تدارکات برای گسترش نظامی روسیه در سوریه ادامه دارد

پی گیری تدارکات و آماده سازی گسترش نظامی روسیه در سوریه موجب تحریک و عصبانیت غربی ها شده است. گزارشی که من در هفته نامۀ خودم در روزنامۀ الوطن [1] منتشر کردم، دربارۀ ایجاد هیئت نظامی مشترک سوریه و روسیه، انتقال اطلاعات ماهواره ای روسی، ورود کارشناسان نظامی روسیه و تحویل سلاح های پیشرفته تر، سرانجام وقتی سایت های اسرائیلی Ynet [2] و DebkaFile [3] نیز موارد منتشر شده را تأیید کردند موجب سر و صدای زیادی در رسانه ها شد. بعداً، من به موارد یاد شده، مدرنیزاسیون و توسعۀ فرودگاه لاذقیه را نیز اضافه کردم [4].

با این وجود، روزنامه نگاران اسرائیلی پس از تحریف واقعیت، ماجرا را به گونه ای جلوه دادند که گوئی روسیه می خواهد نیروی هوائی و پیاده نظام خود را برای دفاع از دولت در حال سقوط سوریه وارد کارزار سازد. برخی از منتقدان از کریمه یاد کرده و نوشتند که با گسیل 810 مین بریگاد نیروی دریائی روسیه ضمیمه سازی نظامی سوریه را نیز می توانیم یکی از احتمالاتی تلقی کنیم که در شرف تکوین است [5].

چندین تلویزیون آتلانتیست یک ویدئو از صحنۀ یک نبرد در لاذقیه منتشر کردند که طی آن افسران ارتش عرب سوریه به زبان روسی حرف می زنند.
به گفتۀ یوری آرتامونوف Yuri Artamonov، تحلیل صدای جنگ افزارها نشان می دهد که صداها متعلق به یگان های سوری نیست، بلکه صدای جهاد طلبانی است که در حال جنگ هستند [6]. از مدت ها پیش ما اعلام کرده بودیم که افسران داعش از طریق تالکی والکی به زبان های ترکی و روسی حرف می زنند.

روشن است که چنین موضوعی واقعیت ندارد. زیرا فدراسیون روسیه با سازماندهی میز گرد گفتگو بین دولت و مخالفانش و با اجرائی ساختن بیانیۀ ژنو 30 ژوئن 2012 همچنان در پی راه حل سیاسی برای منازعات داخلی سوریه می باشد [7].

هم زمان، با پاسخ گوئی به فراخوان جمهوری عرب سوریه در چهارچوب قطعنامه های مهم شورای امنیت، فدراسیون روسیه در پی تداوم الگوی اتحادیه ای است که توسط ایالات متحده علیه داعش هدایت می شود و برآن است تا عملیات ویژۀ خود را علیه جهاد طلبان راه اندازی کند.

روسیه نمایندۀ ایالات متحده میکائل راتنی Michael Ratney را طی مسافرتش به مسکو در 28 اوت از این موضوع مطلع ساخت [8]. سرگئی لاوروف رسماً خواهان همآهنگی با ارتش ایالات متحده در مقابله علیه داعش شد [9]. و این همان موضوعی است که گروه پترائوس/آلن/فلتمن/ژوپه/فبیوس را بیم ناک می کند. در مورد سوریه، شکافی عمیق بین واقعیت و تخیلات رسانه ای وجود دارد. و همان گونه که همیشه در چنین مواردی وجود دارد، با گذشت زمان، تولید کنندگان تبلیغات هستند که در اسارت دروغ پردازی هایشان به سر می برند و به مسمومیت های ناشی از دروغ های خودشان محصور می شوند.

هدف فدراسیون روسیه «کاهش» داعش نیست بلکه می خواهد تمام جهاد طلبانی را که زیر پرچم امارات اسلامی، القاعده، جبهۀ اسلامی یا سازمان دیگری را از بین ببرد. از همین رو همه دریافتند که هیچ گروه مسلح ضد دولتی که جهاد طلب نباشد وجود ندارد. سوری هائی که در آغاز جنگ به مبارزان خارجی پیوسته بودند به واسطۀ چندین توافق نامۀ دولتی از سه سال پیش تا کنون یا به جمهوری بازگشته اند و یا در اتحاد با اهداف جهادطلبان باقی مانده اند.

