Τα ψεύδη του Τύπου για τις προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα

Η αμφισβητούμενη επανεκλογή του προέδρου Νικολάς Μαδούρο δεν έχει πολύ σχέση με το αποτέλεσμα των εκλογών. Στην πραγματικότητα, οι Στράουσσιστές (δηλαδή οι μαθητές του Leo Strauss του οποίου η σκέψη διαδόθηκε από νεοσυντηρητικούς δημοσιογράφους [1] ) θεώρησαν, κατά την άφιξή τους στην εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, ότι ο τότε πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, έπρεπε να εξοντωθεί. Έκτοτε, η Βενεζουέλα αντιμετωπίσει απόπειρες στρατιωτικών πραξικοπημάτων και έγχρωμες επαναστάσεις.

Ο σημερινός πρόεδρος, Νικολάς Μαδούρο, ακολουθεί την πολιτική γραμμή του Ούγκο Τσάβες, ακόμα κι αν δεν διαθέτει την ίδια προσωπικότητα. Το 2019, ο υπουργός Εξωτερικών του Προέδρου Τραμπ, Μάικ Πομπέο, ανέθεσε στον Στράουσιστή Έλιοτ Άμπραμς να ανατρέψει τον Πρόεδρο Μαδούρο.

Ο Elliott Abrams, ο οποίος είχε ήδη συμμετάσχει στις σφαγές στη Γουατεμάλα τη δεκαετία του 1980, στη συνέχεια στην υπόθεση Ιράν-Κόντρας (για την οποία καταδικάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες [2]) και στο πραξικόπημα του 2002 κατά του Προέδρου Τσάβες [3] , είναι σήμερα στο Ισραήλ ο άνθρωπος που ηγείται της εθνοκάθαρσης της Γάζας πίσω από τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου [4] . Όσο για τη Βενεζουέλα, ο Abrams βασίστηκε σε έναν νεαρό βουλευτή, τον Juan Guaidó. Τον έβαλε να εκλεγεί, από ορισμένους βουλευτές, πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, να αμφισβητήσει την εκλογή του Μαδούρο και να αυτοανακηρυχθεί μεταβατικός πρόεδρος.

Αφού αναγνωρίστηκε από τη Δύση [5] , λεηλάτησε τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας στο εξωτερικό [6], οργάνωσε ανεπιτυχείς απόπειρες πραξικοπημάτων [7] και ανταρτικού πολέμων [8] , ο Χουάν Γκουαϊδό αποσύρθηκε το 2023, υπέρ ενός αχυράνθρωπού, ο οποίος ο ίδιος έδωσε τη θέση του στην María Corina Machado. Σήμερα ζει εξόριστος στο Μαϊάμι.

Όσο για το σχέδιο του Eliott Abrams [8] , αυτό σταμάτησε από τον Πρόεδρο Donald Trump λίγο πριν ξεκινήσει η στρατιωτική επιχείρηση από την SouthCom.

Η María Corina Machado συμμετείχε στο πραξικόπημα κατά του προέδρου Hugo Chávez το 2005. Ήταν φιλελεύθερη υποψήφια εναντίον του το 2012. Υποστήριζε τότε την ιδιωτικοποίηση των φυσικών πόρων, ιδιαίτερα του πετρελαίου. Αποκάλεσε τον Πρόεδρο Τσάβες «ληστή» επειδή διεξήγαγε αποζημιωμένες απαλλοτριώσεις. Αποπέμφθηκε από τη βουλευτική της θητεία το 2014 επειδή συμφώνησε να διοριστεί από τον Πρόεδρο του Παναμά Μαρτίν Τορίγιος ως πρέσβης στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ).

Το 2005, ενώ το κόμμα της χρηματοδοτούταν από το National Endowment for Democracy (NED), έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους στο Οβάλ Γραφείο. Το 2014, ήταν μια από τις κύριες προσωπικότητες της La Salida, μιας εκστρατείας με στόχο την ανατροπή του προέδρου Nicolás Maduro [9] . Το 2015, ήλπιζε να τοποθετηθεί στην εξουσία από τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Jericho» [10] . Το 2020, υπέγραψε τη Χάρτα της Μαδρίτης, η οποία συγκεντρώνει όσους νοσταλγούν τις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής και περιγράφει τις αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής ως φίλες του κουβανικού κομμουνισμού. Της απαγόρευσαν τη συμμετοχή στις εκλογές, με βάση τα email της που πιστοποιούσαν την προετοιμασία πραξικοπήματος.

