در تآتر یونان باستان، هر تماشاچی پیشاپیش از فرجام تراژدی آگاه بود. شخصیت های نمایشی که به ارادۀ خدایان نسبت به سرنوشت خود نابینا شده بودند، حرکات نمایشی را به پیش می راندند و آنچه را که مدعی آن بودند به زبان می آوردند. ولی گروه همسرایان برای تماشاگران طرحی را که سرنوشت تعیین کرده بود روایت می کرد.

آنچه در تراژدی نامۀ تراژدی کنونی که روی صحنۀ کوبانی بازی می شود، سرنوشت نهائی را به شکل کشتار جمعی 300000 کرد سوری تعیین کرده است. امارات اسلامی تا کنون چندین محلۀ شهر و چندین دهکدۀ پیرامونی را به تصرف خود درآورده است. اگر ارتش عرب سوریه برای نجات کوبانی ها نتواند از خطوط امارات اسلامی عبور کند، تمام کوبانی ها کشته خواهند شد.

مردم کرد از سوی حزب خودمختاری که از جمهوری عرب سوریه پشتیبانی می کند مورد حمایت قرار می گیرد، ولی ترکیه مرز خود را به روی شهروندان کرد به شکلی بسته است که نتوانند منطقۀ جنگی را ترک کنند و بگریزند و از سوی دیگر مانع پیوستن نیروهای کمکی حزب کار کردستان به مدافعان کوبانی می شود.

نیروهای کرد به فرماندهی محمود برخودان و به فرمانده دومی نارین آفرین (نام اصلی او میسا عبدو) می باشد. در اینجا باید دانست که انتخاب یک زن به مقام فرمانده دوّم موجب دستپاچگی و نگرانی بین جهاد طلبان امارات اسلامی شد زیرا اعتقاد آنها بر این است که اگر به دست یک زن کشته شوند نمی توانند به بهشت راه یابند (مترجم : بطور کلی دختران و زنان جوان در گروه های رزمی کرد حضور دارند).

در مقابل مقاومت رزم آوران کرد، امارات اسلامی بخش مهمی از نیروهایش را از سوریه برای درهم شکستن کوبانی ها گسیل کرده است.

بر اساس تحلیل های ما که بارها در ستون های شبکۀ ولتر و در چندین برنامۀ رادیوئی و تلویزیونی در آمریکای لاتین، روسیه و در جهان اسلام تکرار کرده ایم، امارات اسلامی یکی از اختراعات ایالت متحده است و مأموریت آن نیز تصفیهّ قومی منطقه بوده و به شکلی که بتوانند منطقه را بر اساس طرح از پیش ساخته ترسیم کنند. همه می توانند ببینند که بیانیه های آرامش بخش رهبران ایالات متحده به دلیل حرکات نظامی در منطقۀ جنگی پوشالی از آب درآمده، زیرا عملیات نظامی نه علیه بلکه به نفع امارات اسلامی انجام گرفته است.

اتحادیه (به اصطلاح ضد تروریستی) شش موج بمباران در کوبانی انجام داده است. ولی هرگز هیچ یک از مواضع امارات اسلامی را هدف نگرفته و تلفاتی نیز بر آنها وارد نساخته است. بلکه در فاصله و بیشتر بخش جنوبی و غربی هدف حملۀ هوائی قرار گرفته و به شکلی صورت گرفته است که ارتش عرب سوریه نتواند برای نجات جان مردم کوبانی از خطوط امارات اسلامی عبور کند.

دولت محلی کردستان عراق (طرفدار اسرائیل) از کمک به کردهای سوریه امتناع می کند زیرا از مدتها پیش با آنها اختلاف دارد، و برای توجیه منفعل ماندن خود نیز دلیل و برهان می آورد که به سوریه دسترسی مستقیم ندارد.

عضو ناتو، ترکیه نیز از کمک به مردمی که در تهدید کشتار جمعی به سر می برند امتناع می کند، و این بار دلیل و برهان این است که تا وقتی که کردهای سوریه از خود مختاری خود در سوریه قطع نظر نکنند و به مبارزان ناتوعلیه ارتش عرب سوریه و رئیس جمهور برگزیده بشار اسد نپیوندند، انتظار کمک نباید داشته باشند.

به گزارش مبارزان کوبانی، ترکیه به شکل روزمره به امارات اسلامی اسلحه می دهد و زخمی های جنگی را در بیمارستان هایشان می پذیرد، ولی آنها نمی توانند زخمی هایشان به بیمارستان های ترکیه منتقل کنند و برای چنین کاری با مشکلات بسیار سختی روبرو هستند.

در ترکیه، گروهک اسلامگرای کرد حزب مطالبۀ آزاد (که در گذشته عمداً حزب الله نامیده می شد، به شکلی که با مقاومت لبنان اشتباه گرفته شود) با حزب کار کردستان وارد جنگ شده است (حزب اکثریت کرد در کردستان). حزب مطالبۀ آزاد به شکل پنهانی از سوی حزب عدالت و توسعه و رئیس جمهور رجب طیب اردوغان هم زمان برای مبارزه علیه استقلال طلبان کرد و برای پشتیبانی از اخوان المسلمین مورد حمایت قرار می گیرد.

