Οι Ηνωμένες Πολιτείες προετοιμάζουν πόλεμο μεταξύ Λατινοαμερικανών

Ο Τζον Μπόλτον, νέος Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, επανέλαβε το σχέδιο του Πενταγώνου για την καταστροφή των κρατικών δομών στη λεκάνη της Καραϊβικής.

Υπενθυμίζεται ότι, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, ο τότε υπουργός Άμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, δημιούργησε ένα Γραφείο Μετασχηματισμού Δυνάμεων (Office of Force Transformation) και διόρισε τον ναύαρχο Άρθουρ Σεμπρόουσκι για να το διευθύνει. Αποστολή του ήταν να εκπαιδεύσει τον αμερικανικό στρατό στη νέα αποστολή του στην εποχή της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Επρόκειτο για την αλλαγή της στρατιωτικής κουλτούρας, προκειμένου να καταστραφούν οι κρατικές δομές των περιοχών που δεν συνδέονται με την παγκόσμια οικονομία. Το πρώτο μέρος αυτού του σχεδίου ήταν η διάλυση της "ευρύτερης Μέσης Ανατολής". Το δεύτερο βήμα ήταν γίνει το ίδιο και στη «λεκάνη της Καραϊβικής». Το σχέδιο προέβλεπε να καταστραφούν περίπου είκοσι παράκτια και νησιωτικά κράτη, με εξαίρεση την Κολομβία, το Μεξικό και όσο το δυνατόν περισσότερο, τα εδάφη της Βρετανίας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών.

Κατά την προσχώρησή του στον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αντιτάχθηκε στο σχέδιο Σεμπρόουσκι. Όμως, δύο χρόνια αργότερα, δεν κατάφερε πάρα μόνο να απαγορεύσει το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ να αναθέσουν ένα Κράτος στις τρομοκρατικές ομάδες που χρησιμοποιούν (το «χαλιφάτο»), αλλά όχι να εγκαταλείψουν τη χειραγώγηση της τρομοκρατίας. Όσον αφορά την ευρύτερη Μέση Ανατολή, κατάφερε να μειώσει την ένταση, αλλά οι πόλεμοι συνεχίζουν με χαμηλότερη ένταση. Όσο για τη λεκάνη της Καραϊβικής, έχει περιορίσει το Πεντάγωνο, απαγορεύοντας του να ξεκινήσει άμεσες στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Τον περασμένο Μάιο, η Στέλα Καλόνι (Stella Calloni) αποκάλυπτε ένα σημείωμα του ναυάρχου Κουρτ Τιντ (Kurt Tidd), αρχηγού της SouthCom, που περιέγραφε τα μέσα που εφαρμόζονταν κατά της Βενεζουέλας [1]. Μια δεύτερη διείσδυση διεξάγεται ταυτόχρονα στη Νικαράγουα και μια τρίτη εδώ και μισό αιώνα ενάντια στην Κούβα.

Σε διάφορες προηγούμενες αναλύσεις, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η αποσταθεροποίηση της Βενεζουέλας, που ξεκίνησε από το κίνημα των guarimbas, που αμολούσε η απόπειρα πραξικοπήματος της 12ης Φεβρουαρίου 2015 (Επιχείρηση Ιεριχώ) [2] και μετά από τις επιθέσεις στο εθνικό νόμισμα και την οργάνωση της μετανάστευσης, θα είχε ως αποτέλεσμα στρατιωτικές επιχειρήσεις [3] που θα διεξαχθούν από τη Βραζιλία, την Κολομβία και τη Γουιάνα. Οι πολυεθνικά στρατιωτικά γυμνάσια για τη μεταφορά στρατευμάτων οργανώθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους τον Αύγουστο του 2017 [4]. Η έλευση στην εξουσία στη Μπραζίλια, την 1η Ιανουαρίου 2019, του φιλοισραηλινού προέδρου Ζαΐχ Μπολσονάρου θα καταστήσει δυνατή αυτή τη δυνατότητα.

Πράγματι, ο επόμενος αντιπρόεδρος της Βραζιλίας θα είναι ο στρατηγός Χάμιλτον Μουράο, του οποίου ο πατέρας έπαιξε σημαντικό ρόλο στο προ-ΗΠΑ στρατιωτικό πραξικόπημα του 1964. Ο ίδιος διέπρεψε από τις δηλώσεις του εναντίον των προέδρων Λούλα και Ρούσεφ. Το 2017, είχε δηλώσει - εξ ονόματος της Στοάς της Μεγάλης Ανατολής της Βραζιλίας - ότι ήρθε η στιγμή ενός νέου στρατιωτικού πραξικοπήματος. Εντέλει, εξελέγη με τον πρόεδρο Μπολσονάρου. Σε συνέντευξη στο περιοδικό Piaui, ανακοίνωσε την επικείμενη ανατροπή του προέδρου της Βενεζουέλας Νίκολα Μαδούρο, και την ανάπτυξη μιας βραζιλιάνικής «ειρηνικής» δύναμης» (sic). Δεδομένης της σοβαρότητας αυτών των δηλώσεων που συνιστούν παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ο εκλεγμένος πρόεδρος Μπολσονάρου βεβαίωσε ότι κανείς δεν ήθελε να κάνει πόλεμο σε κανέναν και ότι ο αντιπρόεδρος του παραμιλούσε.