Μη μπορώντας να συμμετέχει, διόρισε τη φιλόσοφο Corina Yoris (80 ετών) για να την αντικαταστήσει. Όμως η υποψηφιότητά της ήταν ανεπιτυχής. Διορίζει τελικά τον Edmundo González, έναν πρώην διπλωμάτη. Ενώ η María Corina Machado δήλωνε υπέρ του «λαϊκού καπιταλισμού» της Margaret Thatcher, ο González φροντίζει να αποστασιοποιηθεί από τον Αργεντινό πρόεδρο, τον ψευδοελευθεριακό Javier Milei.

Οι προεδρικές εκλογές του 2024

Οι προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα διεξήχθησαν στις 28 Ιουλίου. Παρουσιάστηκαν 10 υποψήφιοι, και όχι 2, όπως ανέφεραν ορισμένα μέσα του Τύπου. Η ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε με μηχανήματα ψηφοφορίας που δεν είναι συνδεδεμένα στο Διαδίκτυο και παραδίδουν απόδειξη για κάθε ψήφο.

Για νοθεία, πρέπει να πειραχτούν οι μηχανές πριν από τη ψήφο, με κίνδυνο να σας ανακαλύψουν όταν συγκριθούν τα αποτελέσματα με τις αποδείξεις που λαμβάνονται από τους ψηφοφόρους. Ωστόσο, κανείς δεν έχει καταγγείλει νοθεία αυτού του τύπου. Η Βενεζουέλα είναι μια τεράστια χώρα με προβλήματα επικοινωνίας και έτσι, το Σύνταγμα δίνει 30 ημέρες στο Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο (CNE) για να συγκεντρώσει τα πρακτικά των εκλογικών τμημάτων και να ανακοινώσει τα αποτελέσματα.

Ωστόσο, την επομένη της ψηφοφορίας και πολύ πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα στις 29 και 30 Ιουλίου, το πολιτικό κόμμα της Μαρίας Κορίνα Ματσάδο, Vente Venezuela («Έλα Βενεζουέλα!»), δήλωσε ότι η ψηφοφορία είχε νοθευτεί. Οι μαχητές της επιτέθηκαν σε 12 πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένου του Κεντρικού Πανεπιστημίου της Βενεζουέλας (UCV), που είχε μόλις ανακαινιστεί, 7 λύκειων και 21 κολεγίων όπου προκάλεσαν μεγάλες ζημιές. Τρία νοσοκομεία και τουλάχιστον 37 ιατρεία δέχθηκαν επίσης επίθεση, καθώς και 6 αποθήκες και κέντρα διανομής τροφίμων.

Σύμφωνα με τον απερχόμενο πρόεδρο, Νικολάς Μαδούρο, το 70% των βίαιων στοιχείων που συνελήφθησαν ήταν πρώην ομογενείς που μόλις είχαν επιστρέψει και πολλοί από τους οποίους παραδέχτηκαν ότι είχαν εκπαιδευτεί στο Τέξας. «Τα βίαια στοιχεία έκαψαν έναν κοινοτικό ραδιοφωνικό σταθμό και επιτέθηκαν σε 11 σταθμούς του μετρό του Καράκας. Ισχυρίστηκαν ότι έκαψαν τα τρένα αλλά απωθήθηκαν από τους εργάτες (…) Στοχοποιήθηκαν επίσης 10 περιφερειακά γραφεία της CNE, καθώς και η κεντρική της έδρα, στο Καράκας, ενώ τουλάχιστον 60 διεθνείς καλεσμένοι βρίσκονταν στον χώρο που προορίζεται για παρατηρητές . οι τελευταίοι διέφυγαν αλώβητοι χάρη στην επέμβαση της Μπολιβαριανής Εθνοφρουράς που τους προστάτευσε και συνέλαβε επί τόπου περισσότερα από 20 μέλη των κομαντίτο (κομάντο)».

Τα τελευταία χρόνια, το ένα έβδομο των Βενεζουελανών εγκατέλειψε τη χώρα τους όπου οι οικονομικές συνθήκες συνέχισαν να επιδεινώνονται. Γενικά, διέφυγαν από τη βία και είχαν πειστεί ότι ο πρόεδρος Μαδούρο επρόκειτο να κοινωνικοποιήσει την ιδιωτική περιουσία. Γρήγορα κατάλαβαν ότι έκαναν λάθος, αλλά δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στη χώρα τους. Όσοι πέτυχαν, λίγο πριν τις εκλογές, επωφελήθηκαν από τη βοήθεια της φιλοαμερικανικής αντιπολίτευσης.