اشتباه کامل در سنجش ها

غربی ها با بستن سفارت خانه هایشان در سوریه خودشان را از تحلیل وقایع داخلی کشور محروم کردند، و در نتیجه مرتکب اشتباهات بی شماری در ارزیابی رویدادها شدند و علاوه بر این از تحولات جامعۀ سوریه طی چهار سال جنگ بی اطلاع ماندند.

ابتدا باید دانست که مطمئناً در سوریه اختلافات سیاسی وجود دارد ولی جنگ داخلی وجود ندارد. تقریباً تمام شهروندان پشت رئیس جمهور سوریه بشار اسد علیه تجاوز خارجی که حیات مدنی شامات را به مخاطره انداخته موضع گرفته اند.

رسانه های آتلانتیست تخمین زده اند که رژیم بیش از 20% سرزمین سوریه را کنترل نمی کند و به زودی سرنگون خواهد شد. ولی اشتباه این ارزیابی از این جهت است که بخش قابل زیست سوریه نسبت به وسعت بیابان ها محدودتر است. جمهوری دفاع از ساکنان سوریه را نسبت به بیابان ها با منابع گاز و نفتی که این همه چشم طمع به آن دوخته اند را ترجیح داده است. از دیدگاه دولت سوریه، 20% مردم به دلیل جنگ مجبور به ترک دیار و پناهندۀ کشورهای خارجی شدند، 75% تحت حمایت جمهوری و حداکثر 5% مردم در مناطق وسیعی به سر می برند که هنوز تحت کنترل جهادطلبان است.

اگر در سال 2011 بسیاری به اسطورۀ تخیلی «بهار عرب» باور داشتند، امروز وضعیت تغییر کرده و چنین باوری ندارند. طرح وزارت امور خارجۀ ایالات متحده برای به قدرت رساندن اخوان المسلمین در تمام جهان عرب سر و صدای بسیاری به پا کرد. تجربۀ مصر به شاخص مؤثری تبدیل شد. از عملیات «آتش فشان دمشق» در ژوئیۀ 2012 جنگ در سوریه جنگ جهاد طلبان است. موضوع اصلی دیگر پشتیبانی از حزب بعث و یا مخالفت با آن نیست، بلکه موضوع طرفداری از مدرنیته و یا مخالفت با آن است. جهاد طلبان از الگوی جامعۀ مذهبی دفاع می کنند که در آن چند همسری برای مردان آزاد خواهد بود و زنان مجبور خواهند بود با پوشش اسلامی و تنها به همراهی مرد خانواده بیرون بیایند، همجنس گرایان به مرگ محکوم خواهند بود و تنها اسلام از نوع وهابی مجاز و رسمیت خواهد داشت و برای همگان اجباری خواهد بود. جای شگفتی است که تنها 5% مردم زندگی در مناطق تحت اشغال جهاد طلبان را پذیرفته اند. و پوچ و عبث خواهد بود که تصور کنیم که به تعداد آنها افزوده خواهد شد [10].

غربی ها با تکیه به اسطورۀ «بهار عرب» که خودشان به وجود آوردند و خودشان نیز آن را از بین بردند، رابطۀ شان با واقعیت دچار اختلال شد. غربی ها مدعی می شوند که از جنبش دموکراتیک مخالف رئیس جمهور اسد پشتیبانی می کنند. ولی علاوه بر دوران جنگ که دموکراسی موضوع لوکسی بنظر می رسد، نه تنها دموکرات ها از رئیس جمهور اسد علیه جهاد طلبان دفاع می کنند بلکه او را به عنوان بهترین قهرمان خودشان بازشناسی کرده اند.

با انتخاب اکید گزارشات از منبع دیدبان حقوق بشر سوریه، در واقع رسانه های غربی مسمومیت خودشان و افکار عمومی را انتخاب کردند. دیدبان حقوق بشر سوریه یک سازمان یا انجمن بی طرف نیست بلکه ارگان تبلیغاتی اخوان المسلمین است. و خود این انجمن اخوان المسلمین نیز ماتریس گروه های جهاد طلب است. تمام رهبران آنها از اعضای قدیمی و عضو اخوان المسلمین هستند، از ایمان الظواهری تا زهران علوش. امروز غربی ها نتایج چهار سال تبلیغات را می پردازند.

