Özellikle Doğu Avrupa’dan gelen 4 000 kişi her türlü masraflarının karşılandığı Halkın Mücahitleri’nin Paris’teki yıllık toplantısına katıldı.

Meryem Recavi komutasındaki Halkın Mücahitleri sırasıyla önce İranlı Marksist bir siyasi parti, Saddam Hüseyin’in emrindeki Iraklı bir özel ordu, ABD ve Avrupa Birliği’ne göre bir « terörist örgüt » ve artık « Özgürlük Savaşçısı » oldular [1].

Örgüt İran’da çok sayıda ölümcül saldırıyı üstlendi.

80’li yıllardan beri CİA’nın kesintisiz desteğine sahip Halkın Mücahitleri her yıl Paris-Villepinte’ye genellikle cömertçe ücretlendirilen bazı uluslararası şahsiyetleri davet etmektedir. Alex Taylor gibi gazeteciler tarafından sunulan bu yılın konuşmacıları arasındaki aşağıdaki isimler yer almaktaydı:
 Rudy Giuliani, Donald Trump’ın avukatı ve eski New York Belediye Başkanı.
 ABD Temsilciler Meclisi eski sözcüsü Newt Gingrich.
 ABD’nin eski Birleşmiş Milletler temsilcisi Büyükelçi Bill Richardson.
 Eski FBI Başkanı ve Opus Dei üyesi Louis Freeh.
 ABD Genelkurmay Başkanı General George Casey.
 Eski Kanada Başbakanı Stephen Harper.
 Birleşmiş Milletler eski Genel Sekreter Yardımcısı ve Fransız bakan Philippe Douste-Blazy.
 Eski Fransız bakan Rama Yade.
 Eski Fransız bakan ve Sınır Tanımayan Doktorlar ve Yeryüzü Doktorları’nın kurucularından Bernard Kouchner.

Birçok şahsiyet aynı şekilde Suudi Arabistan, Ürdün ve Suriyeli cihatçıları temsil ediyordu.

İran’daki hükümet karşıtı gösterilerle eşanlılıktan yararlanan konuşmacılar « rejimin devrilmesi » çağrısında bulundular.

Her ne kadar Halkın Mücahitleri İran’daki her türlü hükümet karşıtı eyleme katılsalar da, bugünkü gösterilerin kökeninde yer almıyorlar. Gösteriler öncelikle yaşam düzeyinin çökmesine ve bazı durumlarda da su kesintileri ya da güvenlik sorunlarına karşı bir tepki olarak gerçekleştirilmektedir.

Çeviri
Osman Soysal

[1« Les Moudjahidin perdus », par Paul Labarique, Réseau Voltaire, 17 février 2004.