این است «جهان مطمئن تر» ...

سرانجام « دیپلماسی راه جدیدی را به سوی جهانی مطمئن تر گشوده است، به سوی آینده ای که به ما اجازه می دهد بدانیم که برنامۀ هسته ای ایران صلح آمیز است و ایران قادر به ساخت سلاح هسته ای نخواهد بود.»
 [1] :

خبر خوب توسط رئیس جمهور اوباما، برندۀ حایزۀ نوبل صلح، اعلام شده است، یک ماه پیش از نوئل. واقعه ای امیدوار کننده که ما را سرانجام به جهانی مطمئن تر هدایت می کند، جهانی مطمئن تر با سازماندهی افزایش صدها بمب هسته ای که ایالات متحده در اروپا مستقر می کند : بمب های ب 61-11 به بمب های ب 61-12 ارتقاء می یابد که می تواند به عنوان بمب سنگر کوب نیز در نخستین حملۀ هسته ای به کار برده شود.

چنین تحولی به هدف حفظ برتری هسته ای ایالات متحده به نقشۀ جنگی دولت اوباما ضمیمه شده است. ایالات متحده تقریبا 2150 کلاهک هسته ای مستقر کرده، یعنی آماده برای پرتاب توسط موشک و هواپیمای بمب افکن، بیش از 2500 کلاهک دیگر در انبارها ذخیره شده که فورا می تواند فعال گردد، به این تعداد از کلاهک های اتمی باید 3000 کلاهک دیگر را اضافه کنیم که خنثی شده اند ولی به سرعت می توانند این ذخیره را نیز فعال سازند : در مجموع با 8000 کلاهک اتمی روبرو هستیم. ذخیرۀ روسیه به همین اندازه است، ولی کمتر از ایالات متحده کلاهک آماده برای پرتاب دارد، تقریبا 1800 کلاهک.

منشور نوین کاهش سلاح های استراتژیک بین ایلات متحده و روسیه محدودیتی برای شمار کلاهک های هسته ای ذخیره شده در انبارها قائل نیست، و تنها آن تعدادی به حساب آورده می شود که به وسیلۀ سامانه های استراتژیک با بردی بیش از 5500 کیلومتر برای پرتاب آماده هستند : تعداد حامل های استراتژیک هر یک از طرفین 1550 اعلام شده، ولی در واقع تعداد کلاهک ها بیشتر است زیرا هر بمب افکن سنگین حامل یک بمب به حساب آورده شده در حالی که می تواند 20 کلاهک و حتی تعداد بیشتری را حمل کند. این منشور امکان ارتقاء کیفی کلاهک هسته ای را به شکل باز مطرح می کند (یعنی محدودیتی وجود ندارد).

بر این اساس ایالات متحده در حال مستقر ساختن سپر ضد موشکی در اروپا برای مقابله با حملۀ ایران می باشد (که در حال حاضر ناممکن است)، در واقع این سپر برای بدست آوردن برتری استراتژیک در مقابل روسیه است که در حال انجام اقداماتی در رابطه با این سپر ضد موشکی می باشد.
 [2]

علاوه بر ایالات متحده، ناتو تقریبا در جبهۀ فرانسه 300 کلاهک اتمی و در جبهۀ بریتانیا 225 کلاهک اتمی آمادۀ برای پرتاب در اختیار دارد. اسرائیل که تنها قدرت هسته ای خاور نزدیک است و خلاف ایران منشور منع گسترش سلاح های هسته ای را امضا نکرده است، بر اساس گمانه زنی بین 100 تا 300 با پرتاب شونده هایش در اختیار دارد و به اندازۀ کافی پلوتونیوم تولید می کند که سالانه برای ساختن 10 تا 15 بمب به قدرت بمب هیروشیما کافی خواهد بود. اسرائیل در عین حال تریتیوم نیز تولید می کند، گاز رادیو آکتیو که با آن کلاهک نوترونی می سازند، که آلودگی رادیو آکتیو آن کمتر است ولی با قدرت مرگبار بیشتر.

هم زمان برخورد هسته ای در آسیا/اقیانوس آرام افزایش می یابد، یعنی جائی که ایالات متحده در حال تحریکات نظامی است. چین ذخیرۀ هسته ای در اختیار دارد، که بر اساس گمانه زنی تقریبا 250 کلاهک را در برمی گیردف به علاوه 60 موشک بالیستیک قاره پیما. هند تقریبا 110 کلاهک هسته ای، پاکستان 120 کلاهک هسته ای، کرۀ شمالی احتمالا چند کلاهک هسته ای در اختیار دارد. علاوه بر 9 کشوری که سلاح هسته ای در اختیار دارند، 40 کشور دیگر قادر به ساخت آن می باشند.

در واقع جدائی مشخصی بین استفادۀ صلح آمیز و نظامی در زمینۀ انرژی هسته ای وجود ندارد و توسط رآکتورها اورانیوم غنی شدۀ سطح بالا و پلوتونیوم مناسب برای ساخت سلاح هسته ای بدست می آید. بر اساس محاسبان انجام شده اورانیوم غنی شده در سطح ذخیرۀ جهانی به میزانی رسیده است که می توان با آن 100000 بمب هسته ای ساخت، و این حجم همچنان در حال افزایش است : بیش از 130 رآکتور هسته ای «غیر نظامی» اورانیوم با غلظت بسیار بالا تولید می کند که می تواند برای ساخت سلاح هسته ای به کار برده شود.

این است وضعیت جهانی که »مطمئن تر می شود» به این علت که 5 قدرت هسته ای، به علاوۀ آلمان (که به اسرائیل زیر دریائی برای حملۀ اتمی تحویل داده) به توافق رسیده اند که «برنامۀ هسته ای ایران صرفا صلح آمیز خواهد بود».