυβέρνηση υπεύθυνη για τη σφαγή.

Δύο κύρια εμπόδια παρακωλύουν τους ερευνητές: η συριακή κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο της Χούλα για αρκετές εβδομάδες. Οι Σύροι δικαστές δεν μπορούν να πάνε επί τόπου, και άν ορισμένοι δημοσιογράφοι το μπορούν, θα είναι μόνο με τη συγκατάθεση και υπό τη στενή επίβλεψη του ΣΕΣ. Υπάρχει όμως μία εξαίρεση: μια ομάδα του Rossiya 24, του ρώσικου ειδησεογραφικού καναλιού, κατάφερε να κινηθεί στο χώρο χωρίς συνοδεία και να πραγματοποιήσει ένα εξαιρετικά λεπτομερές ρεπορτάζ.

Η επίσημη συριακή Επιτροπή ισχυρίζεται ότι έχει λάβει πολλές μαρτυρίες, αλλά δηλώνει ότι θα τις παρουσιάσει στον τύπο μετά την τελική έκθεση. Μέχρι στιγμής, η ταυτότητα αυτών των μαρτύρων προστατεύεται από το απόρρητο της έρευνας. Ωστόσο, η κρατική τηλεόραση μετέδωσε μερικές μαρτυρίες την 1η Ιουνίου.

Οι ερευνητές διαθέτουν επίσης ορισμένα βίντεο που παραρίχθηκαν αποκλειστικά από τον ΣΕΣ.

Τέλος, ο ΣΕΣ έχοντας συγκεντρώσει τα σώματα σε ένα τζαμί και έχοντας αρχίσει την ταφή τους την επόμενη ημέρα, δεν ήταν δυνατό για τους παρατηρητές των Ηνωμένων Εθνών να προβούν σε ιατρικο-εγκληματολογικές εξετάσεις σε μεγάλο αριθμό των σωμάτων.

Τα συμπεράσματα του Δικτύου Βολταίρου

Τα θύματα της σφαγής της Χούλα.

Η Χούλα δεν είναι πόλη, αλλά μια διοικητική περιοχή που περιλαμβάνει τρεις κοινότητες των περίπου 25.000 κατοίκων η κάθε μία, τώρα εγκαταλειμμένη σε μεγάλο βαθμό. Η σουνιτική συνοικία Tal Daw ήταν υπό τον έλεγχο των ανταρτών για αρκετές εβδομάδες. Ο «Συριακός» Ελεύθερος Στρατός έχει επιβάλει τον νόμο του. Οι Εθνικός Στρατός εξασφάλιζε την ασφάλεια των οδών μεταφοράς, λαμβάνοντας θέσεις σε διάφορους σταθμούς των δρόμων της περιοχής, αλλά δεν αποτόλμησε να βγει έξω από αυτούς τους δρόμους.

Ορισμένα άτομα απήγαγαν παιδιά και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αποσπάσουν λύτρα [5]. Τελικά, αυτά τα παιδιά σκοτώθηκαν λίγες ημέρες πριν από τη σφαγή της Χούλα, αλλά ο ΣΕΣ έφερε τα σώματά τους για να εκτεθούν με τα άλλα.

Στις 24 Μαΐου το βράδυ, ο ΣΕΣ ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση για να ενισχύσει τον έλεγχό του πάνω από την περιοχή και να μετατρέψει το Tal Daw σε νέα βάση του. Για το σκοπό αυτό, 600 έως 800 μαχητές, οι οποίοι ήρθαν από λιγότερο ή περισσότερο απομακρυσμένες περιοχές, συγκεντρώθηκαν στο Rastan και Saan και, στη συνέχεια πήγαν να επιτεθούν ταυτόχρονα σε στρατιωτικούς σταθμούς. Την ίδια ώρα, μια ομάδα ενισχύουσε το Tal Daw με την εγκατάσταση πέντε συστοιχιών αντιαρματικών πυραύλων και καθάριζαν τον πληθυσμό εξαλείφοντας ορισμένους από τους κατοίκους.

