Lafarge dosyasının devamı

Suriye’deki Lafarge-Holcim çimento fabrikasının eski çalışanlarını temsil eden Sherpa adlı STK, şirketin cihatçılarla ilişkilerine ilişkin Le Monde’da yayınlanan makaleden sonra çokuluslu şirketin aleyhine dava açtı [1].

Çimento şirketinin aralarında Lafarge’ın eski Yönetim Kurulu Başkanı Bruno Lafont ve Lafarge-Holcim’in esk, Genel Müdürü Eric Olsen’in de yer aldığı altı yönetici ve sorumlusu hakkında Aralık ayında « başkalarının hayatını tehlikeye atmak » ve « terörist bir şirketi finanse etmek » suçundan soruşturma açıldı.

Lafarge-Holcim de kendi açısından Baker McKenzie Hukuk Bürosundan yöneticilerinin « yanlış kararları »na ilişkin bir soruşturma yapması talebinde bulunduğunu açıklamıştı [2]. Le Monde’un ortaya çıkardığı Hukuk Bürosunun raporu çokuluslu şirketi aklamakta ve yöneticilerini suçlamaktadır.

Eski Genel Müdürün avukatı Pierre Cornut-Gentille’e göre bu soruşturma « Fransa’da bu tür prosedürlerde uygulanan ilkelere uygun bir şekilde » yürütülmedi. Aksine Baker McKenzie, bazı yöneticilerini başından savması için gerekçeler sunarak işvereninin çıkarlarını savundu. Hukuk Bürosuna dosyanın, ABD hukukundaki işlemin Fransız karşılığı kamu yararına hukuksal sözleşme (Fransızca kısaltmasıyla) ile kapatılmasını sağlaması için vekalet verdi.

Dosyayla ilgilenen Baker McKenzie heyetine bir eski ABD Adalet Bakanlığı memurunun başkanlık etmesi tarafsızlığını bozmuştur.

Sherpa’nın avukatı Marie Dosé düzenlediği bir basın toplantısı sırasında, Lafarge-Holcim’in adaletle işbirliği yapmadığını, bilgisayarların aramadan önce çamaşır suyuyla temizlenerek birçok parçasının hasar gördüğünü, talep edilen belgelerin büyük bir çoğunluğunun teslim edilmediği (15 000 belgeden sadece 9 000’i) ve müşterileri üzerinde baskı uyguladığını söyledi.

Soruşturma yargıçlarının dosyayı derinlemesine kavradıkları anlaşılıyor: doğrudur Lafarge IŞİD’e personel taşımacılığı için ücret ödemiştir (şirketin daha önce kabul ettiği gibi petrol alımı için değil), ancak ağaç ormanı gizliyor. Çokuluslu şirket Suriye Savaşı boyunca 6 milyon ton çimento ürettiğini ve ardından NATO’nun özel kuvvetlerine fabrikasını karargah olarak kullanmasına izin verdiğini yalanlamıyor. Çimentosunu hiçbir büyük özel inşaatın gerçekleştirilmediği ancak cihatçılar tarafından işgal edilen bölgelere satabilirdi. Cihatçılar, Rus Hava Kuvvetleri tarafından imha edilinceye kadar Suriye’yi ikiye bölen devasa yeraltı tahkimat hattını bu dönemde inşa ettiler. Dolayısıyla şu soru ortaya çıkıyor: Lafarge söz konusu 6 milyon ton çimentoyu ABD ya da NATO hesabına mı tedarik etti?

Dolayısıyla soruşturma yargıçların çokuluslu şirket hakkında iddianame hazırlaması bekleniyor.