خروج از جنگ علیه سوریه

در حالی که کاخ سفید و روسیه موافقت کردند تا به جنگ علیه عناصر دست نشانده ی جهادی پایان دهند ، اما هنوز خبری از صلح نیست . علت چیست ؟

جنگ علیه سوریه چه علتی داشت ؟

بر عکس این تفکر رایج که در اثر هفت سال تبلیغات شکل گرفته ، جنگ علیه سوریه ٬٬ انقلابی نیست که با ناکامی مواجه شده باشد ٬٬ . درماه سپتامبر ۲۰۰۱ ، در پنتاگون ، تصمیم به جنگ علیه سوریه گرفته شده ، و مدت زیادی مقدمات آن ، به رغم مشکلات فراوانی که داشت ،فراهم آمده .

جنگی که یک ده برای شکل دادن آن طول کشید

حال بپردازیم به مراحل مقدماتی این جنگ :

– در ماه سپتامبر ۲۰۰۱ ، وزیر دفاع ایالات متحده ، دونالد رامسفلد ، از استراتژی آدمیرال سبروسکی پیروی می کند . ساختارهای دولتی نیمی از جهان باید نابود گردند . ایالات متحده کلیه ی دولت هایی که اقتصاد آنها به علت وجود منابع طبیعی ، جهانی شده اند و مناطقی که هنوز به این شکل در نیامده اند را تحت کنترل خود در خواهد آورد . پنتاگون عملیات خود را با ٬٬ تغییر شکل ٬٬ ٬٬ خاور میانه ی بزرگ ٬٬ آغاز خواهد کرد [1]

– در ۱۲ ماه دسامبر ۲۰۰۳ ، جرج بوش پسر ، قانون
Syria Accountability and lebanese Sovereignty Restoration Act
امضا می کند . از آن به بعد ، رئیس جمهور ایالات متحده این اجازه را دارد تا وارد جنگ علیه سوریه شود - بدون آنکه کنگره به او اجازه بدهد . [2]

– در ۲۰۰۴ ، به هنگام نشست لیگ عرب در تونس ، پرزیدنت بن علی می کوشد تا قانونی رابه اجرا بگذارد که در آن لیگ می تواند علیه دولت عضوی که چارچوب جدید حقوق بشر و لیگ را قبول نمی کند ،از فشار و قدرت استفاده کند .

– در ۲۰۰۵ ، سازمان سیا انقلاب رنگی سدر را در لبنان آغاز می کند . در جریان آن رفیق حریری ، لیدر سنی به قتل می رسد ، و روسای جمهور مسیحی و علوی سوریه مسئول این حادثه شناخته می شوند ، و نیروهای سنی علیه نیروهای حافظ صلح سوریه بپا می خیزند . در همان حال نیروهای مارین ایالات متحده آماده ی استقرار در بیروت می باشند و سوریه خود را کنار می کشد ، و از این تحرکات می خوابد [3] . [4]

– در ۲۰۰۶ ، دیک چنی ، به دخترش لیز مسئولیت به وجود آوردن ٬٬ گروهی برای عملیات سیاسی در ایران و سوریه ٬٬ را واگذار می کند . او حمله ی اسرائیلی را به حزب الله سازمان دهی می کند ، با این تصور که آنها نخواهند توانست برای مدت طولانی مقاومت کنند . نیروی مارین ایالات متحده به بیروت می آیند و آماده ی ادامه ی مسیر آزادی بخش خود به سمت دمشق می باشند . اما این عملیات نیز با شکست مواجه می شود ، و اسرائیل پس از جنگ ۳۳ روزه ، مجبور به عقب نشینی می شود [5]

– در ۲۰۰۸ ، واشنگتن بار دیگر آماده ی ایجاد بحران از جانب لبنان می گردد . نخست وزیر این کشور فواد سینیورا ، تصمیم می گرد تا راه های ارتباطی نیروی مقاومت و حمل و نقل به سوی تهران را متوقف سازد . پس از چند ساعت ، حزب الله تمامی نیروهای نظامی غرب را از میان بر میدار و کلیه ی زیر ساخت های خود را مستقر نمی کند .

