در ماه ژانویه ی سال ۲۰۱۵ ، راه پیمایی به جهت مسامحه در برلین به همراهی مسئولان سیاسی آلمان و رهبر مسلمان ، در عکس العمل به حادثه ی شارلی هبدو در پاریس ، صورت گرفت . خانم مرکل ، دست در دست ایمان مازییک ، مدیر دفتر شورای مرکزی مسلمانان در این راه پیمایی شرکت داشت . آقای مازییک ، با وجود آنکه در سخنرانی خود اظهار داشته با اخوان مسلمین قطع رابطه کرده ،اما در تشکیلات خود از حزب ملی گروس ( سازمان برتری طلب رجب طیب اردوغان ) ، و اخوان مسلمان (نطفه ی شکل دهنده ی عناصر جهادی ، که در جهان توسط محمود عزت - جناح راست سید قطب- رهبری می شود ) حمایت خود را اعلام داشته .

به لحاظ تاریخی ، آلمان رابطه ی فوق العاده ای با امپراطوری عثمانی در اوایل قرن بیستم داشته . قیصر گییوم دوم ، که مجذوب دین اسلام شده بود ، دستور داد در منطقه ی بعلبک اکتشافات باستانشناسی صورت بگیرد ، و در ساخت نخستین راه آهنی که دمشق Sublime Porteرا به مدینه متصل می ساخت ، مشارکت نمود . قیصر آلمان و
دروازه ی والا ، همزمان با انگلیسی ها به هنگام ٬٬ شورش اعراب ٬٬ در سال ۱۹۱۵ وارد عمل شدند ، اما با شکست در جنگ جهانی اول و متعاقب آن ، آلمان از منطقه بیرون رانده شد ( قرار داد سایک - پیکو -سازووو )

در سال ۱۹۵۳ ، پرزیدنت ایزنهاور ، فرستاده های اخوان مسلمین را با رهبری سعید رمضان نزد خود می پذیرد . ایالات متحده از آن پس از اسلام سیاسی در خارج از مرز های خود حمایت می کند.

به هنگام جنگ سرد ، سازمان سیا ،با استفاده از بهترین افسران نازی ، برای مبارزه علیه شوروی استفاده می کند . در میان آنها گرهارد وان منده قرار دارد که مسلمانان شوروی را علیه مسکو استخدام می کند [1] . این افسر عالی مقام ، در سال ۱۹۵۳ سعید رمضان ، رهبر اخوان مسلمین خارج از مصر را ، در شهر مونیخ مقیم می سازد [2].
عکس

آلوآ برونر ، مسئول تبعید صد و سی هزار یهودی ، توسط سازمان سیا در سال ۱۹۵۴ به دمشق منتقل می شود ، تا نگذرد پرزیدنت شوکری ال -کواتلی با کشور شوروی متحد شود .

هم زمان سازمان سیا - به طور مخفیانه - با فرستادن افسران نازی به چندین منطقه علیه حامیان شوروی مبارزه ی خود را آغاز می کند . به طور مثال ،‌اتو اسکورزنی در .مصر ، فضل الله زاهدی در ایران و آلوآ برونر در سوریه [3] به شکل دادن سازمانها ی سری محلی به گونه ی گشتاپو اقدام می کنند . برونر در سال ۲۰۰۰ توسط پرزیدنت بشار اسد از این کشور بیرون رانده می شود.

در دورانی که از زمان انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی در سال ۱۹۷۹ ، تا حادثه ی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ می گذرد ، آلمان غربی نسبت به اخوان مسلمین با احتیاط رفتار می کند
در عین حال ، به درخواست سازمان سیا ،با وجود آنکه کشور سوریه آلمان شرقی را به رسمیت می شناسد ، این کشور از شورشیان ، .مخالف حافظ اسد که در سال ۱۹۸۲ اقدام به کودتا کردند ، پناهندگی سیاسی می دهد .
از میان این افراد ، اسام العطار ، رهبر مسلمانان قرار دارد ( برادر مشاور رئیس جمهور سوریه نجاح ال عطار ) . در سال های ۹۰ ، اخوان مسلمین با کمک دو تاجر، بار دیگرشکل می گیرد ( علی غالب همت اهل سوریه و یوسف ندا اهل مصر ) . که بعد ها واشنگتن آنها را متهم به حمایت مالی از عثامه بن لادن می نماید .

