امارات اسلامی طی 17 و 18 ژوئیه 2014 در موصل منازل مسیحیان را با حرف «ن» علامت گذاری کرد («ن» حرف اول کلمۀ « نصرانی»، به معنای مسیحی) و همزمان اعلامیه ای به قصد مسیحیان منتشر کردند. در این اعلامیه ای امارات اسلامی بر اساس مبانی دین اسلام به مسیحیان اخطار کردند که به اسلام بگروند، مالیات بی ایمانی هایشان را بپردازند، و یا این که مرگ در انتظارشان خواهد بود [1].
پانزده خانوادۀ مسیحی به دین اسلام گرویدند.
مهاجرت پر جمعیتی به راه افتاده، ولی از تعداد دقیق آنها اطلاعی در دست نداریم. جهاد طلبان اتومبیل ها را توقیف کرده اند، و مهاجران می بایستی با برجا گذاشتن تمام دارائی هایشان با پای پیاده به سوی تلعفر در 70 کیلومتری موصل حرکت کنند.
روز 18 ژوئیه، امارات اسلامی به اماکن مسیحیان حمله کردند (عکس : کلیسای کاتولیک سوریه در موصل به آتش کشیده شده است).
با وجود فراخوان مقامات کلیسائی در شام، «غربی ها» از جهاد طلبانی که پیش از این طی سه سال در سوریه دست به جنایات مشابهی زده اند پشتیبانی کردند، و این بهای پشتیبانی مسیحیان از «دیکتاتور علوی» است. تنها تفاوت در مورد حاضر، به مهلت فرار مرتبط می شود، در عراق به مسیحیان 2 روز مهلت دادند که فرارکند، در گذشته این بازۀ زمانی 7 روز بود.
پیش از تهاجم انگلیس_و_آمریکا به عراق، یک میلیون و نیم مسیحی در کشور زندگی می کردند. ولی به دلیل آزار و اذیتی زیر چشمان ارتش اشغالگر از سوی جهاد طلبان بر آنها وارد می آمد، حدود یک میلیون و دویست هزار نفر از آنها به سوریه پناهنده شدند. در نتیجه وقتی امارات اسلامی در عراق و شام به عراق حمله کردند، تنها حدود 200 هزار نفر از مسیحیان در عراق باقی مانده بود.
[1] حکم شرعی دولت اسلامی (امارات اسلامی در عراق و شام سابق) در خطاب به مسیحیان”, شبکه ولتر, 27 ژوئيه 2014, www.voltairenet.org/article184881.html