اولین نشست باز دادگاه ویژه برای لبنان به تاریخ 16 جنوری سال 2014 در هاگ دایر خواهد گردید.
به شکلی که از نامش پیداست، این دادگاه ویژه است، به این مفهوم که این یک دادگاه در مفهوم قضایی آن نه میباشد. طوری که کوفی عنان سر منشی سابق سازمان ملل متحد تذکر میدهد : « این نه یک ارگان تابع سازمان ملل متحد است و نه کدام مرجع حقوقی لبنانی ». این تنها یک دادگاه ویژه میباشد که از جانب مقامات اجرایی سازمان ملل متحد و لبنان طرح گردید است.
این دادگاه (TSL) به منظور تحقیق روی قضیه قتل صدراعظم سابق لبنان رفیق حریری (14 فبروری 2005) و سایر سوء قصد های سیاسی در لبنان ایجاد گردیده است. این دادگاه به مبلغ 60 میلیون یورو در سال، از جانب چند دولت، بطور عمده عربستان سعودی، ایالات متحده، فرانسه، بریتانیا و لبنان، سرمایه گذاری گردیده است.
اولین نشست این دادگاه ویژه در حدود ده سال پس از واقعه دایر میگردد. در واقع، تاریخ آن با تمام انواع توطئه ها و دستکاری ها، که یکی پس از دیگری، همه به شکست مواجه شده اند، مشخص میشود. در ابتدا، TSL به منظور متهم کردن، داوری و محکوم نمودن روسای جمهور لبنان و سوریه، به ترتیب امیل لاهود و بشارالاسد طرح شده بود. در مدت چار سال، چار جنرال لبنانی بی مورد دستگیر و زندانی گردیده بودند (مصطفی همدانی، جمیل سعید، علی هاج و ریموند آزر). در این احوال، کل این دستگاه جابجا شده توسط واشنگتن و تل ابیب، زمانی که ثابت گردید که این همه اتهام ها بر مبنای شهود غیر واقعی استوار بوده است، بطور ناگهانی متوقف گردیده و فرو پاشید. دتلیف ملیس، رییس کمیسیون تحقیق، شهروند آلمان، با سر افگنده گی استعفا نمود.
به دنبال آن، این دادگاه ویژه چندین مرتبه تعویض افراد و ماموریت نمود. پی در پی به دریافت راه مناسب برای محکوم نمودن حزب الله و سپس ایران اقدام شد. حالا، در چارچوب نزدیکی میان واشنگتن و تهران، به نظر میرسد که اتهام بر حزب الله از سر گرفته میشود.
این دادگاه ویژه امروز پنج تن از اعضای مقاومت لبنان را متهم میکند (مصطفی بدرالدین، سلیم ایاش، حسن حبیب مرحی، حسن اونایسی و اسد صبره) و برخلاف اصول حقوق بین المللی، محاکمه آنها غیابی انجام میشود. دادگاه صرفا بر شواهد انتزاعی ضمنی، مانند ارتباط های تیلفونی، با آنکه اعضای حزب الله روزمره شبکه های بسته را مورد استفاده قرار میدهند (یعنی فقط برای تماس های درونی میان اعضای آن محفوظ است)، اتکا می نماید. TSL مدارک حزب الله را، که از جانب هواپیماهای بی سرنشین (پهپاد، "پرنده هدایت پذیر از دور"، م.) اسراییلی اعم از تغییر مکان های رفیق حریری در هفته های قبل از قتل وی و محل وقوع جنایت در روزهای قبل و در هنگام اجرای جنایت ارایه گردیده اند، نادیده خواهد گرفت.
TSL از تیوری قتل با موتر (ماشین باربری کوچک، م.) ربوده شده حمایت خواهد نمود، در حالی که سعی در بازسازی صحنه این حادثه به ناکامی انجامید و تیری میسان استفاده از یک سلاح مجهز با ننو- تکنولوژی، که حزب الله نمیتوانست آنرا در اختیار داشته باشد، را ثابت نمود.
[1] « افشاگری ها در مورد قتل رفیق حریری »، نوشته تیری میسان، ادنه که (فدراسیون روسیه)، شبکه ولتر، 29 نوامبر 2010.
