Duitsland en de Uno tegen Syrië

In 2005, toen Jeffrey Feltman —op dat moment VS ambassadeur in Beyrouth— op de moord op Rafic Hariri toezag, steunde hij op Duitsland, zowel voor de eigenlijke moord (Berlijn verschafte het wapen) [1] als voor de Commissie van de Uno die opdracht had de presidenten el-Assad en Lahoud te beschuldigen (procureur Detlev Mehlis, politiecommissaris Gerhard Lehmann en hun equipe). De internationale campagne tegen de twee presidenten werd met name geanimeerd door de Duitse politiloog Volker Perthes [2].

Volker Perthes heeft in Syrië, in het kader van een Duitse onderzoeksbeurs, in Damascus gestudeerd in 1986-87. Vervolgens heeft hij een carrière als professor in politieke wetenschappen gevolgd in Duitsland, met uitzondering van de periode 1991-93 tijdens welke hij aan de Amerikaanse universiteit te Beyrouth doceerde. Sinds 2005 is hij directeur van de Stichting Wetenschap en Politiek (SWP), de belangrijkste openbare think tank in Duitsland die uit 130 specialisten bestaat waarvan de helft universitairen.

Daarentegen, toen Feltman in 2006 de Israëlische aanval tegen Libanon organiseerde, impliceerde hij alleen de Verenigde Staten, hopende dat Hezbollah eenmaal overwonnen, Syrië Beyrouth te hulp zou komen en dat dat een voorwendsel zou verschaffen voor een VS interventie. Tenslotte stelde Berlijn zich tevreden zijn zeemacht te laten deelnemen aan het leger van de Verenigde Naties (Finul).

Het is in de jaarlijkse vergadering, die van 5 tot 8 juni 2008 —vijf jaar voor de oorlog— is gehouden dat de staatssecretaresse Condoleezza Rice voor de Bilderberg Groep de noodzaak heeft gepresenteerd de Syrische regering ten val te brengen. Tot dit doel was ze begeleid door de directrice van het Arab Reform Initiative [3], Bassma Kodmani (toekomstige stichtster Nationale Syrische Raad), en door de directeur van de SWP, Volker Perthes. De Bilderberg groep is een Navo initiatief dat er rechtstreeks de veiligheid van verzekert [4].

Volgens een door Wikileaks onthuld telegram adviseerde Volker Perthes Mevr. Rice tegen Iran. Volgens hem was het gevaarlijk een militaire operatie te lanceren met onvoorzienbare regionale consequenties. Het was integendeel dienstbaarder zijn economie te saboteren. De raadgevingen van Volker Perthes werden opgevolgd, in 2010, met de vernietigingsoperatie van de computerprogramma’s van de Iraanse kerncentrales door de virus Stuxnet [5].

In maart 2011 publiceerde Volker Perthes een vrije tribune in de New York Times om een redevoeringr van Bashar al-Assad voor de Volkskamer te bespotten, tijdens welke hij een « conspiratie » tegen Syrië had aangeklaagd [6]. Volgens hem was de revolutie op weg in Syrië en de president moest gaan.

In half-maart 2011 realiseerde de Duitse regering de doorbraak van de Moslimbroeders in Tunesië en in Egypte. Het herinnerde zich dat het, op aanvraag van de CIA, de internationale coördinatie van het Beoederschap in Aken had ondergebracht. Berlijn besloot toen de Moslimbroeders te steunen overal waar het aan de macht kwam, behalve de Hamas in Palestinië teneinde Israël niet te hinderen. Onder de invloed van Volker Perthes overtuigde de Duitse minister van Buitenlandse zaken —in die tijd Guido Westerwelle— zich ervan dat de Moslimbroeders geen « islamisten » waren, maar dat ze « door de Islam georiënteerd waren ». Hij creëerde een dialoog-eenheid met de bewegingen van « gematigde islamisten » (sic) en een Task force voor Syrië. Perthes, aan zijn kant, organiseerde in juli op het ministerie een receptie van een delegatie van de Syrische oppositie, geleid door Broeder Radwan Ziadeh.

Op 6 oktober 2011 nam Volker Perthes, op voorspraak van het Statedepartment, deel aan de door de Turkse Industrie en Business Associatie (Tusiad) en de private Inlichtingenmaatschappij US Startfor georganiseerde besloten conferentie om de energetische opties van Turkije en de eventuele reacties van acht andere landen, waaronder Duitsland, te simuleren [7]. De tien eerste Turkse fortuinen waren aanwezig, alsmede Taner Yıldız —toen minister van energie— de man die de familie Erdoğan moest helpen de financiering van de oorlog met de door Daesh gestolen olie te organiseren.

In januari 2012 vroeg Jeffrey Feltman —toen verantwoordelijk voor het Nabije-Oosten op het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse zaken— aan Volker Perthes het programma « De dag erna » te leiden hetwelk was opgedragen het volgende regime in Syrië op touw te zetten. De vergaderingen werden gedurende zes maanden gehouden, om tenslotte tot een rapport te komen dat na de Conferentie van Genève gepubliceerd werd.

« De Dag erna » heeft 45 Syrische opponenten gemobiliseerd, waaronder Bassma Kodmani en de Moslimbroeders. Het werd gefinancierd door het VS Vredesinstituut, gelijkwaardig aan het National Endowment for Democracy (NED) maar behorend tot het ministerie van Defensie. Duitsland, Frankrijk, Noorwegen, Nederland en Zwitserland werden hier ook in gemengd.

« De Dag erna » heeft een ontwerp van het plan voor de totale en onvoorwaardelijke capitulatie van Syrië geredigeerd, hetgeen een obsessie van de Verenigde Naties is geworden toen Jeffrey Feltman tot directeur van de politieke zaken van de Uno werd benoemd, in juli 2012.

