Η προετοιμασία της ρωσικής στρατιωτικής ανάπτυξης συνεχίζεται στη Συρία

Η προετοιμασία της ρωσικής στρατιωτικής ανάπτυξης συνεχίζεται στη Συρία εξοργίζοντας τους Δυτικούς. Την ανακοίνωση που έκανα στην εβδομαδιαία στήλη μου για το Al-Watan [1], για τη δημιουργία μιας κοινής συρορωσικής στρατιωτικής επιτροπής, για την παροχή πληροφοριών από τους ρωσικούς δορυφόρους, για την άφιξη πολλών Ρώσων ειδικών και την προμήθεια πιο εξελιγμένων όπλων από τα προηγούμενα δημιούργησε μια θύελλα όταν επιβεβαιώθηκε από τις ισραηλινές ιστοσελίδες Ynet [2] και DEBKAfile [3]
Αργότερα, πρόσθεσα σε αυτά τα στοιχεία τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση του αεροδρομίου της Λατάκειας [4].

Ωστόσο, για άλλη μια φορά, οι Ισραηλινοί δημοσιογράφοι έστρεψαν τη πραγματικότητα.
Άφησαν να εννοηθεί ότι η Ρωσία θα αναπτύξει την αεροπορία και το πεζικό της για να υπερασπιστεί μια κυβέρνηση της Συρίας που βρίσκεται κοντά στην ήττα.
Ορισμένοι σχολιαστές, σημειώνοντας την πιθανή μεταφορά από τη Σεβαστούπολη της 810ης Ταξιαρχίας του ρωσικού ναυτικού, υπονοούσαν το παράδειγμα της Κριμαίας και μίλαγαν για μια πιθανή ρωσική στρατιωτική προσάρτηση της Συρίας [5].

Πολλές ατλαντικές τηλεοράσεις πρόβαλαν ένα βίντεο των συγκρούσεων στη Λατάκια στην οποία ακούμε στελέχη του συριακού αραβικού στρατού να μιλούν ρωσικά. Σύμφωνα με τον Γιούρι Artamonov, η ανάλυση του ήχου των όπλων επιτρέπει να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι φωνές δεν είναι αυτές των συριακών στρατευμάτων, αλλά των τζιχαντιστών που καταπολεμούν [6]. Εδώ και πολύ καιρό έχομε σημειώσει ότι οι περισσότεροι αξιωματικοί του ΙΚ/Daesh επικοινωνούν με walkie-talkie στα τουρκικά και ρωσικά, και όχι στα αραβικά.

Προφανώς δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Η Ρωσική Ομοσπονδία εξακολουθεί να επιδιώκει μια πολιτική λύση για τη σύγκρουση μεταξύ Σύρων οργανώνοντας ένα διάλογο μεταξύ της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο του Ανακοινωθέντος της Γενεύης της 30ης Ιουνίου 2012 [7].
ταυτόχρονα, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Ρωσική Ομοσπονδία προτίθεται να ακολουθήσει το παράδειγμα του Συνασπισμού υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του ΙΚ/Daesh, και να αρχίσει τη δική της επιχείρηση κατά τζιχανιστών.

Η Ρωσία ενημέρωσε σχετικά τον Αμερικανό απεσταλμένο Michael Ratney, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στη Μόσχα στις 28 Αύγουστου [8]. Περαιτέρω, ο Σεργκέι Λαβρόφ κάλεσε δημοσίως για συντονισμό με το αμερικανικό στρατό των ΗΠΑ ενώπιον των τζιχαντιστών [9].

Και αυτό είναι που τρομάζει τη φατρία Πετρέους / Άλεν / Κλίντον / Φέλτμαν / Ζυπέ / Φαμπιούς.
Στη Συρία, ένα χάσμα χωρίζει την πραγματικότητα από τη μιντιατική φαντασία. Και όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, με το χρόνο, είναι οι παραγωγοί προπαγάνδας που φυλακίζονται στη ρητορική τους και, τελικά, οι οποίοι δηλητηριάζονται από τα ίδια τα ψέματά τους.