Μια κυβερνοεπίθεση μπλόκαρε το σύστημα μετάδοσης του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου (CNE) όταν είχε ήδη συγκεντρωθεί το 81% των αποτελεσμάτων. Χρειάστηκαν αρκετές μέρες για την αποκατάσταση του.

Ούτε η Maria Corina Machado ούτε το πουλάρι της, Edmundo González, κάλεσαν για βία, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι την συντόνισε το πολιτικό τους κόμμα.

Κατά τη διάρκεια των προσπαθειών παραστρατιωτικής αποσταθεροποίησης, οι οποίες έχουν πλέον τελειώσει, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να εμπλέξουν τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (OAS). Θα μπορούσαν έτσι να νομιμοποιήσουν μια εξωτερική στρατιωτική επέμβαση. Ωστόσο, η πλειοψηφία των αμερικανικών πολιτειών ήταν αντίθετη [11].

Στις 2 Αυγούστου, το Εκλογικό Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου διοργάνωσε τελετή υπογραφής των αποτελεσμάτων που του διαβίβασε το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο (CNE). 8 στους 10 υποψηφίους υπέγραψαν το τελικό έγγραφο, αναγνωρίζοντας έτσι την εγκυρότητα της ψηφοφορίας. Ο Enrique Márquez αρνήθηκε να τον υπογράψει, ενώ ο Edmundo González δεν εμφανίστηκε.

Στο τέλος αυτής της τελετής, ο Έλβις Αμορόζο, πρόεδρος του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου (CNE), ανακοίνωσε ότι, παρά την κυβερνοεπίθεση που είχε υποστεί το Συμβούλιο, το 96,87% των αποτελεσμάτων από τα εκλογικά τμήματα είχαν μεταδοθεί σε αυτό. Σε αυτή τη βάση και εν αναμονή των τελικών αποτελεσμάτων, ανακοίνωσε τα επίσημα επιμέρους αποτελέσματα καθώς τα είχαν εγκρίνει 8 στους 10 υποψηφίους.

Η συμμετοχή ήταν μόνο το 59,97% των εγγεγραμμένων.

• Nicolás Maduro - PSUV (Pôle patriote Simon Bolivar): 51,95% των ψήφων
• Edmundo González. MUD (Δημοκρατική Ενωτική Πλατφόρμα) [υπέρ των ΗΠΑ]: 43,18%
• Luis Eduardo Martinez - AD (Λαϊκή Ιστορική Συμμαχία): 1,24%
• Antonio Eccari Angola - Lapiz (Η Νέα Βενεζουέλα): 0,94%
• Benjamin Rausseo CONDE : • 0,75%
% José Brito PV (Plan B) : 0,68 %
• Javier Bertucci - LE CAMBIO
• Claudio Fermin . SPV : 0,33 %
• Enrique Márquez - Grand-M. - CG (Pact historique): 0,24 %
• Daniel Ceballos - AREPA (Pact d’espoir) : 0,16 %

Στις 4 Αυγούστου, ο Josep Borrell, Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξέφρασε τη λύπη του που η CNE δεν δημοσίευσε τα πρακτικά των ψηφοδελτίων, τονίζοντας ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι δυνατόν να πιστέψει τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν [12]. Μάλιστα, το Μπολιβαράνό Σύνταγμα διευκρινίζει ότι αφού οι υποψήφιοι υπογράψουν το τελικό έγγραφο, εναπόκειται σε αυτούς που αμφισβητούν τα αποτελέσματα να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο.

Η διεθνής χειραγώγηση των πολιτικών αναταραχών στην Βενεζουέλα

Τελικά, οι αποσταθεροποιητικές ενέργειες της María Corina Machado και του Edmundo González δεν είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο αυτή τη φορά από τις προηγούμενες. Με βάση μια έρευνα της DatinCorp που διεξήχθη πριν από τις εκλογές και έδωσε 50% πρόθεση ψήφου για τον González, δημοσίευσαν πρακτικά των εκλογικών τμημάτων και αμφισβήτησαν την ειλικρίνεια της καταμέτρησης του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου (CNE). Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken χαρακτήρισε αυτό «συντριπτικά στοιχεία».

