CIA koordynuje nazistów i dżihadystów

Konfrontacja puczystów z Kijowa wspieranych przez NATO z ukraińskimi federalistami wspieranymi przez Rosję osiągnęła nieodwracalne stadium. W dniu 2 maja prezydent Ołeksander Turczynow i izraelski oligarch Ihor Kołomojski zorganizowali masakrę w siedzibie związków zawodowych w Odessie. Zachodnia prasa najpierw umniejszyła to wydarzenie, a po zebraniu poświadczeń i dowodów, całkowicie zamilkła na ten temat [1]. Po tym okrucieństwie wspólne życie obu ludności nie jest już możliwe.

Teraz możliwe są trzy scenariusze dalszego rozwoju sytuacji. Pierwszy: Stany Zjednoczone zrobią z Ukrainy nową Jugosławię i w ten sposób sprowokują wojnę mając nadzieję, że Federacja Rosyjska i Unia Europejska wezmą w niej udział. Drugi: Stany Zjednoczone będą podsycać teatralne spory wokół Rosji rozpoczynając od Gruzji. Trzeci: Stany Zjednoczone będą podjudzać niepaństwowych kombatantów, aby destabilizować samą Rosję na Krymie lub w Dagestanie.

Obojętnie który ze scenariuszy to będzie, Waszyngton już rozpoczął budowę armii żołnierzy najemnych.

Rada do spraw obrony z Kijowa wysłała emisariuszy do Europy Zachodniej, aby zaangażować wojowników skrajnej prawicy do walki przeciwko federalistom (zwanych prorosyjskimi separatystami). W ten sposób utworzono już francuzką komórkę Prawego Sektora, którego członkowie zostaną przyłączeni do ukraińskiej Gwardii Narodowej.

Kijowska rada do spraw obrony chce ją powiększyć dołączając dodatkowo do zachodnioeuropejskich neonazistów dżihadystów, którzy mają już prawdziwe militarne doświadczenie.

Dzisiejsi neonaziści i dżihadyści mają de facto ze sobą dużo wspólnego - jeżeli pominie się symboliczne różnice - ze względu na kult przemocy i syjonistyczne marzenia o panowaniu nad światem. Dlatego są kompatybilni ze wszystkimi innymi organizacjami wspieranymi przez Waszyngton, włącznie z rosyjskim Lewym Frontem Sergieja Udalcowa i jego przyjacielem antyputinowskim Aleksiejem Nawalnym. Wiele kontaktów między nimi jest obecnie znanych.

Zamiast podziału na prawy i lewy blok zimnej wojny istotny jest obecnie tylko rozłam na imperializm i opór wobec niego. Na Ukrainie ludzie w Kijowie odwołują się do walki Wehrmachtu przeciwko Żydom, komunistom i Rosjanom, podczas gdy ludzie z Doniecka świętują zwycięstwo ojczyzny nad faszyzmem w drugiej wojnie światowej („wielką wojnę za ojczyznę”). Ludzie w Kijowie definiują swoją tożsamość poprzez realne i mistyczne historie, podczas gdy ci z Doniecka uważają, że pochodzą z historycznych wspólnot różnych narodów zjednoczych w walce przeciwko uciskowi.

Dowodem na to, że jedynym istotnym podziałem jest wspomniana już linia między imperializmem a oporem wobec niego jest to, że żydowski oligarch Ihor Kołomojski finansuje tych, co krzyczą: „śmierć Żydom!”. To mafioso posiadający jeden z największych majątków w Europie, który zdobył z bronią w ręku przywłaszczając sobie duże przedsiębiorstwa metalurgiczne, finansowe i energetyczne. Wspierają go Stany Zjednoczone, a on powołał do rady nadzorczej swoich zakładów gazowych różne osobistości z USA – włączając w to syna wiceprezydenta Bidena [2]. Finansowanie grup nazistowskich nie przedstawia dla niego absolutnie żadnego problemu i radował się, jak ci na jego rozkaz zamordowali antysyjonistycznych Żydów w Odessie.

Współpraca między nazistami a dżihadystami nie jest nowym zjawiskiem. Ich korzenie sięgają trzech muzułmańskich dywizji Waffen-SS. 13 dywizja „Handschar” składała się z Bośniaków, 21 dywizja „Skanderberg” z Kosowian oraz 23 dywizja „Kama” z Kroatów. Wszyscy byli muzułmanami praktykującymi Islam ukształtowany w Turcji. Aby zbliżyć się bardziej do prawdy należy dodać, że większość tych bojowników zdezertowało podczas wojny przeciwko Armii Czerwonej.

Ostatnio naziści i Takfyrowie walczyli znów razem przeciwko Rosji, podczas tworzenia islamskich emiratów Iczkerii (druga wojna czeczeńska 1999-2000).

Dnia 8 maja 2007, z pomocą CIA, utworzyli w Tarnopolu (Ukraina zachodnia) bałtyccy, polscy, ukraińscy i rosyjscy naziści oraz ukraińscy i rosyjscy dżihadiści tak zwany antyimperialistyczny front. Organizacją tą przewodniczy Dmytro Jarosz, który mianowany został zastępcą sekretarza generalnego narodowej rady do spraw bezpieczeństwa podczas puczu w Kijowie w lutym 2014 roku. Jest również kandydatem na prezydenta Prawego Sektora w wyborach, które odbędą się 25 maja.

W lipcu 2013 roku wezwał emir Kaukazu i lokalny przywódca Al-Qaidy, Doku Umarow, członków antyimperialistycznego frontu do walki w Syrii. Jednak nie ma jednoznacznej dokumentacji o tym, czy naziści udzielają się w aktualnych akcjach mających na celu destabilizację Lewantu.

Do Syrii przybyło kilkadziesiąt dżihadistów-tatarów krymskich, aby walczyć, a następnie zostali stamtąd przetransportowani przez tureckie MIT [przyp. tł. wewnętrzny wywiad] do Kijowa, aby u boku Dmytro Jarosza wziąść udział w zamieszkach Euromajdanu 22 lutego [3].

Kroki, które podjęto w Europie na zlecenie amerykańskiego sekretarza do spraw bezpieczeństwa narodowego Jeha Johnsona, aby zapobiec powrót dżihadystów do domu, pokazują, że CIA chce ich wykorzystać na jakimś nowym froncie [4]. Wymuszone podanie się do dymisji Księcia Bandara bin Sultana 15 kwietnia na wniosek Johna Kerry‘ego [5] oraz jego brata Księcia Salmana bin Sultana 14 maja pod presją Chucka Hagela [6] świadczą o zamiarach USA reorganizacji operatywnego dżihadu.

Czy europejska i arabska strona oporu będą się umiały połączyć?