Η Ρωσική Ομοσπονδία δεν προτίθεται να «μειώσει» το ΙΚ/Daesh αλλά για να νικήσει όλους τους τζιχαντιστές που διεκδικούν ότι ανήκουν στο Ισλαμικό Εμιράτο, στην Αλ Κάιντα, στο Ισλαμικό Μέτωπο ή οποιασδήποτε άλλη οργάνωση.
Ξαφνικά, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει σήμερα καμία αντικυβερνητική ένοπλη ομάδα που να μη συνδέεται με τους τζιχαντιστές. Αυτό είναι τόσο αληθινό έτσι ώστε το Πεντάγωνο αναγνωρίζει ότι δεν έχει πλέον νέα από τους «μέτριους αντάρτες» που είχαν εκπαιδεύσει για την καταπολέμηση του ΙΚDaesh γιατί όλοι, χωρίς εξαίρεση, εντάχθηκαν ήδη στην Αλ Κάιντα. Οι Σύροι που είχαν ενώσει με τους ξένους μαχητές στην αρχή του πολέμου έχουν επιστρέψει στη Δημοκρατία, μέσω των πολλών συμφωνιών συμφιλίωσης που εφαρμόστηκαν εδώ και τρία χρόνια από την κυβέρνηση, ή έχουν υιοθετήσει τους στόχους των τζιχαντιστών.
Ως εκ τούτου, αν αποφασίζουν να αναλάβουν δράση, οι Ρώσοι θα επιτεθούν σε όλες τις ένοπλες ομάδες που σπέρνουν τον τρόμο στη Συρία. ΟΙ Δυτικοί δεν θα μπορέσουν πλέον να κρύψουν ότι ο «εθνικός Συνασπισμός των δυνάμεων της αντιπολίτευσης και της επανάστασης», τον οποίον αναγνώρισαν ως εκπρόσωπο του συριακού λαού, υποστηρίζει τους τζιχαντιστές. Θα πρέπει επομένως να λάβουν υπόψη τους τα πολιτικά κόμματα της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συμμάχησαν με το Μπάαθ για να αντιμετωπίσουν τους τζιχαντιστές.

Ένα πλήρες διαγνωστικό λάθος

ΟΙ Δυτικοί, οι οποίοι έκλεισαν τις πρεσβείες τους και στερήθηκαν κάθε μέσο για να αναλύσουν το τι συνέβαινε στη χώρα, υπέπεσαν σε πολλά λάθη κρίσης. Αγνοούν τη μετατροπή της συριακής κοινωνίας στα τέσσερα χρόνια πολέμου.

Κατ ’αρχάς, υπάρχουν βεβαίως πολιτικές συγκρούσεις στη Συρία, αλλά δεν υπάρχει εμφύλιος πόλεμος.
Σχεδόν όλοι οι πολίτες συγκεντρώθηκαν πίσω από τον πρόεδρο ελ-Άσσαντ εναντίον της ξένης επίθεσης που απειλεί την επιβίωση του πολιτισμού του Λεβάντε.

Ο ατλαντισκός τύπος εκτιμά ότι το καθεστώς δεν ελέγχει πλέον παρά μόνο το 20% του εδάφους και ότι θα πέσει σύντομα. Αυτό συμβαίνει πράγματι επειδή ο κατοικήσιμος χώρος είναι περιορισμένος, ενώ η έρημος είναι τεράστια. Η Δημοκρατία έχει επιλέξει να υπερασπιστεί τον πληθυσμό και όχι το έδαφος με τα πολυπόθητα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου του.
Από την πλευρά της κυβέρνησης, το 20% του πληθυσμού αναγκάστηκε λόγου του πολέμου να διαφύγει στο εξωτερικό, το 75% είναι υπό την προστασία της Δημοκρατίας και κατ ’ανώτατο όριο ένα 5% στις αχανείς περιοχές όπου κινούνται οι τζιχαντιστές .

