پس از تردیدهای طولانی، دولت اوباما دکترین دفاعی جدید خود را به تصویب رساند. برای شامات، از این پس موضوع « ترسیم مجدد خاورمیانۀ بزرگ » و سرنگونی بشار اسد دیگر مطرح نیست، بلکه تنها به محدود کردن امارات اسلامی خلاصه می شود. کاخ سفید امیدوار است که این ماشین نظامی اش را با نظم تازه ای به کار اندازد. برای انجام چنین امری اوباما در پی جلب موافقت کنگره است.
با درخواست رأی از کنگره برای « استفاده از نیروی نظامی »، رئیس جمهور اوباما سرانجام تصمیم گرفت سیاست ایالات متحده در شامات را روشن سازد.
بر اساس لایحۀ پیشنهاد شده که 3 سال اعتبار خواهد داشت و قابل تمدید خواهد بود، پنتاگون مجاز خواهد بود داعش را بی هیچ محدودیت مرزی تحت تعقیب قرار دهد (یعنی هم زمان در عراق و سوریه و سپس در هر کجای دیگر). پی گرد داعش با استفاده از یگان های شناسائی زمینی برای پشتیبانی از حملات هوائی صورت خواهد گرفت، ولی نه برای جنگ زمینی [1]. چگونگی و تعریف این مأموریت در تمام موارد با خواست های فرماندۀ نیروهای نظامی ژنرال دامپسی مطابقت دارد [2].
در این سال های اخیر، تنها دوبار به « استفاده از نیروی نظامی » رأی داده شده است. نخستین بار در 14 سپتامبر 2001 بود که استفاده از نیروی نظامی برای حمله به ملت ها، سازمان ها یا اشخاصی که به نحوی با 11 سپتامبر مرتبط بودند را مجاز دانست، و به همین گونه هر گروه تروریستی دیگر بی آن که محدودیت زمانی برای آن تعیین کرده باشند [3].
دومین رأی مساعد در 2 اکتبر 2002 برای تسخیر عراق صادر شد [4]. البته چنین موردی بی هوده بود، زیرا واشنگتن طی سال های مدید دائماً صدام حسین را به پشتیبانی از القاعده و به همین گونه به پشتیبانی از عملیات تروریستی علیه فرانسه، انگلستان، اسپانیا، ایتالیا، آلمان و روسیه متهم کرده بود [5]. ولی ضرورت آن زمانی آشکار شد که این اتهام زنی های مضحک متوقف گردید و ژنرال کولین پاول به شکل تحقیر آمیزی شخصاً بخاطر اتهامات بی اساسی که به صدام حسین وارد کرده بود معذرت خواهی کرد [6].
سیزده سال بعد، پیشنهاد اوباما برای قانونیت بخشیدن به عملیات اتحادیۀ بین المللی ضد داعش مطرح نمی گردد، زیرا متن 2001 به اندازۀ کافی به چنین موردی پاسخ می گوید، ولی این اینبار می خواهد هر گونه عملیات علیه جمهوری عرب سوریه را غیر قانونی اعلام کند. چنین تامری دقیقاً همانی است که وزیر دفاع چاک هاگل در پایان ماه اکتبر در متن بیانیه اش اعلام کرده بود [7]، که زیر فشار لیکود اسرائیلی و نئو محافظه کاران ایالات متحده به بهای برکنار شدنش تمام شد [8].
سیر تحولی توازن نیروها به نفع کاخ سفید انجامیده است. نخست وزیر اسرائیل طی اردوی انتخاباتی اش دچار مشکل می باشد. با وجود این که رئیس مجلس نمایندگان برایش دعوت نامه فرستاده بود آمدنش به کنگره به آینده موکول شد. به همین گونه نئو محافظه کاران ایالات متحده تمام تلاش خودشان را به کار خواهند بست تا رأی گیری برای لایحۀ پیشنهادی را به امید تجدید انتخاب قهرمانشان در تل آویو، به تأخیر خواهند انداخت.
از این پس، سناتور جان مک کین رئیس هیئت نیروهای نظامی در واشنگتن بر طبل می کوبد و در شیپور می دهد تا لایحۀ پیشنهادی اوباما را با شکست روبرو سازد. با وجود این که می گوید خواهان تخریب داعش است، مک کین که ملاقاتش را در ما همه 2013 [9] باخ لیفه ابراهیم البغدادی انکار می کرد، سرانجام در 16 سپتامبر 2014 در فوکس نیوز Fox News اعلام کرد که با مرکز فرماندهی « امارات اسلامی » [10] در تماس دائمی بوده است.
با اتکاء به تجربیاتش در ویتنام، مک کین می گفت که ایالات متحده برای سرنگون سازی جمهوری عرب سوریه حتی باید با ابلیس متحد شود. یعنی هدفی که از این پس برای واشنگتن بیهوده وخطرناک است، ولی از سوی دیگر همواره برای طرح لیکود در چشم انداز دولت صهیونیستی که باید از نیل تا فرات گسترده گردد ضروری خواهد بود.
رأی به لایحۀ پیشنهادی اوباما باید چند هفته و حتی چند ماه بطول بیانجامد. اگر به تصویب برسد، این طرح قاطعانه به حملات ایالات متحده علیه مردم سوریه و طرح « بازترسیم خاورمیانۀ بزرگ » و در نتیجه ایجاد « کردستان » طرفدار اسرائیل و طرح ایجاد یک استاد سنی تروریست بین سوریه و عراق خاتمه خواهد داد [11].
این گونه به نظر می رسد که بان کی مون منطق اوباما را دریافته و پذیرفته است. فرستادۀ ویژۀ او به سوریه، استفان دو میستورا Staffan de Mistura می بایستی گزارشی تهیه کرده و تأیید کند که نمی توانیم به شکل مؤثر علیه داعش مبارزه کنیم بی آن که از کمک های رئیس جمهور بشار اسد برخوردار باشیم.
[1] “Joint resolution to authorize the limited use of the United States Armed Forces against the Islamic State of Iraq and the Levant (Proposal)”, by Barack Obama, Voltaire Network, February 11, 2015.
[2] “Martin Dempsey’s big win”, Philip Ewing & Jeremy Herb, Politico, Februray 12, 2015.
[3] “Joint Resolution to authorize the use of United States Armed Forces against those responsible for the recent attacks launched against the United States”, Voltaire Network, September 14, 2001.
[4] “Joint Resolution to authorize the use of United States Armed Forces against Iraq”, Voltaire Network, October 16, 2002.
[5] « Discours de M. Powell au Conseil de sécurité de l’ONU - Partie 6/7 », par Colin L. Powell, Réseau Voltaire, 11 février 2003.
[6] “کولین پاول از اتهاماتی که به عراق وارد دانسته بود ”, بوسيله ىأسامة لطفي, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 12 سپتامبر 2005, www.voltairenet.org/article186737.html
[7] « Contre qui le Pentagone se bat-il en Syrie ? », Réseau Voltaire, 1er novembre 2014.
[8] “آیا اوباما هنوز سیاست نظامی دیگری را در سر می پروراند ؟”, بوسيله ىتی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 1 دسامبر 2014, www.voltairenet.org/article186114.html
[9] “جان مک کین رهبر ارکستر «بهار عرب» و خلیفه”, بوسيله ىتی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 18 اوت 2014, www.voltairenet.org/article185094.html
[10] « John McCain a admis être en contact permanent avec l’Émirat islamique », Réseau Voltaire, 19 novembre 2014.
[11] “اختلاف در اهداف اتحادیه”, بوسيله ىتی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 10 نوامبر 2014, www.voltairenet.org/article185881.html