آشکار شدن مناسبات نخست وزیر رجب طیب اردوغان با القاعده عرصۀ سیاسی ترکیه را مشوش ساخت. آنکارا فعالانه در چهارچوب استرلتژی ناتو از عملیات تروریستی در سوریه پشتیبانی می کرده است. از دیدگاه تی یری میسان این موضوع حاکی از خصوصیت تصنعی گروه های مسلحی است که علیه دولت و ملت سوریه می جنگند.
تا کنون مقامات ایالات متحده از اعضای ناتو اعلام کردند که جنبش بین المللی جهاد طلبانی را که در متشکل شدن آن در دوران جنگ علیه شوروی در افغانستان (1979) پشتیبانی کرده اند، سال 1991 طی آزاد سازی کویت علیه خود آنها وارد عمل شدند.
مقامات ایالات متحده وابسته به ناتو القاعده را در حمله به سفارت خانه های ایالات متحده در کنیا و سومالی (1998) و به همین گونه در حملۀ 11 سپتامبر متهم می دانند، ولی در عین حال اظهار داشته اند که پس از مرگ رسمی اسامه بن لادن (2011) برخی از عناصر جهاد طلب دوباره در لیبی و سوریه با آنها همکاری داشته اند. با این وجود گوئی واشینگتن به این همکاری های تاکتیک طی دسامبر 2012 خاتمه داده است.
در نتیجه، واقعیت امور این تعبیر را نفی می کند : القاعده همیشه علیه همان دشمنانی که اتحاد آتلانتیک تعیین کرده جنگیده است، این موضوع یک بار دیگر در رسوائی هائی که اخیرا ترکیه را به لرزه درآورد بر ملا شد.
امروز می دانیم که بانکدار القاعده، یاسین القاضی که از تاریخ سوء قصد به سفارتخانه های آمریکا در کنیا و تانزانیا (1998) تحت تعقیب قرار دارد، یکی از دوستان شخصی نخست وزیر اسبق دیک چنی و نخست وزیر فعلی ترکیه رجب طیب اردوغان بوده است. در عین حال از شواهد امر چنین بر می آید که این تروریست زندگی مجلل و گسترده ای داشته و با تمسخر به مجازات هائی که ایالات متحده علیه او صادر کرده، با هواپیمای شخصی نیز مسافرت می کند. بر این اساس، او سال 2012 چهار بار با آقای اردوغان ملاقات داشته است، او از دومین فرودگاه استانبول، پس از قطع دوربین های مراقبتی و بی آن که از گمرکات عبور کند، مورد استقبال رئیس گارد نحست وزیری قرار می گیرد.
به گزارش پلیس و دستگاه قضائی ترکیه که این اطلاعات را منتشر کردند و فرزندان چند نفر از وزیران را که در این امور دخالت داشتند روز 17 دسامبر 2013 بازداشت کردند _ توسط نخست وزیر از کار برکنار شدند _ یاسین القاضی (بانکدار القاعده) و رجب طیب اردوغان سیستم گسترده ای را برای منحرف کردن صندوق های مالی و برای تأمین مالی القاعده در سوریه فراهم آورده بودند.
هم زمان با آشکار شدن این بازی مضاعف شگفت آور، در نزدیکی مرز سوریه یک کامیون انباشته از اسلحه که برای القاعده فرستاده شده بود توسط ژاندارمری ترکیه متوقف شد. بین سه فرد بازداشت شده، یکی از آنها اعتراف می کند که بار کامیون به انجمن «بشر دوستانۀ » برادران مسلمان (اخوان المسلمین) تعلق داشته، و یکی دیگر از آنها خود را پلیس مخفی ترکیه معرفی کرده که در حال انجام مأموریتی سرّی بوده است. سرانجام، نخست وزیر پلیس و دستگاه قضائی را از انجام وظیفۀ شان باز می دارد و دستور می دهد که عملیات سرویس های اطلاعات سرّی ادامه یابد و کامیون و بار آن به راهشان ادامه دهند.
تحقیقات در عین حال نشان می دهد که ترکیه برای تأمین مالی القاعده از هویت ایرانی استفاده می کرده تا بتواند در سوریه عمل کند و به همین گونه برای هدایت عملیات تروریستی در ایران. ناتو طی عملیات «ایران-کنتراس» از پیش در تهران افرادی را در تبانی با خود داشت، متبانیان از بین محافل نزدیک به رئیس جمهور قدیمی رفسنجانی مانند شیخ روحانی بودند که امروز به ریاست جمهوری رسیده است.
این وقایع در شرایطی صورت می پذیرد که مخالفان سیاسی سوریه در تبعید در روز پیش از گردهمآئی ژنو 2، نظریۀ تازه ای را مطرح کردند : نظریه چنین است که جبهۀ النصرت و امارات اسلامی در عراق و شام عوامل سرویس های مخفی سوریه هستند که برای تشویش عمومی به کار برده می شود تا مردم به رژیم سوریه تکیه کنند. تنها ارتش مخالف، در نتیجه ارتش آزاد سوریه است که اقتدار آن را باز شناسی می کند و برای نمایندگی آن در گردهمآئی برای صلح نیز هیچ مشکلی ندارد.
در نتیجه ما را دعوت می کنند که تمام تحسین و تمجیدهائی را که همین مخالفان در تبعید طی سه سال از القاعده به عمل می آوردند بفراموشی بسپاریم، و به همین گونه سکوت دولت های عضو ناتو را نیز در مورد عمومیت دادن به تروریسم در سوریه ندیده بگیریم.
در نتیجه، اگر بتوانیم بپذیریم که غالب رهبران اتحادیۀ آتلانتیک از پشتیبانی های خودشان از تروریسم بین المللی بی اطلاع بوده اند، باید به همچنین بپذیریم که ناتو مسئول اصلی تروریسم بین المللی بوده است.