Έπειτα, αν το 2011 πολλοί πίστευαν το μύθος της «Αραβικής Άνοιξης», δεν ισχύει πλέον σήμερα. Το σχέδιο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να βάλει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην εξουσία σε όλο το αραβικό κόσμο έχει ξεθυμάνει. Η αιγυπτιακή εμπειρία είναι προς αποφυγή. Μετά την «Επιχείρηση Ηφαίστειο της Δαμασκού» του Ιουλίου 2012, η σύγκρουση έγινε ένας πόλεμος τζιχαντιστών. Η επιλογή δεν είναι υπέρ ή κατά του εθνικιστικού κόμματος Μπάαθ, αλλά να είσαι υπέρ ή κατά της νεωτερικότητας.
Οι τζιχαντιστές υπερασπίζονται ένα μοντέλο κοινωνίας που διοικείται από πολυγαμικούς άνδρες, όπου οι γυναίκες δεν μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους παρά μόνο με πέπλο και συνοδευόμενες από έναν συγγενή, όπου οι ομοφυλόφιλοι θανατώνονται, όπου επιτρέπεται μόνο το Ισλάμ και, όπου το Ουαχαμπιτικό δόγμα είναι υποχρεωτικό.
Είναι ήδη εκπληκτικό το γεγονός ότι το 5% του πληθυσμού δέχεται να ζήσει στις περιοχές όπου κινούνται οι τζιχαντιστές. Και είναι παράλογο να ελπίζουν ότι μπορούν να γίνουν πιο πολλοί [10].

Προσκολλημένοι στο μύθο της «Αραβικής Άνοιξης», που οι ίδιοι δημιούργησαν και οι ίδιοι κατάστρεψαν, οι Δυτικοί έχουν χάσει την επαφή με πραγματικότητα. Ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν ένα δημοκρατικό κίνημα εχθρικό προς τον Πρόεδρο Άσαντ. Αλλά εκτός του από ότι η δημοκρατία εν καιρώ πολέμου φαίνεται να είναι μια πολυτέλεια, οι δημοκρατικοί όχι μόνο υποστηρίζουν τον πρόεδρο Άσαντ εναντίον των τζιχαντιστές, αλλά φαίνεται σαν είναι και ο καλύτερος πρωταθλητής τους.

Λαμβάνοντας τις πληροφορίες του αποκλειστικά από το συριακό παρατηρητήριο των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ο ατλαντιστικός τύπος επέλεξε να δηλητηριαστεί και να δηλητηριάσει τη κοινή γνώμη. Το OSDH δεν είναι ουδέτερος οργανισμός, αλλά ένα όργανο προπαγάνδας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Και η Αδελφότητα είναι η μήτρα όλων των τζιχαντιστικών ομάδων. Όλοι οι διευθύνοντες της είναι μέλη ή πρώην μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, από τον Αϊμάν αλ Ζαουάχρι μέχρι τον Zahran Allouche. Οι Δυτικοί πληρώνουν σήμερα τις συνέπειες τεσσάρων ετών προπαγάνδας.

Η περίπτωση της Γαλλίας

Ο Πρόεδρος Ολάντ ανακοίνωσε έδωσε την άδεια οι στρατοί του να πετάξουν πάνω από το συριακό έδαφος για να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με το ΙΚ/Daesh και ότι μπορεί αργότερα να τους επιτρέψει να βομβαρδίσουν τη τζιχαντιστική οργάνωση.

Υπάρχει κάποια απελπισμένη στάση σε αυτή την ανακοίνωση. Πράγματι, ο Φρανσουά Ολάντ τη δικαιολογεί από την αδυναμία να καταπολεμήσει αποτελεσματικά το ΙΚ/Daesh με βομβαρδισμούς του μόνο στο Ιράκ, αλλά είναι ακριβώς το επιχείρημα που είχε χρησιμοποιήσει ο Πρόεδρος Ομπάμα για να τον πείσει το 2014 και που είχε απορρίψει τότε. Ομοίως, υπάρχει μια μορφή νταηλίκι με το να ισχυριστεί ότι οι αεροπορικές δραστηριότητες ξεκίνησαν στις 8 Σεπτεμβρίου, ενώ μια αμμοθύελλα ιστορικής έντασης έπεσε στη Μέση Ανατολή, θόλωσε τα ηλεκτρονικά συστήματα πλοήγησης και έκανε αδύνατη την απογείωση αεροπλάνων.
Προπαντός, υπάρχει μία σπάνια κακιά πίστη με το να δηλώνεται ότι ο συριακός αραβικός στρατός δεν θα καταστρέψει τα γαλλικά αεροσκάφη, επειδή δεν ελέγχει πλέον το βόρειο τμήμα της χώρας, ενώ την ίδια στιγμή έστελνε μυστικά μια διπλωματική στρατιωτική αποστολή στη Δαμασκό για να αποκτήσει την απαραίτητη άδεια πτήσης.

