چالش پنهان در انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا

انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا ، قدمی بود تا نقشه ی نابودی ٬٬ حوزه ی دریای کارائیب ٬٬ بتواند پیاده شود . این همان چیزی بود که ٬٬ ساووت کام ٬٬ انتظارش را داشت [1]

در برابر بحران موجود در ونزوئلا روایات بسیاری وجود دارد . برای کشور های غربی ، این بحران نتیجه ی عمل کرد ناموفق پرزیدنت مادورو و پافشاری عبث او از حمایت از سوسیالیزم می باشد . بر عکس برای ارتش ، که متوجه آمادگی نظامی در پاناما ، کلمبیا ، برزیل و گوئیان می باشد ، این آغاز جنگ شدیدی است که در حال حاضر تنها بخش اقتصادی آن مشهود است ، جنگی که فرمانده ی آن ایالات متحده می باشد .

در حال حاضر محصول ناخالص داخلی به میزان سالیانه ۱۵٪ کاهش داشته ، و تورم از ابتدای سال به میزان ۱۸۰۰۰٪ رشد بوده است . چنانچه دولت مادورو بتواند مایحتاج و تغذیه ی مردم را فراهم آورد ، طوری که کسی از گرسنگی جان خود را از دست ندهد ، این تنها دوران کوتاهی خواهد بود پیش از فرود به جهنم .

بدون هیچ دلیل موجهی ، ۱۴ کشور عضو گروه لیما ، پیش از شمارش آرا ، این انتخابات را به رسمیت نشمردند [2] . همانگونه که در سال ۲۰۱۴ در سوریه اتفاق افتاد ، یکی از طرفین به طور خود خواسته با تعرض به کنوانسیون وین ، از برگزاری انتخابات در کنسولگری ونزوئلا جلوگیری کرده بود . این بار کانادا ( یکی از اعضای لیما ) و فرانسه و آلمان ( بی آنکه عضو لیما باشند ) از انتخابات ریاست جمهوری در کنسولگری ونزوئلا جلوگیری نمودند . [3]

به مانند سوریه ، مخالفین با گرایش آمریکایی ، خواستار تحریم انتخابات شدند . از آن بدتر ، از کلیه ی شبکه های حمل و نقل شهری خواستند تا با اعتصاب ، نگذارند رای دهندگان روستایی و حاشیه ی شهری بتوانند خود را به صندوق های رای برسانند .

به خاطر تمام این موانع ، حضور مردم برای رای دادن می توانست بسیار بالا باشد .با وجود محرومیت ها ، یک و نیم میلیون تن از ساکنین ونزوئلا، کشور را ترک کرده بودند و فرصت ثبت نام در سفارتخانه های کشور خود را در خارج نداشتند .

با این وجود ۴۶٪ از بیست میلیون رای دهنده توانستند خود را به صندوق های رای گیری برسانند . و ۶۷٪ آنها به نیکولاس مادورو ، کاندیدای چاوویست رای دادند .

نتیجه ی مطالعات انتخابات ، نشان می دهد که تعداد مشارکت کنندگان به خصوص از طبقه ی فقیر اجتماع بسیار بالا بوده است .

همین مطالعات نشان می دهد که تنها انتخاب کنندگان بالای ۴۰ سال در این انتخابات شرکت داشتند و اکثر جوانان نیز غایب بودند . این نشان می داد که آنها یا از مسائل سیاسی کناره گیری کرد ه اند و یا با تشویق گروه های اپوزیسیون مدافع ایالات متحده، ، در انتخابات شرکت نکردند . اما تمام کسانی که ونزوئلای قبل از انقلاب را می شناختند ، رای دادند .

آنها به هر قیمتی خود را به پای صندوق های رای رساندند ، تا از نیکولاس مادورو حمایت کنند ، با وجود آنکه اقتصاد کشور به طور کلی ورشکسته است . اقشار بسیار پایین که حقوق ماهیانه ی آنها اجازه نمی داد تا بیش از یک کیلو گوشت در ماه تهیه کنند ، بیشتر از همه رای دادند . و این علیرغم امیدهای عبث ایالات متحده بود که تصور می کرد مردمان ونزوئلا دولت مادورو را مسئول تمام فجایع اقتصادی کشور قلمداد می کنند . در حالی که آنها همچنان مبارزه ی هوگو چاووز را برای رهایی کشورشان از چنگال امپریالیزم آمریکا دنبال می کنند .

حدود ۱۸ سال بعد از انقلاب بولیواری ، حس ملی گرایی مردم بیشتر شده است . و نمی گذارد تا هر گونه تهاجم نظامی به این کشور صورت بگیرد .

با این وجود ، هانری فالکون ، تنها رقیب جدی مادورو ( حاکم سابق منطقه ی لارا ) در روز نخست انتخابات اعلام کرده بود که انتخابات تقلبی است ، و هرگز در آن پیروز نخواهد شد ، و از این رو ارزش رای دادن ندارد ، در حالی که نزدیک به دو میلیون نفر به او رای دادند .این عمل نشان داد که مردم در حمایت از کشور خود ، خواستار اتحاد تمام حاکمین سیاسی برای مقابله با تهاجم خارجی می باشد .

نزدیک به یک میلیون نفر با نامیدی به کشیش اوانجلیک ٬٬ ژاویر برتوچی ٬٬ رای دادند ، او شرط رهایی کشور را در توبه ی عمومی و مداخله ی الهی دانست .

پیش از شمردن آرای ، واشنگتن اعلام کرده بود که با ٬٬حکم ریاست جمهوری ، برخی از عملیات فوق العاده نسبت به ونزوئلا را متوقف می کند ٬٬ [4] و گروه ج ۷ ، اعلامیه ای در رد فرایند رای گیری آماده ساخته بودند [5].

اما در برابر نتیجه ی انتخابات ، سکوتی مطلق برقرار شد . درارتباط با طرح نابود سازی دولت ها و جوامع منطقه ی کارائیب به دست آمریکا ،چه آینده ای در نظر گرفته شده ؟ آیا حمله ی نظامی به ونزوئلا به صورتی که در سوریه اتفاق افتاد ، با مقاومت شدید مردم مواجه می شود ؟ خلاصه آنکه آیا باید ایالات متحده مردم را فقیرتر و پراکنده تر سازد تا در موقعی حمله موفق باشد ؟

علاوه بر این ، بر عکس کلیه ی آداب سیاسی ، روسیه به کلیه ی اعلامیه های گروه لیما عکس العمل نشان داد و اضافه کرد که آن دخالت در امورداخلی کشورها می باشد [6]. این موضوع نشان می دهد که مسکو کاملاََ هوشیار است . آیا اینبار در برابر حمله ی نظامی ناتو ، روسیه وارد عمل خواهد شد ؟

از اینکه ساووت کام بتواند تصمیم نهایی خود را بگیرد ، هنوز بسیار زود است . در این فرصت ، پنتاگون باید بتواند بر جوانان ونزوئلا تاثیر بگذارد : همانطور که آنها پای صندوق های رای حاضر نشدند . همچنین می تواند بر دولت های منطقه ی دریای کارائیب فشار بیاورد ، به خصوص بر نیکاراگوئا .