– را اتخاذ می کند . دولت اوباماLeading from behind- در ۲۰۱۰ ، واشنگتن از قانون
حمله به لیبی و سوریه را به انگلستان و فرانسه محول می کند مطابق با پیمان لانکاستر هاووس

– در ۲۰۱۱ ، آغاز عملیات نظامی در سوریه می باشد .

درنتیجه ، جنگ علیه سوریه به صورت اقداماتی خود جوش نبوده

جنگی غیر مستقیم

جالب اینجاست که جنگ علیه سوریه ، با وجود آنکه توسط دولت هایی که خود را دوستداران سوریه می نامند ، آغاز شده است ، اما در واقع تمام و کمال از سوی ارتشی غیر دولتی که عناصر جهادی می باشند ، انجام گرفته .

به مدت هفت سال جنگ ، ۲۵۰ هزار تن جنگنده از خارج به کشور آمده اند تا با جمهوری عرب سوریه بجنگند . هر چند در چهار سال اولیه ، این عناصر به قدر کافی آمادگی نداشتند ، و گوشت استخوان هایی در برابر توپ و تانک به حساب می آمدند ، اما سربازانشان بیشتر از ارتش عرب سوریه مجهز بودند . بزرگترین قاچاق اسلحه ی جهانی برای رسانیدن سلاح جنگی به آنها ،صورت گرفت [6]

کشورهای غربی هرگز از دوران رنسانس ، به این همه سرباز مزدور دست رسی نداشته اند

بنا بر این در سوریه انقلابی ناکام صورت نگرفت .

جنگ توسط متحدانی صورت گرفت که هر یک هدف خود را دنبال می کردند

اسرائیل می بایستی به لبنان حمله کند ، و جنگ علیه لیبی و سوریه به دست انگلستان و فرانسه صورت بگیرد ، همچنین از نیروهای ناتو در ترکیه استفاده شود ، اما طرح پنتاگون توسط متحدانش مختل گردید .

اسرائیل

که به دنبال ایدئولوژی استعماری پدران خود می باشد ، سیاست تقسیم همسایگان بزرگ خود را در سر می پروراند ، تا به لحاظ قومی و مذهبی کشورهای کوچک یک دستی باشند . اسرائیل در لبنان کوشید تا دو دولت مسیحی و مسلمان به وجود آورد ، همینطور کشور کردستان در عراق و سوریه . ما به اسناد استراتژیک اسرائیل دست رسی نداریم ، اما خط و مشی تل آویو به ٬٬ طرح اینون سال ۱۹۸۲ ٬٬ شباهت دارد (۸) همچنین به
 [7]Advanced Strategic and Political Studies 1992اسنستیتوی

استراتژی اسرائیلی در خطوط اصلی آن به طرح ٬٬ فرم دهی مجدد خاور میانه ی بزرگ ٬٬ رامسفلد - سبروسکی شباهت دارد . با این وجود همان هدف را دنبال نمی کند : پنتاگون خواستار کنترل به کشورهای متحول ثروتمند منطقه می باشد ، در حالی که اسرائیل می خواهد مطمئن باشد که همسایگان قویتری در منطقه علیه اش قیام نخواهند کرد .

انگلستان و فرانسه

انگلستان وفرانسه ، به سیاست استعماری گذشته ی خود بازگشته اند ، همان که به هنگام انحلال امپراطوری عثمانی و تقسیم بندی خاورمیانه ، به آن متکی بودند ( پیمان سایک - پیکو ) .