Τα πρώτα θύματα στο Tel Daw ήταν μια δωδεκάδα συγγενείς με τον Abd Al-Muty Mashlab, νεοεκλεγείς μέλος του κόμματος Μπάαθ, που έγινε γραμματέας της Εθνικής Συνέλευσης, και στη συνέχεια η οικογένεια του ανώτερου αξιωματικού Mouawyya al-Sayyed. Οι επόμενοι στόχοι ήταν οικογένειες σουνιτικής καταγωγής που είχαν γίνει σιίτες. Ανάμεσα στα θύματα περιλαμβάνονται οι οικογένειες δύο δημοσιογράφων της Top News και της New Orient News, πρακτορεία τύπου του Δικτύου Βολταίρου. Αρκετά άρτομα, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, βιάστηκαν πριν θανατωθούν.

Επειδή μόνο μία από τις θέσεις του Εθνικού Στρατού έπεσε, οι επιτιθέμενοι άλλαξαν τη στρατηγική τους. Μετέτρεψαν τη στρατιωτική ήττα τους στη επιχείρηση επικοινωνίας. Επιτέθηκαν το νοσοκομείο Al-Watani, και το πυρπόλησαν. Μετέφεραν τα σώματα που βρίσκονταν στο νεκροτομείο του νοσοκομείου και διαφόρων θυμάτων στο τζαμί, όπου καταγράφηκαν με κάμερες.

Η θεωρία μιας μοναδικής σφαγής που διαπράχθηκε από μία φιλοκυβερνητική πολιτοφυλακή δεν αντέχει στα πραγματικά περιστατικά. Υπήρχαν μάχες μεταξύ ανταρτών και νομιμόφρονων, και σφαγές φιλοκυβερνητικών αμάχων από τους αντάρτες. Στη συνέχεια, ο ΣΕΣ οργάνωσε μια σκηνοθεσία θεατρικής παράστασης αναμειγνύοντας πτώματα διαφορετικών προελεύσεων, που αντίστοιχαν σε θανάτους αρκετών ημερών.

Στην ουσία, η ύπαρξη των «Shabbihas» είναι ένας μύθος. Υπάρχουν σίγουρα φιλοκυβερνητικά άτομα που πήραν τα όπλα και μπορούν να έχουν διαπράξει πράξεις εκδίκησης, αλλά δεν υπάρχει καμία δομή, καμία οργανωμένη ομάδα που μπορεί να περιγραφεί ως φιλοκυβερνητική πολιτοφυλακή.

Πολιτικές και διπλωματικές επιπτώσεις

Η Πρέσβειρα της Συρίας στη Γαλλία Lamia Chakkour.

Η απέλαση των πρέσβεων της Συρίας από τα δυτικά κράτη είναι ένα μέτρο που είχε ετοιμαστεί από καιρό για να συντονιστεί. Οι δυτικοί ανέμεναν μια σφαγή αυτού του είδους για την εφαρμογή του μέτρου. Αγνόησαν πάρα πολλές παρόμοιες προηγούμενες σφαγές, επειδή ήξεραν ότι είχαν διαπραχθεί από το «Συριακό» Ελεύθερο Στρατό, και άρπαξαν την τελευταία πιστεύοντας ότι είχε διαπραχθεί από φιλοκυβερνητικές πολιτοφυλακές.

Η ιδέα μιας συντονισμένης απέλασης δεν συνελήφθη στο Παρίσι, αλλά στην Ουάσιγκτον. Το Παρίσι είχαν συμφωνήσει κατ ’αρχήν, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις νομικές συνέπειες. Στην πράξη, η Lamia Chakkour είναι επίσης πρέσβειρα της Συρίας στην UNESCO, και επομένως δεν μπορεί να απελαθεί από το γαλλικό έδαφος, λόγω του σύμφωνου για την έδρα. Και πάλι, αν δεν ήταν διαπιστευμένη στην UNESCO, δεν θα μπορούσε να απελαθεί επειδή έχει διπλή ιθαγένεια, γαλλική και συριακή.