Πρόβλημα: Η DiatinCorp δεν είναι ερευνητής δημοσκόπησης, αλλά μια εταιρεία επικοινωνιών που εργάζεται για συμφέροντα εξόρυξης και πετρελαίου που προσπαθεί να ανατρέψει τον Πρόεδρο Μαδούρο.

Ο Χόρχε Ροντρίγκεζ, πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, σημείωσε ότι αυτές οι «καταδικαστικές» αναφορές δεν συμμορφώνονται: δεν περιλαμβάνουν τα ονόματα των υπευθύνων για τα εκλογικά τμήματα, ούτε τις υπογραφές τους.

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, η οποία προετοιμαζόταν για τη μια ή την άλλη μορφή διαμαρτυρίας, είχε προσκαλέσει μια ομάδα εκλογικών εμπειρογνωμόνων από τα Ηνωμένα Έθνη. Η τελευταία αναγνώρισε τόσο ότι η ψηφοφορία ήταν έγκυρη, αξιόπιστη και καλά οργανωμένη όσο και, ότι «η διαδικασία διαχείρισης των αποτελεσμάτων της CNE δεν σεβάστηκε τα βασικά μέτρα διαφάνειας και ουσιαστικής ακεραιότητας για τη διεξαγωγή αξιόπιστων εκλογών. Δεν σεβάστηκε τις εθνικές νομικές και κανονιστικές διατάξεις και δεν τηρήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες προθεσμίες» [13]. Παρατήρησε ότι η κυβερνοεπίθεση που εμπόδισε την CNE να ανακοινώσει τα πλήρη αποτελέσματα εντός του απαιτούμενου χρονικού πλαισίου δεν έχει ακόμη εξηγηθεί.

Αντιδρώντας στις 24 Αυγούστου σε αυτήν την έκθεση της 9ης Αυγούστου, αλλά αγνοώντας τις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν από τον Jorge Rodriguez, ο Josep Borrell δήλωσε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «Η Ομάδα Εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών επιβεβαίωσε ότι ένα δείγμα Εξετασμένων «πράξεων» που δημοσιεύτηκε από την αντιπολίτευση παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά ασφαλείας των πρωτοκόλλων αρχικών αποτελεσμάτων, επιβεβαιώνοντας έτσι την αξιοπιστία τους. Σύμφωνα με τα δημόσια αντίγραφα των « actas », ο Edmundo Gonzalez Urrutia φαίνεται να είναι ο νικητής των προεδρικών εκλογών με μεγάλη πλειοψηφία» [14].

Στο διεθνές πεδίο, κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται πια για τα γεγονότα. Δεν είναι πλέον το πρόβλημα. Όλοι καλούνται να διαλέξουν την πλευρά τους: είτε τον Edmundo González και τις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε τον Nicolás Maduro εναντίον τους.

Κατ’ αρχήν, οι «δεξιές» (με την έννοια του Ψυχρού Πολέμου) λατινοαμερικανικές κυβερνήσεις υποστηρίζουν τον Edmundo González, ενώ εκείνες «στα αριστερά» (πάλι με την έννοια του Ψυχρού Πολέμου) υποστηρίζουν τον Nicolás Maduro.

Ο πρόεδρος της Χιλής Γκάμπριελ Μπόριτς αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση: εξελέγη ως «αριστερός» πρόεδρος, αλλά έχει ξεκινήσει μια θεαματική ανατροπή μετά την αποτυχία του να μεταρρυθμίσει το σύνταγμα του στρατηγού Αουγκούστο Πινοσέτ. Παρουσιάζεται πλέον ως «κεντρώος» και ως εκ τούτου ευθυγραμμισμένος με τη δυτική θέση. Κάλεσε τους αριστερούς προέδρους να μιλήσουν… για μια συμβίωση (Μαδούρο και Γκονζάλες) στη Βενεζουέλα. Με άλλα λόγια: ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών, ο Edmundo González πρέπει να καθίσει στην κυβέρνηση.

Ο Μεξικανός πρόεδρος Andrés Manuel López Obrador ξεχωρίζει από τους άλλους: φαίνεται να είναι ο μόνος που δεν ενήργησε αντανακλαστικά, αλλά εξετάζοντας την πραγματικότητα της κατάστασης. Με σύνεση, σημείωσε τόσο τη λαϊκή υποστήριξη προς τον Νικολάς Μαδούρο όσο και τη σημασία της αντιπολίτευσης του.