در 30 اوت، یک رهبر امارات اسلامی، حکمت و دو نفر از محافظان نزدیک او توسط حزب کار کردستان در استانبول کشته شدند. این عناصر امارات اسلامی به ابتکار حزب مطالبۀ آزاد به استانبول دعوت شده بودند و تحت حفاظت پلیس ترکیه بودند.

در یک پیامکی که برای تمام مبارزان فرستاده شده، حزب کار کردستان دستور حذف فیزیکی تمام اعضای حزب مطالبۀ آزاد را صادر کرده است. حزب کار کردستان گروهک اسلامگرای حزب مطالبۀ آزاد را متهم به همکاری با دولت ترکیه و کمک به امارات اسلامی دانسته است.

فرستادۀ ویژۀ سازمان ملل متحد برای سوریه، استفان دو میستورا Staffan de Mistura با مقایسۀ کشتار سربرنیتسا (یوگوسلاوی 1995)، در 10 اکتبر اعلام کرد که اگر کوبانی سقوط کند و در صورت کشتار مردم، ترکیه مسئول خواهد بود. او البته به بی هودگی از ترکیه درخواست کرد که مرزش را باز بگذارد.

هم زمان، فرماندۀ اتحادیۀ ایالات متحده، ژنرال جان آلن John Allen از ترکیه درخواست کرد که برای جلوگیری از کشتار جمعی مرزش را برای کردهای کوبانی باز کند. با این وجود بنظر نمی رسد که مردود دانستن چنین درخواستی مناسبات بین واشنگتن و آنکارا را مخدوش کرده باشد، کاملاً بر عکس.

وزیر جدید امور خارجۀ ترکیه MevlütÇavuşoğlu اعلام کرد که تا وقتی که اتحادیۀ ایالات متحده علیه امارات اسلامی (که ترکیه نیز به آن تعلق دارد) در شمال سوریه منطقۀ ممنوعۀ پرواز برقرار نسازد و هدف سرنگونی جمهوری عرب سوریه را پی گیری نکند، کشور او از هر گونه مداخله خود داری خواهد کرد.

در نتیجه، پارلمان ترکیه دولت را مجاز دانسته است که هم زمان علیه امارات اسلامی و حزب کار کردستان مبارزه کند.

لوران فبیوس وزیر امور خارجۀ فرانسه با استقبال از وزیر امور خارجۀ ترکیه M. Çavuşoğlu در پاریس، بی آن که به روشنی اهدافش را مطرح کند، از پیشنهاد ایجاد منطقۀ ممنوعۀ پرواز در شمال ترکیه پشتیبانی کرد و در توافق خود با ترکیه تأکید داشت.

فرانسه نیز به عنوان عضو ناتو، بدون توافق دولت مرکزی عراق، مستقیماً به دولت استقلال طلب محلی کردستان عراق جنگ افزار داده است. دولت محلی کردستان عراق سرزمین خود را 40 درصد گسترش داده استو ضمیمه سازی مناطق جدید در همآهنگی با امارات اسلامی صورت گرفت که منطقۀ عرب سنی نشین عراق را تصرف کرد. طی سال های گذشته، فرانسه از دیدگاه سیاسی از حزب کار کردستان (طرفدار سوریه) پشتیبانی می کرد، از این پس به شکل نظامی به دولت محلی کردستان عراق (طرفدار اسرائیل) کمک می کند.

در حال حاضر، فضای هوائی شمال سوریه توسط اتحادیۀ آمریکائی کنترل می شود. امارات اسلامی هواپیماهای میگ سوریه و اف 15 عراقی دزدیده شده دارد ولی خلبان و خدمۀ فنی کافی برای استفاده از آنها را در اختیار ندارد. ایجاد منطقۀ ممنوعۀ پرواز توسط ناتو در سوریه بجز نقض آشکار حقوق بین الملل، هیچ تأثیری روی نبردهائی که در جریان است ندارد.

پیشنهاد ایجاد منطقۀ ممنوعۀ پرواز روی آسمان سوریه توسط اسرائیل مطرح شده بود که با چنین روشی قطع عضو این کشور را بر اساس الگوی سال 1991-2003 در عراق(به نفع ایجاد دولت محلی فعلی در کردستان) در چشم انداز خود قرار داده بود. با این وجود تنها مورد مقابل مقایسه معتبر منطقۀ کنترل تحمیل شده در سال 1983 است که طی جنگ داخلی لبنان به عنوان مستعمره سازی مجدد لبنان تلقی شد و پس از کشته شدن 300 سرباز ایالات متحده و فرانسه ازهم پاشید.

در ترکیه، حزب کار کردستان با برپا کردن تظاهرات پیاپی می خواهد دولت اروغان را به گشایش مرزهایش وادارد. طی این تظاهرات تاکنون 31 نفر در واکنش پلیس ضد شورش ترکیه کشته شده اند.

تنها پرسشی که در اینجا می توانیم مطرح کنیم این است که تا کی کردهای سوری می توانند به تنهائی در مقابل جهاد طلبانی که توسط ایالات متحده — با توافق کنگرۀ آمریکا که طی ژانویۀ 2014 گردهمآئی تشکیل دادند — تأمین مالی و مسلح شده اند پایداری کنند. به عبارت دیگر : کی واشنگتن و هم پیمانانش به طرح تصفیۀ قومی خود توسط هیولائی که ساخته اند — امارات اسلامی — در شمال سوریه نائل خواهند آمد ؟

تی یری میسان‬
ترجمه توسط
حمید محوی