Οι απελάσεις συντονίσθηκαν από την Ουάσιγκτον για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ενός γενικού ρεύματος, προκειμένου να ασκηθεί πίεση στη Ρωσία. Πράγματι, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιζητούν να δοκιμάσουν το νέο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, να αξιολογήσουν τις ρωσικές αντιδράσεις, και να μάθουν πόσο μακριά μπορούν να πάνε.

Ωστόσο, η επιλογή της σφαγής της Χούλα ήταν είναι ένα λάθος τακτικής. Η Ουάσιγκτον ανέλαβε αυτή την υπόθεση, χωρίς να εξακριβώσει τις λεπτομέρειες και με τη σκέψη ότι κανείς δεν θα μπορούσε να τις ελέγξει. Λησμόνησε το γεγονός ότι εντός λίγων μηνών, η Μόσχα έχει καταλάβει την χώρα. Περισσότεροι από 100.000 Ρώσοι ζουν τώρα στη Συρία. Δεν ανέπτυξαν ασφαλώς μόνο ένα αντιαεροπορικό σύστημα υψηλής τεχνολογίας για να αποτρέψει τους βομβαρδισμούς της Συρίας από το ΝΑΤΟ: εγκατάστησαν επίσης άλλες μονάδες, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών με στρατιωτικούς ικανούς να κινούνται σε αντάρτικές περιοχές. Στην περίπτωση που μας απασχολεί, η Μόσχα κατάφερε να ρίξει φως στα γεγονότα μέσα σε λίγες ημέρες. Οι ειδικοί της κατάφεραν να προσδιορίσουν 13 μέλη του ΣΕΣ ένοχη για τις δολοφονίες, και διαβίβασαν τα ονόματά τους στις συριακές αρχές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, όχι μόνο η Μόσχα δεν εντυπωσιάστηκε, αλλά σκλήρυνε τη στάση της.

Για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, το γεγονός ότι οι Δυτικοί θέλησαν να αναδυόσουν τη σφαγή της Χούλα ως σύμβολο τους, δείχνει ότι πλέον δεν ελέγχουν την πραγματικότητα στο έδαφος. Έχοντας αφαιρέσει τους αξιωματικούς που επέβλεψαν τον ΣΕΣ επί τόπου, οι Δυτικοί δεν διαθέτουν παρά μόνο πληροφορίες από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη τους και από τους δορυφόρους τους για να παρατηρήσουν τι συμβαίνει. Γίνονται ευάλωτοι στα ψέματα και κομπορρημοσύνες των μισθοφόρων που έστειλαν επί τόπου.

Ειδομένη από τη Μόσχα, αυτή η σφαγή δεν είναι παρά μόνο μία άλλη τραγωδία μεταξύ πολλών άλλων που έχουν υπομείνει οι Σύροι εδώ και ένα χρόνο.
Η βιαστική και επιπόλαια προπαγανδιστική εκμετάλλευση από τους Δυτικούς δείχνει ότι δεν έχουν αναπτύξει ακόμη μια νέα στρατηγική μετά την πτώση του Ισλαμικού Εμιράτου του Μπάμπα Αμρ.
Τελικά, προχωρούν στη τύχη και έτσι έχασαν το προβάδισμα που επιτρέπει στον παίκτη του σκακιού να κερδίσει.

Τιερί Μεϊσάν
Πηγή
Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)

[1] Το δίκτυο Βολταίρος επέλεξε να γράψει ΣΕΣ με την τοποθέτηση «Συριακός» σε εισαγωγικά για να τονίσει ότι αυτή η πολιτοφυλακή αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ξένους, και ότι η διοίκηση του δεν είναι συριακή.

[2] « Fractionnements irréversibles en Syrie ? », Vox Clamantis, 26 mai 2012.

[5] Αυτό είναι σήμερα το κύριο πρόβλημα της ασφάλειας στη χώρα. Πολλοί κακοποιοί οι οποίοι είχαν προσληφθεί στις τάξεις του ΣΕΣ αποστρατεύτηκαν λόγω έλλειψης της χρηματοδότησης. Παρέμειναν με τη κατοχή των όπλων που παρείχε η Δύση, συμμετέχουν στο οργανωμένο έγκλημα, ιδιαίτερα σε απαγωγές για λύτρα.