Ziehier de principes van het Perthes-Feltman plan:
– de soevereiniteit van het Syrische Volk zal worden afgeschaft;
– de Grondwet zal worden ontbonden;
– de president zal worden afgezet (maar een vice-president zal belast blijven met de protocollaire functies);
– de Volksraad zal worden ontbonden
– minstens 120 leiders zullen worden beschouwd als schuldig en worden verboden welke politieke functie dan ook te bekleden, en vervolgens berecht en veroordeeld door een Internationaal gerechtshof;
– de Directie van de militaire geheime dienst, de Directie van Politieke veiligheid en de Directie van de Algemene veiligheid zullen worden onthoofd of ontbonden;
– de « politieke » gevangenen zullen worden bevrijd en de anti-terroristische gerechtshoven afgelast;
– Hezbollah en de Wachters van de Revolutie zullen zich moeten terugtrekken; dan en alleen dan zal de internationale gemeenschap tegen het terrorisme strijden [8].

Tegelijkertijd heeft Volker Perthes de « Working Group on Economic Recovery and Development » van de « Vrienden van Syrië » georganiseerd. In juni 2012 heeft deze groep, onder het co-presidentsschap van Duitsland en de Verenigde Arabische emiraten, aan de lidstaten van de « Vrienden van Syrië » exploitatie concessies van het te veroveren Syrische gas in ruil voor hun steun aan de omverwerping van het regime [9].

Volker Perthes heeft ook de “Working Group on Transition Planning” van de Arabische Liga georganiseerd.

Tenslotte heeft hij de “Syrian Transition Support Network” in Istanbul geïnstalleerd.

Vanaf de Conferentie van Genève (30 juni 2012) en de vergadering van de « Vrienden van Syrië » in Parijs (6 juli 2012), vindt men geen openbaar spoor meer van de rol van Volker Perthes, behalve zijn publicaties die het doel nastreven de Duitse steun aan de Moslimbroeders te handhaven. Duitsland zet zijn politiek voort en, na de afstand van de emir van Qatar en de toename van de macht van Saoedi Arabië, benoemde het Boris Ruge, verantwoordelijk voor Syrië op het ministerie van Buitenlandse zaken, als ambassadeur te Riad.

In de zomer van 2015, tijdens een bezoek in Damascus eiste de Syrische regering uitleg van Staffan De Mistura betreffende het Perthes-Feltman-plan, waarvan men juist kennis had genomen. Lelijk van zijn stuk gebracht beweerde deze speciale gezant van de secretaris generaal van de Uno dat deze documenten hem niet aangingen en verzekerde dat hij ze naast zich neerlegde. Het schijnt dat Moskou gedreigd heeft ze openbaar te maken in de vergadering van de Veiligheidsraad ter gelegenheid van het bijzijn van de Staatshoofden bij de opening van de Algemene vergadering in september 2015. De bekendmaking van deze documenten heeft niet plaats gehad; het zou het bestaan van de Uno zelf op het spel hebben gezet. In dezelfde periode heeft Berlijn contact opgenomen met Damascus, zonder dat de Syriërs te weten zijn gekomen of dit geheime initiatief een nieuwe politiek van kanselier Merkel betekende of een zoveelste infiltratie poging.

Op hetzelfde moment echter werd Volker Perthes door Staffan De Mistura [10] benoemd, en zijn meerdere Jeffrey Feltman tot « vredesonderhandelaar » (sic) voor de volgende ontmoeting in Genève. Hem werd opgedragen heen en weer te reizen tussen de delegatie van de Syrische oppositie en die van de Syrische Arabische republiek.

Sinds drie jaar en in overtreding van hun eigen handvest, verre van wat dan ook te doen om de vrede in Syrië te helpen herstellen, beschuldigen de Verenigde Naties, zonder het minste bewijs te presenteren de Syrische Arabische republiek ervan een revolutie te hebben onderdrukt, chemische wapens tegen zijn eigen bevolking te gebruiken, massaal folteringen te plegen, en zijn opposanten te verhongeren. En vooral werkte de organisatie elk vredesinitiatief tegen, om op die manier de Navo en de Samenwerkingsraad van de Golf de tijd te geven het regime ten val te brengen met buitenlandse huursoldaten, in dit geval de terroristische organisaties al-Qaeda en Daesh.

Belangrijke punten:
– Sinds 2005 is de voorbereidingsgroep van de oorlog tegen Syrië geleid door de US diplomaat Jeffrey Feltman, geassisteerd door de Duitse universitair Volker Perthes.
– In 2005 heeft Feltman de moord op Rafic Hariri georganiseerd (want de veiligheid van Libanon werd toen door Syrië verzekerd); in 2006 de oorlog van Israël tegen Libanon (want Hezbollah werd toen bewapend door Syrië); in 2011 leidde hij de vierde-generatie-oorlog vanuit het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse zaken; sinds 2012 poogt hij vanuit de Verenigde Naties, waarvan hij nummer 2 geworden is, de oorlog lang genoeg te laten duren opdat de jihadisten de overwinning behalen.
– Perthes heeft zich aangesloten bij Feltman en de privé groep Statfor om de Duitse politiek in het Nabije-Oosten te beïnvloeden. In 2008 heeft hij het project van de regime verandering in Damascus gepresenteerd voor de Bilderberg groep. In 2011 heeft hij de regering Merkel overtuigd tijdens de « Arabische lente » de Moslimbroeders te steunen. In 2012 heeft hij de werkgroep die het nieuwe regime moest voorbereiden, gepresideerd en vervolgens een plan geredigeerd voor de totale en onvoorwaardelijke capitulatie van Syrië. Hij is vandaag door de Uno belast met de vredesonderhandelingen in Genève.