Çin, ABD’nin hayalet uçak tekelini yıkıyor

Çinliler, 60-70’li yılların Sovyet jetlerini model alarak savaş uçakları üretmeye başladılar. Son yirmi yıl boyunca Çin, Batıyla arasındaki büyük teknolojik uçurumu kapatmış ve herkes tarafından kabul gören sayılı savaş uçağı üreticilerinden biri haline gelmiştir. Çin savaş uçağı J-10B, F-35’lerdekine benzer AESA radarlarına ve onu ABD, Japon ve Güney-Kore F-16 ve Mitsubishi F-2 savaş uçaklarıyla eşdeğer yapan, yansıma yüzeyinin azalmasını sağlayan ve radar dalgalarını emen malzemelerden üretilmiş kaplamalara sahip. Çin, bu uçaklardan 300 ila 500 adedine sahip olmayı planlıyor. 2014 yılında, yılda 100 ila 200 savaş uçağı üretebilecek uçak endüstrisi altyapısının inşasını gerçekleştirmiş olmasına rağmen, 2015’te sadece 24 ila 26 adet J-10B uçağı üretmiştir. Bunun nedeni, yeni uçak tipi J-20’nin üretim hazırlıklarının yapılmasıdır.

2016’nın ilk günü, Çin bu yıl J-20 hayalet uçaklarının seri üretimine geçeceğini duyurdu. Bu amaçla, Chengdu Aerospace Corporation tarafından üretilen J-20’nın, yeni bir üretim aşamasına giriş anlamına gelen 2101 kayıt numaralı son sürümünün fotoğraflarını yayınladı. Test programının J-20’lerinin ilk sekiz prototipi 2001-2017 seri numaralarıyla kaydedildi.

Bu son gelişme, ABD’nin tek beşinci nesil savaş uçağı kullanıcısı olma alanındaki üstünlüğüne son vermiş oluyor. Çin, J-8 ve Q-5’lerden oluşan mevcut çağdışı taktik bombardıman uçakları filosuyla değiştirmek için 300 ila 400 adet J-20’ye sahip olmayı planlıyor. Hem normal pistlerde ve uçak gemilerinde, hem de dikey kalkış ve iniş yapabilme kapasitesine sahip F-35’lerin tasarımı ve geliştirilmesi için ABD tam yirmi yılını verdi ve bu onlara 400 milyar dolara mal oldu. Bu uçakla karşılaştırıldığında, sadece sekiz yıl süren test ve tasarım süresiyle, J-20 biraz daha mütevazı bir model sayılır. J-20 uçakları, Su-30MKK ya da Shenyang J-11 uçaklarında da kullanılan, her biri 12 500 kgf güce sahip iki adet AL-31F motora sahiptir. ABD’nin F-22’sinin tersine, J-20’nin yöneysel çekiş gücü olan motorlara sahip değildir. Dar alanda manevra yeteneği, alt birimlerin itme/kütle oranı nedeniyle F-22 ve F-35’lere göre daha düşüktür ve aynı zamanda havacılık elektroniği de zayıftır. Rusya, Çin’e 24 adet çok maksatlı 4++ jenerasyonu, 15 800 kgf güçlü Saturn 117 motorlarına sahip Su-35 uçağını teslim etmeye başlayacaktır. Çinliler bu uçakların motorlarını kopyalayarak benzerlerini üretip ya da doğrudan bunları Ruslardan bol miktarda satın alarak J-20 uçaklarına monte etmeyi düşünmektedirler.

J-20 uçağı, her ne kadar ABD, Japon ve Güney Kore uçaklarını yenecek yetenekte çok maksatlı bir uçak olarak değil de bir bombardıman uçağı olarak tasarlanmış olsa da, kabinine hareketli hedeflerin GPS koordinatlarının sürekli olarak aktarılması için uydu aracılığıyla elde edilen verilerin yansıtıldığı bir sistemi içerdiği için, Çin Deniz Kuvvetlerinin gözdesi haline gelmiştir. Bu sistem, J-20’lere uçak gemileri ya da diğer savaş gemilerinden hareketle, kıyıdan çok uzak mesafede, hava saldırılarında uzman bir « hayalet » uçak olarak kullanılmasına olanak sağlamaktadır. J-20, havada ikmale gerek olmaksızın 4 000 km kesintisiz uçma ve 2.1 mach süratine erişme imkanı veren, 11 tonluk dahili kerosen deposuyla birlikte toplam 32 ton ağırlığındadır. Radarlar tarafından belirlenemediği için AA (Havadan Havaya) ve muhriplerden uçak gemilerine yönelik olarak atılan 1 450 km menzilli DF-21D gibi AEGIS anti-balistik füzelere karşı savunmasız değildir [1].

