Τα χαμόγελα της Κυρίας Μέι

Τίποτα δεν είναι ποτέ απλό. Η αλλαγή της διοίκησης στην Ουάσινγκτον αναμένεται να οδηγήσει στην εξάλειψη των Αδελφών Μουσουλμάνων και όλων των ομάδων τζιχαντιστών που σχημάτισε. Ο νέος πρόεδρος δεν περίμενε περισσότερο από μια εβδομάδα για να δημοσιεύσει ένα υπόμνημα σχετικά με το πώς να πολεμηθεί πραγματικά το Νταές. Ωστόσο, οι σύμμαχοι των ΗΠΑ δεν θα συμφωνήσουν τόσο εύκολα να ευθυγραμμιστούν με αυτή την αναστροφή 180 ° μιας πολιτικής από την οποία έμαθαν να απολαμβάνουν μερίσματα.

Το Ηνωμένο Βασίλειο εξετάζει διάφορες επιλογές που του είναι διαθέσιμες μετά το Brexit: είτε να προσεγγίσει την αυξανόμενη οικονομική δύναμη, τη Κίνα, είτε να επαναλάβει την αγγλοαμερικανική συμμαχία και να σχηματίσει ένα παγκόσμιο διευθυντήριο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Προβλήματα: οι Κινέζοι έχουν μια πολύ κακή ανάμνηση της βρετανικής αποικιοκρατίας και δείχνουν στο Χονγκ Κονγκ ότι δεν προτίθενται να συνεχίσουν περαιτέρω τη συμφωνία «Μία χώρα, δύο συστήματα», ενώ οι Αμερικανοί ελπίζουν να υποκαταστήσουν μια εμπορική ακτινοβολία στο στρατιωτικό ιμπεριαλισμό τους.

Ο Ντόναλντ Τραμπ απορρίπτοντας για την ώρα τη πρόσκληση του Λονδίνου, η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι έσπευσε πέρα από τον Ατλαντικό. Στη διάρκεια μιας εκπληκτικής ομιλίας προς τους Ρεπουμπλικάνους στη Φιλαδέλφεια, υπενθύμισε την κοινή ιστορία των δύο κρατών και τη διεθνή επιρροή της Κοινοπολιτείας· για να συμπεράνει ότι ήταν έτοιμη να μεταρρυθμίσει με τον πρόεδρο Τραμπ το ζευγάρι Ρήγκαν-Θάτσερ που κυριάρχησε τον δυτικό κόσμο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80.

Συναντώντας τον πρόεδρο Τραμπ, η πρωθυπουργός έγινε όλη χαμόγελα. Χαιρέτισε την αναγγελία από τον οικοδεσπότη της μιας διμερούς εμπορικής συμφωνίας, η πρώτη της θητείας του. Ωστόσο, η τελευταία συμφωνία δεν θα μπορεί να τεθεί σε ισχύ παρά μόνο όταν το Ηνωμένο Βασίλειο εξέλθει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή όχι πριν από ένα έως δύο χρόνια.

Μην όντας σίγουρη ότι έπεισε, η Κυρία Μέι συνέχισε το ταξίδι της στην Τουρκία.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης της με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ανακοίνωσε φυσικά την ανάπτυξη του διμερούς εμπορίου. Αλλά δεν ήταν το αντικείμενο της επίσκεψης της.
Το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης επικεντρώθηκε στο πώς το Λονδίνο και η Άγκυρα θα μπορούσαν μαζί να ωφεληθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, απ’ έξω.

Αλλά πάνω απ ’όλα, ξεκίνησε με το να συγχαρεί τον δικτάτορα γιατί υπερασπίστηκε με λαμπρό τρόπο τη δημοκρατία στη διάρκεια του περιβόητου πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου· στην πραγματικότητα, μια απόπειρα δολοφονίας κατά του προέδρου Ερντογάν που επιχορηγήθηκε από τη CIA. Εκείνη την εποχή, ήδη, ο Βρετανός πρέσβης ήταν ο πρώτος που αλλάξε το σακάκι του και γιόρταζε τη νίκη του «Κράτους Δικαίου».

Η τελευταία ιδέα του Foreign Office είναι να επιλύσει τη κυπριακή σύγκρουση με τη λήψη ειδικών οικονομικών δικαιωμάτων για την Τουρκία. Με αυτό το τρόπο, η Άγκυρα θα μπορεί να απολαύσει την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά χωρίς να προσχωρήσει στην ΕΕ. Και θα επέτρεπε στο Λονδίνο να χρησιμοποιήσει αυτό το προνόμιο για να συνεχίσει να συναλλάσσεται με την ΕΕ πέρα από το Brexit. Μια ιδέα, σίγουρα έξυπνη, αλλά που δεν αναπνέει τη καλή πίστη και δεν εμπνέει την εμπιστοσύνη την οποία η ίδια Κυρία Μέι απαιτεί από τις Βρυξέλλες για να διαπραγματευτεί το Brexit.

Η Τερέζα Μέι ανησύχησε για τη ρωσοτουρκική προσέγγιση, παρά τον αιώνιο ανταγωνισμό μεταξύ των δύο μερών. Έχοντας κατανοήσει ότι οι διαπραγματεύσεις της Αστανά δεν είχε σκοπό να συμβιβάσει τις απόψεις των Σύρων, αλλά να επιτρέψει στην Τουρκία να κάνει ένα πρώτο βήμα προς τη Δαμασκό, προσπάθησε να διαταράξει αυτή την εκκολαπτόμενη συμμαχία. Στα μάτια της, το πρόβλημα δεν είναι ότι ο κ Ερντογάν ετοιμάζεται να αγκαλιάσει τον πρόεδρο αλ-Άσαντ μετά από μια μεγάλη μάχη, αλλά ότι το πράττει υπό την καθοδήγηση του μεγάλου Ρώσου αντίπαλου.

Σχετικά με τη Συρία, το Λονδίνο μπορεί να βοηθήσει τη Τουρκία εναντίον των Κούρδων, αν η Άγκυρα του άφηνε τον έλεγχο των τζιχαντιστών· μια εντελώς αντιφατική πρόταση με αυτή που έγινε στους «Αμερικανούς».

Τίποτα το μεμπτό, είναι μια ιστορική συνήθεια της «Δόλιας Αλβιώνος» να εκφωνήσει διαφορετικό λόγο ανάλογα με τους συνομιλητές της και να δει με τη πάροδο του χρόνου το τι λειτουργεί ή όχι.