Σε κάθε περίπτωση, ο πρόεδρος Μαδούρο, σε συνέντευξη Τύπου στις 12 Δεκεμβρίου 2018, αποκάλυψε ότι ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον εξασφάλιζε το συντονισμό μεταξύ της ομάδας του Κολομβιανού πρόεδρου Iván Duque και του Βραζιλιάνου αντιπροέδρου. Μια ομάδα 734 μισθοφόρων εκπαιδεύεται σήμερα στη Tona (Κολομβία) για να πραγματοποιήσει μια επίθεση κάτω από ψευδή σημαία της Βενεζουέλας εναντίον της Κολομβίας και ως εκ τούτου να δικαιολογηθεί ένας πόλεμος της Κολομβίας εναντίον της Βενεζουέλας. Φέρεται ότι είναι υπό τις διαταγές του πρώην συνταγματάρχη Oswaldo Valentín García Palomo, σήμερα σε διαφυγή μετά την απόπειρα δολοφονίας με drone του προέδρου Μαδούρο κατά τη διάρκεια της επετείου της Εθνικής Φρουράς, στις 4 Αυγούστου 2018. Αυτοί οι μισθοφόροι υποστηρίζονται από ειδικές δυνάμεις που σταθμεύουν στις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Τολεμαΐδα (Κολομβία) και στο Εγκλίν (Φλόριντα). Το αμερικανικό σχέδιο προβλέπει τη κατάληψη από την αρχή της σύγκρουσης των τριών βενεζουελικών στρατιωτικών βάσεων Libertador de Palo Negro, Puerto Cabello et Barcelona.

Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας των ΗΠΑ προσπαθεί να πείσει διάφορα κράτη να μην αναγνωρίσουν την δεύτερη θητεία του Νίκολα Μαδούρο (επανεξελέγη το Μάιο, αλλά αναμένεται να ξεκινήσει με το νέο έτος). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα κράτη της Ομάδας της Λίμα αμφισβήτησαν τις προεδρικές εκλογές πριν ακόμη πραγματοποιηθούν και απαγόρευσαν παράνομα τα προξενεία της Βενεζουέλας να τις οργανώσουν. Ομοίως, η μεταναστευτική κρίση αποδεικνύεται ότι δεν είναι παρά μόνο μια επιπλέον χειραγώγηση: οι Βενεζουελάνοι οι οποίοι εγκατέλειψαν τη νομισματική κρίση πιστεύοντας ότι εύκολα θα έβρισκαν εργασία σε άλλο λατινοαμερικανικού κράτος είναι σήμερα πολλοί να προσπαθούν να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Αλλά ο Όμιλος της Λίμα τους εμποδίζουν, απαγορεύοντας στα αεροσκάφη της Βενεζουέλας που προσπαθούν να τους επαναπατριστούν να πετούν πάνω από τον εναέριο χώρο τους και στα λεωφορεία που έρχονται να τους πάρουν να περάσουν τα σύνορα.

Όλα συμβαίνουν σαν να ήμασταν μάρτυρες ενός ριμέικ των γεγονότων που αιματοκυλούν την ευρύτερη Μέση Ανατολή μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Το κυριότερο δεν βρίσκεται στις στρατιωτικές δράσεις, αλλά στην απεικόνιση της διαταραχής που προκαλείται από τα γεγονότα. Πρόκειται καταρχάς να μας περάσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες [5]. Σε πέντε χρόνια, η Βενεζουέλα και η Νικαράγουα, που είχαν μια θετική εικόνα στο εξωτερικό, θεωρούνται σήμερα λανθασμένα ως «αποτυχημένα κράτη». Αν και δεν ξαναγράφεται ακόμα η ιστορία των Σαντινίστας και του αγώνα τους ενάντια στη δικτατορία του Σομόζα, τίθεται ως δεδομένο ότι ο Ούγκο Τσάβες Frías ήταν «κομμουνιστής δικτάτορας» (sic) ενώ η χώρα του έζησε ένα απίστευτο άλμα προς τα εμπρός, πολιτικό και οικονομικό, υπό την προεδρία του. Θα καταστεί σύντομα δυνατή η καταστροφή αυτών των καταστάσεων χωρίς να μιλήσει κανείς.

Ο χρόνος ρέει όλο πιο γρήγορα. Έτσι, όταν το 1823 ο πρόεδρος Τζέιμς Μονρόε αποφάσισε να κλείσει την Αμερική στην ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, δεν γνώριζε ότι το δόγμα του θα αλλάξει 50 χρόνια μετά σε μια επιβεβαίωση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Το ίδιο σήμερα, όταν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κήρυξε την ημέρα της ανάληψης του ότι η εποχή των αλλαγών καθεστώτων τελείωσε, ο ίδιος δεν σκεπτόταν ότι θα προδοθεί από τους δικούς του. Και όμως, την 1η Νοεμβρίου 2018, ο σύμβουλος ασφαλείας του John Bolton δήλωνε στο Μαϊάμι ότι η Κούβα, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα αποτελούν την «τρόικα της τυραννίας». Στη συνέχεια, ο υπουργός της άμυνας του, στρατηγός Τζέιμς Μάτις, δήλωσε την 1η Δεκεμβρίου ενώπιον του Reagan National Defense Forum ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος Μαντούρο είναι ένας «ανεύθυνος δεσπότης» που «πρέπει να φύγει» [6].