Ο Ομπάμα συνεχίζει την εφαρμογή της συμφωνίας της Λωζάννης

Φαίνεται όμως ότι η Γαλλία έχει βγάλει τις συνέπειες της συμφωνίας που υπεγράφη από την Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη, στις 14 Ιουλίου στη Λοζάνη, και ότι δεν επιθυμεί να απομονωθεί στη Μέση Ανατολή σε πλήρη αναδιοργάνωση.

Ενώ ο διεθνής Συνασπισμός κατά του ΙΚ/Daesh δεν έχει πολεμήσει καθόλου το Ισλαμικό Εμιράτο, ούτε στο Ιράκ ούτε στη Συρία εδώ και ένα χρόνο, αλλά αντίθετα το στήριζε με μαζικές και επανειλημμένες αεροπορικές προμήθειες όπλων, ο Πρόεδρος Ομπάμα τον διέταξε να βοηθήσει την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας να υπερασπιστεί τη Hasaka. Στις 27 και 28 Ιουλίου, οι δύο δυνάμεις απώθησαν από κοινού το ΙΚ/Daesh. Οι βομβαρδισμοί του Συνασπισμού σκότωσαν περίπου 3.000 τζιχαντιστές.

Λογικά, το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι να περιληφθούν οι ρωσικές δυνάμεις στον Συνασπισμό κατά του ΙΚ/Daesh, αλλά είναι μάλλον απίθανο.
Πράγματι, οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι που αντιτίθενται στην ειρήνη με το Ιράν σκοπεύουν να επεκτείνουν το χάος, όχι μόνο στο Λεβάντε, αλλά και στη Βόρεια Αφρική και τη Μαύρη Θάλασσα.
Είναι αυτοί που κατηγορούν τη Ρωσία ότι θέλει να «σώσει τον Άσαντ» από την «Αραβική Άνοιξη».

Γι ’αυτό θα πρέπει περισσότερο να αναμείνουμε να παρακολουθήσουμε τον βομβαρδισμό του ΙΚ/Daesh από δύο ξεχωριστούς συνασπισμούς, ή, μακροπρόθεσμα, σε μια διαφοροποίηση των ρόλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες ασχολούμενες με το Ιράκ και η Ρωσία με τη Συρία.

Θυμηθείτε:
– Η Ρωσία ετοιμάζεται να πολεμήσει κατά του ΙΚ/Daesh στη Συρία, όχι εναντίον της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.
– Σε τέσσερα χρόνια πολέμου, η συριακής κοινωνία έχει αλλάξει βαθιά. Η σημερινή επιλογή δεν είναι υπέρ ή κατά του προέδρου Άσαντ, αλλά υπέρ ή κατά του κοινωνικού πρότυπου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
– Δεν υπάρχει πλέον καμία ένοπλη ομάδα κατά του Άσαντ, που να μη συνδέεται με τους τζιχαντιστές.
– Μετά τη συμφωνία τους με το Ιράν, οι Ηνωμένες Πολιτείες διενήργησαν κοινή επιχείρηση με τη Συρία εναντίον των τζιχαντιστών στη Hasaka.
– Η Γαλλία έστειλε μια μυστική στρατιωτική διπλωματική αποστολή στη Δαμασκό στις αρχές Σεπτεμβρίου και έχει λάβει άδεια υπέρπτησης της συριακής επικράτειας.