« Yıldız Savaşları »nın silahları şimdiden hazır

Roscosmos, Rusların yeniden kullanılabilir ve pilotsuz mekik prototipinin resmini yayınladı. İnsansız hava aracı 21 830 m irtifada M-55 uçağından fırlatılmaktadır. Mekik fırlatıldıktan sonra, itici güç sistemini harekete geçiriyor. Bu sistem, sabit konumlu uydu aracılığıyla konumlanma aşamasıdır; Breeze M. Olarak adlandırılmaktadır.

Bu yörüngealtı mekik bir yenilik değildir. 1959-1968 dönemi içerisinde, ABD’nin X-15 uçağı 7 228 km/saat’lik (Mach 6,7) hız ve 107 960 m irtifa rekorlarını kırmıştır. X-15’in motoru 150 saniye kadar çalışabilirken, Breeze M, daha şimdiden 3 200 saniye çalışmıştır ve devre dışı bırakılıp yeniden çalıştırılma özelliğine sahiptir. Breeze Kompleksi, itici güç motoru (14D30) dışında, aynı zamanda uzayda manevra yapmasını sağlayan 12 küçük yönlendirme ve 4 adet Vernier motoruna sahiptir.

Bu insansız uzay hava aracının görevi nedir?

Rus insansız uzay hava aracının azami irtifa ve menzili, ABD’nin SM-3 Block 1b anti-balistik füzeleriyle hemen hemen aynıdır. Bu nedenle, görevlerinin da aynı olduğunu düşünüyorum. Avrupa’da nükleer füzelerin konuşlandırılmasından ve Reagan yönetimince « Yıldız Savaşları » projesinin başlatılmasından hemen sonraki dönemi anımsayalım. SSCB o dönem, UR-100 füzesiyle birlikte yörüngeye oturtulan Naryad V uydu istasyonunu tasarlamıştı. İstasyon gerçekte, havadan-havaya güdümlü füzelerle donatılmış bir Breeze M sistemiydi.

Naryad V karadan, yörünge değerlerini değiştirme, 40 000 km irtifada yörüngede olan uydulara yaklaşmak ve onları imha etme emri aldı. Öncelik, kara, deniz, hava iletişim ve aynı zamanda Sovyetler Birliği tarafından füze fırlatılması durumunda alarm şebekelerini dinlemek için kullanılan ABD askeri iletişim uydularına verilmişti. Naryad uydu istasyonunun bir başka görevi de fırlatılmış olan ABD balistik füzelerinin imha edilmesiydi.

Rus yörüngealtı insansız hava uzay aracı, dünya çevresinde yörüngede kalmasına gerek kalmadan görevini tamamlayan bir Naryad V istasyonudur. Balistik füzeleri, alçak yörüngeli uyduları saptamak ve izleyebilmesi, Rus insansız hava araçlarının, yüksek çözünürlüğe sahip kızılötesi optik sistem (Sapsan) ve hedefle aralarındaki mesafeyi ölçmek için bir lazer telemetreyle donatılmış olmaları gereklidir. Sapsan sistemi Rus uçaklarına monte edilmiştir. Havadan-havaya K-74M (İzdeliye 750) füzeleri kanat uçlarından fırlatılabilir. Bu füzeler uzayda hiçbir dirençle karşılaşmazlar ve 40 000 km uzaklıktaki bir hedefi vurabilirler.