پس از حملۀ موشکی ایالات متحده علیه سوریه، وزیر امور خارجه آلفانو اعلام کرد که ایتالیا نگران «امنیت و ثبات منطقۀ مدیترانه» است.
دو ناو جنگی ایالات متحده، یو اس اس پورتر USS Porter و یو اس اس راس USS Ross که به پایگاه شعیرات در سوریه حمله کردند به ششمین ناوگان تعلق دارند، پایگاه اصلی شان در گائتا در استان لاتیوم است. ناوگان ششم وابستۀ فرماندهی نیروی دریائی ایالات متحدۀ آمریکا در اروپا ست و مرکز فرماندهی آن در ناپل-کاپودیچینو واقع شده است. فرماندهی که از ناپل فرمان حملۀ رئیس جمهور ترامپ را به اجرا گذاشت، ناخدا میچل هوارد Michelle Howard است که هم زمان فرماندهی نیروی مشترک ناتو را نیز به عهده دارد که مرکز فرماندهی آن در لاگو پاتریا (ناپل) است. عملیات جنگی از پایگاه های ایالات متحده در سیسیل پشتیبانی شده بود : پایگاه هوا دریای سیگونلا و ایستگاه نیشمی برای ارتباطات ماهواره ای (The Mobile User Objective System) در دریا، از ساخت و سازهای پایگاه آگوستا یعنی جائی که ناوگان ششم و به همینگونه ناوگان ناتو سوختگیری و مهماتشان را تأمین می کنند، از جمله موشکهای کروز تاماهاک، و همان موشکهائی که علیه سوریه به کار برده شد.
یو اس اس پورتر و یو اس اس راس مجهز به سکوهای پرتاب عمودی اگیس Aegis با موشکهای رهگیر، که در عین حال در پایگاه زمینی دوسلو Deveselu در رومانی مستقر هستند و یکی دیگر که در لهستان در دست ساخت می باشد. این سامانه ها بخشی از به اصطلاح «سپر ضد موشکی» است که ایالات متحده علیه روسیه در اروپا مستقر کرده است. ولی سکوهای پرتاب اگیس بر اساس پرونده های سازندۀ آن لاکهید مارتین Lockheed Martin می توانند برای هر مأموریتی از موشکهای کروز تاماهاک استفاده کنند. تاماهاک می تواند به کلاهک اتمی نیز مجهز شود. 4 ناو موشک انداز مجهز به سامانه های اگیس در پایگاه روتا در اسپانیا در اقیانوس اطلس به نوبت زیر فرماندهی ناپل در دریای بالتیک و دریای سیاه، در مناطق مجاور به روسیه مأموریت انجام می دهند. پیش از حمله به سوریه، یو اس اس پورتر در تمرینهای دریای سیاه شرکت کرده بود.
وزیر امور خارجه آلفانو «حرکت نظامی را در تناسب مهلت و شیوۀ کنش» تعبیر کرد که باید درآینده به مثابه عامل بازدارنده برای ارتکاب به استفاده از سلاح شیمیائی توسط اسد به کار برده شود.
او امروز در لوکا به شکل ضمنی کشورهای 7 را در «گردهمآئی ویژه برای راه اندازی روند سیاسی سوریه» فراخواند که وزرای امور خارجۀ کشورهای عربستان سعودی، امارات متحدۀ عربی، قطر، ترکیه و اردن نیز در آن شرکت خواهند داشت : یعنی همان کشورهائی که در چهارجوب شبکۀ بین المللی سازمان یافته توسط سازمان سیا، میلیاردها دلار جنگ افزار، پایگاه آموزش نظامی و راه عبور و مرور گروه های تروریست به انضمام دولت اسلامی («داعش») را تأمین کرده اند تا از درون به سوریه حمله کنند.
دقیقاً در وهله ای که این عملیات با مشارکت ایتالیا از طریق « دوستان سوریه» در حال شکست خوردن بود، و در دورانی که روند گفتگو برای پایان بخشیدن به جنگ در حال شکل گیری بود، دو لت سوریه که از پشتیبانی روسیه برخوردار بود به کشتار شهروندان و از جمله تعدادی کودک با کاربست جنگ افزار شیمیائی متهم شد.
پرونده های بسیاری توسط میشل شوسودوسکی در سایت مرکز مطالعات جهانی سازی (1) عکس این تعبیر را نشان می هد، و در واقع این پنتاگون بوده که از سال 2012 از راه میانجیگرها و مقاطعه کاران سلاح شیمیائی به تروریست ها در سوریه سلاح شیمیائی و آموزش های ضروری را منتقل کرده اند. تروریستها از این سلاح های در سال 2013 استفاده کردند و این واقعیت تاریخی را هیئت تجسسی سازمان ملل متحد به مدیریت کارلا دل پونتی Carla Del Ponte تأیید کرده است.
دلایل و مدارکی که ایتالیا ندیده می گیرد تا « روند سیاسی علیه سوریه را راه اندازی کند» و آنانی را که بیش از همه در تخریب دولت سوریه از درون شرکت داشته اند فرا می خواند. در این مدت، ناخدا میچل هوارد پس از فرماندهی حملۀ موشکی از مرکز فرماندهی ناپل، عملیات به چنین تعریف می کند :
«نمونه ای از قدرت و توانائی ما در حرکت قدرت مدارانه در سراسر جهان».