در مورد فرانسه

رئیس جمهور فرانسوآ هولاند اعلام کرد که به نیروهای مسلح فرانسه اجازه داده است تا بر فراز خاک سوریه برای جمع آوری اطلاعات در مورد داعش پرواز کنند تا به شکل مابعدی سازمان های جهاد طلب را بمباران کنند.

ولی در این اعلامیه حرکت نا امیدانه ای دیده می شود. در واقع، فرانسوآ هولاند اعتراف می کند که مبارزۀ مؤثر علیه داعش ممکن نیست، و داعش را تنها در عراق بمباران می کند. ولی این دلیل و برهان مشخصاً همان دلیل و برهانی است که اوباما در سال 2014 برای متقاعد ساختن او مطرح کرد و فرانسوآ هولاند آن را نپذیرفت. به همین گونه، هیاهوی زیادی برای عملیات هوائی که در 8 سپتامبر شروع شد به پا کردند در حالی که طوفان شن با شدت کم نظیری در خاورمیانه می وزید و سامانه های هدایت الکترونیک مختل شده بود و در نتیجه پرواز هواپیماها ممکن نبود.

به ویژه، بد جنسی کم نظیری بود که اعلام کردند که ارتش عرب سوریه هواپیماهای فرانسوی را تخریب نخواهد کرد زیرا شمال کشور را نمی تواند کنترل کند، در حالی که فرانسه مخفیانه یک سفیر نظامی به دمشق فرستاده بود تا اجازۀ پرواز بگیرد.

اوباما کاربست توافق لوزان را پی گیری می کند

با این وجود گویا فرانسه از توافقات بین واشنگتن و تهران که در 14 ژوئیه در لوزان به امضا رسید نتیجه گرفته است انزواجوئی در خاورمیانه نیست که در بهبهۀ تحولات جدید به سر می برد به صلاح او نیست.

در حالی که اتحاد بین المللی ضد داعش نه تنها امارات اسلامی در عراق و در سوریه را بمباران نکرده، بلکه دائماً برای آنها با چتر اسلحه پرتاب کرده است، رئیس جمهور اوباما دستور داده است تا به جمهوری عرب سوریه برای دفاع از حسکه کمک رسانی شود. در 27 و 28 ژوئیه هر دو نیرو به شکل عملیات مشترک داعش را به عقب نشینی واداشتند. طی بمباران هوائی توسط اتحادیۀ بین المللی تقریباً 3000 جهاد طلب کشته شدند.

معمولاً در گام بعدی نیروهای روسی باید به اتحادیۀ ضد داعش بپیوندند، ولی احتمال کمی وجود دارد که این گام بعدی و منطقی برداشته شود. در واقع، آمریکائی ها و فرانسوی هائی که مخالف صلح با ایران هستند، خواهان گسترش هرج و مرج به شامات و در عین حال به آفریقای شمالی و دریای سیاه می باشند. آنها هستند که روسیه را به «نجات اسد» در «بهار عرب» متهم می دانند. در نتیجه باید شاهد بمباران داعش توسط دو اتحادیۀ قابل تفکیک از یکدیگر باشیم، و حتی دو اتحادیه در دو نقش متفاوت، ایالات متحده در عراق و روسیه در سوریه.

به یاد داشته باشیم :

1) روسیه برای مبارزه علیه داعش در سوریه آماده می شود، ولی نه علیه مخالفان دموکراتیک.

2) طی چهار سال جنگ جامعۀ سوریه عمیقاً تحول یافته است. امروز انتخاب روی رئیس جمهور اسد تمرکز ندارد، بلکه مقابله با الگوی جامعۀ از نوع اخوان المسلمین مطرح می باشد.

3) هیچ گروه مسلح ضد اسد که به جهاد طلبان وابسته نباشد وجود ندارد.

4) بر اساس توافقات با ایران، ایالات متحده عملیات مشترکی با سوریه علیه جهاد طلبان در حسکه انجام دادند.

5) در آغاز سپتامبر، فرانسه مخفیانه یک سفیر نظامی به دمشق فرستاد تا اجازۀ پرواز در آسمان سوریه را بگیرد.