ABD’nin 50 nükleer bombası İncirlik’ten Aviano’ya nakledilecekÎ

« Elli nükleer savaş başlığının Anadolu’daki İncirlik Üssü’nden, Friuli Venezia Guilia bölgesindeki Aviano USAF Üssü’ne nakledilmeye hazır olduğu belirtiliyor, çünkü ABD, Türk Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın NATO’ya sadakatinden gün geçtikçe daha çok şüphe ediyor »: Emekli US Air Force generali Chuchk Wald’ın 16 Kasım’da Bloomberg Ajansı’nda yer alan bir mülakatında söylediklerini aktaran ANSA (İtalyan haber ajansı) böyle yazıyor [1].

ANSA’nın ve bazı gazetelerin bundan söz ediyor olması her durumda olumludur. Uzun zamandan beri belgelediklerimizi doğrulamaktadır. 22 Ekim’de « Washington’da değerlendirmeye alınan seçenekler arasında –diye yazıyorduk [2] (ama ANSA o dönem bu haberi görmezden geliyordu) Türkiye’deki nükleer silahların daha güvenilir bir başka ülkeye nakli de vardır. Nükleer bilim insanlarının (FAS) çok ciddi bültenine göre, Aviano Hava Üssü, siyasi açıdan Avrupa’daki en iyi seçenek olmakla birlikte, tesisin İncirlik’teki tüm nükleer silahlara ev sahipliği yapacak yere sahip olmaması muhtemeldir. Aviano daha şimdiden B61-12 nükleer bombalarına ev sahipliği yapabilmek için altyapı çalışmalarına başladığı için yer sorununun çözümlenmesi pekala mümkündür ».

ANSA’nın aktardığı bilgilere göre, Yeşillerin ulusal koordinatörü Angelo Bonelli, hükümete söz konusu bilgiyi onaylayıp onaylamadığını soruyor ve İtalya « Avrupa’nın en büyük nükleer silah deposuna dönüştürüleceğinden ve İtalyan hükümetinin bu konudaki sessizliği kabul edilemez olduğundan » sorunu hemen parlamentoya getireceğini belirtiyor. Gerçekte sadece hükümet değil, ama İtalya’daki ABD nükleer silahlarının tabu haline getirildiği bizzat parlamentonun kendisi de sessiz kalmaktadır. Sorunu gündeme getirmek, İtalya’nın ABD’yle olan itaat ilişkisini sorgulamak anlamına gelecektir.

İtalya, böylece ABD nükleer kuvvetlerinin bir ileri üssü olmaya devam etmektedir. Amerikan Bilim İnsanlarının son tahminlerine göre, iki İtalyan üssünde ve Almanya, Belçika ve Hollanda’dakilerin her birinde 20’şer adet olmak üzere toplamda 100, ayrıca da İncirlik’te (Türkiye) 50 adet B61 bulunmaktadır. Ama hiç kimse gerçekte bunların kaç tane olduğunu doğrulayamamaktadır. Tahminlere göre, ABD’nin bu bombaların sayısını azalttığı ortadadır, ama bu bizi sakinleştirmeye hiç de yeterli değildir. Gerçekten de onları yeni B61-12 nükleer bombalarıyla değiştirmeye hazırlanmaktadırlar. B61-12, dikey olarak atılan B61’ten farklı olarak bir uydu sistemi tarafından yönlendirilerek hedefe doğru yönelir ve ayrıca komuta merkezlerinin bulunduğu yeraltı sığınaklarını yok etmek için derinlemesine patlayarak, yeraltındaki yapılara nüfuz etme yeteneğine sahiptir. Pentagon’un programı, 2021’den itibaren, yaklaşık 10 milyar dolarlık maliyetle 500 adet B61-12’nin üretimini öngörmektedir. Muhtemelen sadece Aviano ve Ghedi değil, ne İtalya’da, ne de tam olarak hangi üslerde kaç tane B61-12’nin depolanacağını bilmiyoruz. Savunma Bakanlığı tarafından yayınlanan proje görüşünde belirtildiği üzere, Ghedi’deki yeni hangarlar, mevcut B61’lerin üç misli olmak üzere, 60 adet B61-12 nükleer bombayla birlikte 30 adet F-35 avcı uçağını barındırabilir.

ABD, ABD ve SSCB tarafından 1987’de imzalanan İNF Anlaşmasıyla, İtalya ve diğer Avrupa ülkelerinde ortadan kaldırılan euromissile’lere benzer, karada konuşlu orta menzilli (500 ila 5 500 km arasında) nükleer füzeler konuşlandırmaya hazırlanmaktadır. ABD, Rusya’yı ihlal etmekle suçladığı (hiçbir kanıt sunmaksızın) anlaşmadan geri çekilerek, yasaklı kategoride füzeler üretmeye başlamıştır: 18 Ağustos’ta yeni bir seyir füzesinin ve 12 Aralık’ta hedefe birkaç dakikada ulaşma yeteneğine sahip yeni bir balistik füzenin denemelerini yapmıştır. Eş zamanlı olarak Avrupa üzerindeki « füze kalkanı »nı güçlendirmektedir. Rusya buna verdiği « asimetrik yanıtında », 33 000 km/saat hızına ulaşan ve manevra yapabilen, her türlü « kalkanı » delebilecek olan hipersonik füzeler konuşlandırmaya başladı.

Dolayısıyla durum, ABD’nin İncirlik’teki nükleer bombalarının Aviano’ya olası nakline ilişkin endişe verici haberin daha şimdiden ortaya koyduğundan çok daha tehlikelidir. Mevcut durumda, nükleer olmayan bir ülke olan İtalya’nın, altına imza attığı Nükleer Silahlarının Yayılmasının Önlenmesi Anlaşması’nı ihlal ederek, nükleer silahlara ev sahipliği yapması ve bunları kullanmaya hazırlanıyor olması gerçeğinden sorumlu olan geniş kapsamlı iki partili siyasi uyumun dayattığı sessizlik hakimdir. NATO üyesi olan İtalya’nın, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun büyük çoğunluğunun onayladığı Nükleer Silahların Yasaklanması Anlaşması’na imza atmayı reddetmesi, bu sorumluluğu daha da arttırmaktadır.