سال های طولانی والکر پرتس که از اساتید دانشگاه آلمان می باشد در کنار سازمان سیا طرح جنگ سوریه را آماده می کند . او یکی از قوی ترین اتاق های فکری اروپا را رهبری ، و تحت پوشش سازمان مللStifung Wissenschaft und Politik (SWP)کند در مذاکرات ژنو شرکت می کند .

زمانی که ایالات متحده جنگ ٬٬ بی پایان ٬٬ را در ٬٬ خاور میانه بزرگ ٬٬ آغاز کرد ، سازمان سیا از کشور آلمان متحد می خواهد تا ٬٬ دیالوگ با جهان اسلام ٬٬ را احیا کند . در برلن
وزیر امور خارجه برای تحقق این کار ، به طور خاص بر رهبر جدید محلی اخوان مسلمین تکیه کرده که ابراهیم ال زیات نام دارد ، همچنین کارشناس شناخته شده ای که والکر پرتس نام دارد . والکر پرتس رهبر اصلی ترین اتاق فکری دولت فدرال را در دست می گیرد
Fondation pour la Science et la Politique ( SWP)

دتلوو مهلیس ، به نمایندگی از سوی سازمان ملل ، رئیس جمهور لبنان -امیل لهود و بشار الاسد را متهم به کشتن رفیق حریری می نماید . اساس گذارش او بر پایه ی شهادت های دروغینی بوده ، که بعد از افشای کذب بودن آنها ، مجبور به استعفا می شود .

در سال ۲۰۰۵ ، کشور آلمان در کشتن رفیق حریری سهیم است ، چرا که اسلحه ی مورد نیاز این عمل را در اختیار قاتلین قرار می دهد ( رفیق حریری بر عکس شایعات ٬٬ مراجع قضایی ٬٬ به وسیله نارنجک دستی کشته نشده است [4] . در ادامه ،‌کشور آلمان ، رهبر ماموریت تهیه گذارش سازمان ملل را با نام دتلوو مهلیس [5] و دستیار او گرهارد لهمن را که در گذشته افسر پلیس بوده و در ارتباط با زندان های سری سازمان سیا مسئولیت داشته ، تحویل مقامات قضایی می دهد .

در سال ۲۰۰۸ ، زمانی که سازمان سیا ٬٬ جنگ داخلی ٬٬ سوریه را تدارک می بیند ، والکر پرتس از سوی سازمان ناتو دعوت می شود تا در جلسات سالیانه ی بیلدربرگ شرکت کند .او همراه یکی از مامورین سوری سازمان سیا با نام بسما کودمانی در این جلسات شرکت می کند . آن دو به حاضرین در جلسه توضیح می دهند که برای غرب از میان برداشتن جمهوری عرب سوریه و جایگزین کردن آن با دولتی متشکل از اخوان مسلمین چقدر حیاتی است . با به کار گیری از لحن دوگانه ی انجمن اخوت در سال ۲۰۱۱ در ستون تریبون نیویورک تایمز برای به تمسخر کشیدن پرزیدنت بشار اسد مطالبی می نویسد و او را متهم به توهماتی در ارتباط با وجود توطئه علیه کشورش می نماید [6]. در ماه اکتبر همان سال ، او در جلسه ی کارفرمایان ترک که توسط آژانس خصوصی سازمان اطلاعات ایالات متحده -استراتفور - تشکیل شده شرکت می کند . در این جلسه به مخاطبین خود گذارشی ازمنابعی نفتی و گازی سوریه ارائه می دهد و چگونگی دسترسی وسرقت از آن را توضیح می دهد [7].

کلمن ون گوتز ( رئیس دپارتمان سوم وزارت امور خارجه ی آلمان ) و انور محمد گارگاش ( وزیر امارتی امور خارجه ) ، در جلسه ی گروه کارگزاران برای نحوه ی غارت اقتصادی سوریه در ابوذبی جلسه ای تشکیل می دهند .