Güney Kore ve Japonya’nın, ABD’den 40 ila 50 adet hayalet uçak sipariş ettikleri dikkate alan Çin, halen 5nci nesil avcı uçağı olan ve ABD’nin F-35’inin bir başka alternatifi olan J-31’in test aşamasını sürdürmektedir. Her iki uçak da aynı kütleye ve orta menzilli havadan havaya füzeler ya da bombalar için biçimlendirilmiş iki bölmeye sahiptir. J-31 uçağı, Su-T-50 sınıfına rakip olmadığı için, Çinlilerin, teknoloji transferi yoluyla Ruslar tarafından gizlice destek aldıkları ve dolayısıyla da uçağın 2018 yılında seri üretimine başlanacağı anlaşılıyor [2]. Çin Hava Kuvvetlerinin ihtiyacı olan 500 J-31 uçağı dışında, Çin’in uçak gemileri için 120 adet J-31 üretilmesi ve ayrıca da en az 600 uçağın ise başka ülkelere ihraç edilmesi planlanıyor. Daha şimdiden Pakistan tarafından 40 uçak için verilmiş bir sipariş var. ABD’den 75 adet F-35 sipariş eden İsrail gibi, İran da aynı sayıda J-31 uçağını satın alma konusunda ilgili olabilir.

Çin, dünyanın birinci ekonomik gücü haline geldi ve araştırma ve geliştirmeye ABD’den daha fazla para ayırabilecek durumdadır. Dolayısıyla da Çin, ABD’nin bu alandaki üstünlüğünü ele geçirmek için en karmaşık İnsansız Hava Aracı üretim programlarından birini başlattı. Ürettiği insansız hava araçlarının ABD’nin MQ-9’larından 16 kez daha ucuz olduğunu göz önünde bulundurarak, önümüzdeki yıllarda, 4,8 milyar dolar değerinde insansız hava aracı ihraç edebilecek duruma erişmeyi hedeflemektedir [3].

Güney-doğu Asya’daki müttefik devletlerin (Japonya, Güney Kore, Tayvan, Singapur, Avustralya v.b. gibi) filolarıyla işbirliği içerisindeki ABD askeri filosu, Çin Deniz Kuvvetlerine göre daha üstün kaliteli bir güç oluşturmaktadır ve Çin’in hammadde tedarikini sağladığı deniz ticaret yollarını bloke etme yeteneğine sahiptir. Kendi yönünden Çin gittikçe daha etkili savaş gemileri inşa etmektedir, ama askeri denizcilik anlamında batının teknolojik düzeyine erişebilmesi için daha on yıla ihtiyacı vardır [4]. Beyaz Saray, Batı Pasifik’te ABD’nin lehine olan mevcut durumunun muhafazasının, deniz gücünü kullanarak Çin’in ekonomik iktidarına katkı sunmasını engellemeden yapılmayacağını iyi biliyor [5].

Dolayısıyla, Çin’in yeni askeri doktrini, hava yoluyla taşınan birliklerin kullanıldığı harekatlarla uzun menzilli askeri gücünün hızla geliştirilmesiyle, deniz kuvvetlerinin hava bileşenine ağırlık vermektedir.

2013’ten beri Çin, 66 ton yükleme kapasitesine sahip Xian Y-20 askeri ağır nakliye uçağının prototipinin denemelerini gerçekleştirmektedir. Xian Y-20 uçağının seri üretimine geçilmesi, Rusya’nın PS-90A21 motorlarını teslim etmesine bağlı.

ABD’nin önüne geçmek için Çinli askerler, Çin için yaşamsal öneme sahip dört denizcilik bölgesi belirlediler ve her bir bölgede, « inci » olarak adlandırdıkları yeni ileri karargahlar ve harekat üsleri inşa ettiler. Her incide savaş uçaklarına (özellikle de J-20’lere) ve Y-20 ağır nakliye uçaklarına yönelik iniş/kalkış pisti, deniz kuvvetleri tesisleri ve deniz piyadesi garnizonu bulunuyor. İnciler, hava kuvvetlerinin saldırıları ve hava nakil, sefer ve işgal birlikleri için gerekli altyapıyı sağlıyorlar [6].

→ 1.Bölge, Güney Çin’in Malakka ve Sunda boğazları yoluyla Hint Okyanusuna çıkışının olduğu bölgedir. Buradaki « inci », Çinlilerin 20 konvansiyonel ve nükleer denizaltı kapasitesine sahip bir yeraltı denizaltı üssünün bulunduğu Hainan Adasıdır. Hainan Adasında ayrıca altı hava üssü bulunmaktadır. Çinlilerin inşa ettiği bir başka inci de, Hainan’ın 300 km güney-doğusunda bulunan, Paracel Adalarından biri olan Woody Adasındadır. Bir askeri limanın dışında, Su-30MKK model çok maksatlı Çin uçaklarının üslendiği bir askeri havalimanı da yer almaktadır. Bir diğer inci, Birmanya’nın (Myanmar) Sittwe Adasında inşa edilmiştir.

→ 2.Bölge, Güney Çin Denizi ve Pasifik Okyanusu arasında, Filipinler’deki Babuyan Kanalı ulaşım yoludur. Çin bir başka inci yaratmak amacıyla, Spratly Adalarındaki Fiery Cross mercan kayalığında J-20 uçaklarına uyarlanmış bir iniş/kalkış pisti çevresini düzenlemeye başlamıştır.

→ 3.Bölge Doğu Çin Denizinin, Tayvan Adası ve Okinava Adaları (Ryukyu) arasındaki açıklıktan Pasifik Okyanusuna ulaşım yoludur.

→ 4.Bölge Doğu Çin Denizinin, Japonya ve Güney Kore arasındaki açıklıktan Pasifik Okyanusuna ulaşım yoludur.