انگلستان بار دیگر قیام بزرگ اعراب را در سال ۱۹۱۵ به رهبری لورنس عربستان از سر می گیرد که علیه امپراطوری عثمانی طراحی شده بود . در آن زمان آنها به کلیه اعراب در صورت نابودی دولت عثمانی ، قول آزادی و استقرار دولت وهابی را داده بودند . اما این بار در صورت نابودی دولت های ملی ، قصد داشتند تا آنها را توسط عناصر اخوان مسلمین جایگزین نمایند . اما ،در سال ۱۹۱۵ ، امپراطوری بریتانیا نتوانست به جای امپراطوری عثمانی سر کار بیاید ، و در سال ۲۰۱۱ نیز ، اعراب آزادی خود را بدست نخواهند آورد . و این دوره ی آغازین ٬٬ بهار عربی است در سال ۲۰۱۱ ٬٬ [8]

فرانسوی ها خواستار برقراری ملت و دولتی هستندکه به هنگام واگذاری سوریه به آنها اتفاق افتاد . همان موضوعی که نوه ی پیکو - رئیس جمهور سابق فرانسه ژیسکار دستن توضیح می داد [9] . همان موضوعی که پرزیدنت هلند به هنگام سفر خود به سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۱۵ عنوان کرد . فرانسه ، به مانند سالهای ۱۹۲۱ ، خواهان جدایی قومی کردها و عرب ها می باشند . آنها از وجود کشور کردستان حمایت می کنند ، کردستانی که نه در محل تاریخی خود ( یعنی ترکیه ) قرار دارد ، بلکه در هر نقطه ی سرزمین های عرب سوری می تواند باشد .

ترکیه

ترکیه رویای میثاق ملی پایه گذار خود - مصطفی کمال آتاتورک - را دنبال می کند [10] که توسط پارلمان عثمانی در تاریخ ۱۲ ماه فوریه ی ۱۹۲۰ به وجود آمد . ترکیه خواستار الحاق شمال سوریه ـ منطقه ی آلپ ، می باشد و می خواهد مسیحیان ملولا و ارامنه ی کساب را بیرون کند .

ترکیه با سایر هم پیمانان خود دچار مشکل شده : با اسرائیل ، چرا که می خواهد شمال سوریه را به کشور خود ملحق کند و خواهان استقلال این منطقه نمی باشد ، با انگلستان : از آنجاییکه می خواهد خلافت عثمانی را احیا کند ، و با فرانسه : چرا که مخالف به وجود آمدن کشور کردستان مستقل در سوریه می باشد . و به خصوص با ایالات متحده ، که آشکارا بعد از انهدام سوریه ، می خواهند ترکیه را تقسیم کنند [11]

چگونه می توان از این جنگ خارج شد ؟

با وجود هفت سال جنگ ، دولت سوریه همچنان سر پا ایستاده . جمهوری عرب سوریه و متحدانش : روسیه - ایران و حزب الله پیروز شدند . ارتش های خارجی ( عناصر جهادی ) به همراه حامیان خویش : ایالات متحده ، اسرائیل ، انگلستان ، فرانسه و ترکیه ، شکست سختی خوردند .

نه تنها این جنگ تمامی خواستهای اوایل قرن بیستم را بیدار نمود ، اما هیچ یک از طرفین شکست خورده ، حاضر به ترک میدان نیستند .

آغاز مجدد جنگ توسط نیروهای شکست خورده ی جهادی ، به دور از منطق و کاری است احمقانه . از این پس حضور ارتش روسیه ، اجازه ی هر گونه تهاجم مستقیم را
نمی دهد .ملت سوریه بیدار شده اند ، وحاضراند بیش از این تحمل کنند و مجهزتر می باشند . عقاید مردم را به مانند سال ۲۰۱۱ ، نمی توان دست کاری کرد . با وجود آنکه کشورهای غربی بار دیگر از شعار ٬٬ بشار باید برود ٬٬ در رسانه های خود استفاده می کنند .

منطق این بحران در آن است که در جای دیگر ادامه داشته باشد . چنانچه آدمیرال سبروسکی قصد داشت تا جنگ را به آسیای مرکزی و جنوب شرقی آسیا هدایت کند ، جانشینان او می خواهند مشکل خاور میانه ی بزرگ را حل کنند . همانگونه که از تغییر موضع دولت روحانی و کشمکش های بصره به چشم می خورد آنها قصد دارند بحران را از عراق شروع کنند .