برای گسترش این عملیات ، کشور آلمان همراه ابوذبی جلسه ی دوستداران سوریه را با مدیریت یکی از دیپلمات های خود با نام کلمنس ون گوتز تشکیل می دهد . در این جلسه او توضیح می دهد که بعد از آنکه سازمان ناتو جمهوری عرب سوریه را از میان برد ، چگونه دولت های پیروز باید منابعی نفتی و گازی این کشور را استخراج کنند [8]

در اواسط سال ۲۰۱۲ ، والکر پرتس از سوی دپارتمان دفاعی ایالات متحده مامور به اجرا گذاشتن سیاست ٬٬ روز بعد ٬٬ ( به مفهوم دولتی که باید به کشور سوریه تحمیل شود ) می باشد . او جلساتی در وزارت امور خارجه همراه ۴۵ شخصیت سوری ترتیب می دهد ، که در آنها دوست نزدیکش باسمان کودامی و برادر رادوان زیاده ، که از سوی واشنگتن به آنجا آماده اند ، حضور دارند [9] . در واقع پرتس ، مشاور جفری فلتمن در سازمان ملل می گردد . و در تمام مذاکرات ژنو شرکت می جوید .

موقعیت وزیر امور خارجه ی آلمان از سوی سرویس های اروپایی عملیات برون مرزی . SEAEفدریکا موگرینی مو به مو اجرا می شوند .
این سازمان که از سوی مقام عالی رتبه ی فرانسوی هدایت می شود ، گذارشات محرمانه ای در ارتباط با سوریه به رهبران دولت ها اتحادیه اروپا ارسال می کند .

در سال ۲۰۱۵ ، صدر اعظم آلمان آنگلا مرکل و پرزیدنت ترکیه رجب طیب اردوغان که از طرفداران جهانی اخوان مسلمین می باشند ، انتقال یک میلیون نفر را به آلمان تدارک می بینند [10] ، که به درخواست کارگزاران صنعتی آلمان صورت می گیرد . عده ی زیادی از این مهاجران سوری می باشند که حزب آک پ تمایلی به نگهداشتن آنها در کشور خود ندارد و آلمان نیز از بازگشت آنها به کشورشان جلوگیری می کند .

صدر اعظم المان ، آنگلا مرکل در این هفته به بیروت و عمان سفر خواهد کرد تا در رابطه با موضوع سوریه مذاکره نماید .

تی یری میسان‬
ترجمه توسط
Sylvia Bejanian

[1] La CIA d’Alan Dulles plaça d’anciens responsables nazis comme superviseurs de presque tous les services secrets des États alliés, sur les cinq continents. Ce système fut démantelé dans les années 70, après les révélations des commissions du Congrès Church et Pike. Tous les responsables nazis furent chassés par le président Carter et l’amiral Stanfield Turner, à la fin des années 70. Les Européens croient à tort que la CIA recourut à des nazis exclusivement en Amérique latine (par exemple Klaus Barbie en Bolivie). Mais ce système était généralisé, y compris en Europe (opération Gladio). Selon toute vraisemblance, le placement de ces «experts» nazis était coordonné depuis l’Allemagne par Reinhard Gehlen, que la CIA nomma premier chef du Bundesnachrichtendienst (BND).

[2] A Mosque in Munich, Ian Johnson, Houghton Mifflin Harcourt, 2011.

[3] Alois Brunner est considéré comme responsable de la déportation et de l’assassinat de 130 000 personnes, en Autriche, en Grèce, en France, en Allemagne et en Slovaquie. Il a été condamné par contumace à la réclusion à perpétuité, en France en 2001, pour sa responsabilité dans la mort des enfants d’Izieu.

[4] « Révélations sur l’assassinat de Rafiq Hariri », par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie) , Réseau Voltaire, 29 novembre 2010.

[5] « La commission Mehlis discréditée », par Talaat Ramih, Réseau Voltaire, 9 décembre 2005.

[6] “Is Assad Capable of Reform ?”, Volker Perthes, The New York Times, March 30, 2011.

[7] « Küresel Enerji Stratejileri Simülasyonu : Türkiye’nin Gelecek 10 Yılı », Tusaid, 6 Ekim 2011.

[8] « Les "Amis de la Syrie" se partagent l’économie syrienne avant de l’avoir conquise », par German Foreign Policy, Horizons et débats (Suisse) , Réseau Voltaire, 14 juin 2012.

[9] The Day After Project, August 2012. The Day After. Supporting a Democratic Transition in Syria, United States Institute of Peace & Stiftung Wissenschaft und Politik, August 2012.

[10] La Turquie a pris la succession de l’Arabie saoudite après que celle-ci ait laissé tomber la Confrérie, suite au discours de Donald Trump à Riyad, le 21 mai 2017.