Πώς ο Νετανιάχου παραποιεί την επικαιρότητα

Όπως όλοι οι πόλεμοι, έτσι και αυτός μεταξύ του Κράτους του Ισραήλ και του Παλαιστινιακού πληθυσμού αποτελεί αντικείμενο μάχης στα μέσα ενημέρωσης. Η Παλαιστινιακή Αντίσταση δεν χρειάζεται να αφηγηθεί την ιστορία της αδικίας ενάντια στην οποία μάχεται: φτάνει απλά να κοιτάξετε για να καταλάβετε. Σκοπεύει περισσότερο να μεγεθύνει τη μια ή την άλλη συνιστώσα της. Το Ισραήλ πρέπει, αντίθετα, να πείσει για την καλή του πίστη, γεγονός το οποίο μετά από τρία τέταρτα του αιώνα παραβίασης του διεθνούς δικαίου δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Πριν την επίθεση

Από της επίθεσης της Παλαιστινιακής Αντίστασης στις 7 Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ έχει αναπτύξει όλες τις υπηρεσίες του για να μας κάνει να πιστέψουμε
ότι αυτή η επίθεση είναι μια επιχείρηση των τζιχαντιστών της Χαμάς·
και ότι δεν ήξερε τίποτα για την προετοιμασία της.

Ο ρόλος της Χαμάς

Ωστόσο, αυτή η επίθεση πραγματοποιήθηκε από όλες τις παλαιστινιακές φατρίες, με εξαίρεση τη Φατάχ [1]. Η Χαμάς αυτοπροσδιοριζόταν μέχρι πρόσφατα ως το «Παλαιστινιακό Παράρτημα της Αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων», όπως αναφέρεται σε όλα τα έγγραφά της. Υπό αυτή την ιδιότητα, πολέμησε ενάντια στους κοσμικούς της Φατάχ του Γιάσερ Αραφάτ και του PFLP του Τζορτζ Χαμπάτσε, στη συνέχεια εναντίον εκείνων της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ. Όλοι αυτοί, στα μάτια της, δεν ήταν παρά μόνο «εχθροί του Θεού». Η Χαμάς χρηματοδοτούνταν από το Ισραήλ και, στη Συρία, οι μαχητές της εποπτεύονταν από αξιωματικούς της Μοσάντ και του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, μετά την αποτυχία της Αδελφότητας στην Αίγυπτο και την ήττα της στη Συρία, η Χαμάς διαιρέθηκε μεταξύ ενός τμήματος που παρέμεινε πιστό στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, με επικεφαλής τον Χάλεντ Μασάαλ και που συνεχίζει να επιδιώκει την ίδρυση ενός παγκόσμιου χαλιφάτου, και ενός άλλου που επικεντρώνεται στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Αυτή η δεύτερη τάση, με πρωτοβουλία του Ιράν, επανασυνδέθηκε με τη Συρία με αποτέλεσμα ο ηγέτης της, Χαλίλ Χαγιά, να γίνει δεκτός στη Δαμασκό από τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ. Επίσης, επανασυνδέθηκε με τη λιβανική Χεζμπολάχ, σε σημείο να συμμετάσχει, στη Βηρυτό, σε συναντήσεις μαζί της και με τις άλλες συνιστώσες της Παλαιστινιακής Αντίστασης.

Όλες οι συνιστώσες της Παλαιστινιακής Αντίστασης είχαν συμφωνήσει να πραγματοποιήσουν μια επιχείρηση «γροθιά» για την απαγωγή Ισραηλινών πολιτών και στρατιωτών και την ανταλλαγή τους με Παλαιστίνιους πολίτες και μαχητές που κρατούνται στο Ισραήλ. Η ημερομηνία της 7ης Οκτωβρίου επιλέχτηκε από την Χαμάς και οι άλλες παλαιστινιακές φατρίες ενημερώθηκαν μόλις λίγες ώρες πριν. Περαιτέρω, οι μαχητές της Χαμάς ήταν πλειοψηφία σε σύγκριση με τους μαρξιστές του PFLP και τα μέλη του Άξονα της Αντίστασης (συγκεντρωμένα γύρω από το Ιράν), της Ισλαμικής Τζιντάντ.

Το κοινό μυστικό της επιχείρησης της 7ης Οκτωβρίου

Η επιχείρηση γροθιά είχε σχεδιαστεί κατά τη διάρκεια συντονιστικής συνάντησης τον Μάιο στη Βηρυτό. Το είχε αναφέρει ο λιβανέζικος Τύπος. Ωστόσο, εάν η αρχή, οι στόχοι και ο τρόπος λειτουργίας είχαν καθοριστεί, κανείς δεν ήξερε πότε θα ελάμβανε χώρα.

Οι αιγυπτιακές υπηρεσίες πληροφοριών ήταν οι πρώτες που σήμαναν συναγερμό. Υποστηρίζουν την Παλαιστινιακή Αντίσταση, αλλά πολεμούν τη Χαμάς χωρίς να μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των δύο τάσεων της. Δεν ανησυχούν για την πιθανή επιτυχία της Παλαιστινιακής Αντίστασης, αλλά για την πιθανή επιτυχία των Αδελφών Μουσουλμάνων. Ο Υπουργός Πληροφοριών, Καμάλ Αμπάς, προειδοποίησε προσωπικά τους Ισραηλινούς ομολόγους του [2].

Ο συνταγματάρχης Γιγκάλ Κάρμον, διευθυντής του Middle East Media Research Institute (Memri), προειδοποίησε προσωπικά τον φίλο του, πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου, ότι κάτι προετοιμαζόταν. Όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, ο τελευταίος δεν τον άκουσε [3].

Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) συνέταξε δύο εκθέσεις σχετικά με την προετοιμασία αυτής της επίθεσης. Σύμφωνα με τους New York Times, η δεύτερη, με ημερομηνία 5 Οκτωβρίου, εστάλη στις ισραηλινές αρχές. Σύμφωνα με τη Corriere della Sera, ο διευθυντής της Shin Bet (αντικατασκοπεία) κάλεσε τότε μια συνάντηση των κεντρικών διευθυντών όλων των υπηρεσιών ασφαλείας στις 7 στις 8 π.μ.
Ωστόσο, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι βρήκαν το χρόνο να μετακινήσουν το περιβόητο ρέιβ πάρτι για να γίνει ακριβώς στα σύνορα της Γάζας και να δώσουν άδεια στις δυνάμεις που ήταν υπεύθυνες για την προστασία του. [4]

Σήμερα, μεγάλος αριθμός των οικογενειών των ομήρων είναι πεπεισμένες ότι ο Βενιαμίν Νετανιάχου το άφησε να συμβεί για να έχει μια δικαιολογία για την επιχείρηση που πραγματοποιεί κατά του πληθυσμού της Γάζας.

Μετά την επίθεση

Από τις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ προσπαθεί επίμονα να μας κάνει να πιστέψουμε ότι:
- η Παλαιστινιακή Αντίσταση στο σύνολό της δεν είναι παρά μόνο μια αγέλη τζιχαντιστών·
- οι άνθρωποι που υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό λαό είναι αντισημίτες.

Η επεξεργασία βίντεο των IDF

Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) παρήγαγαν ένα βίντεο-μοντάζ βασισμένο σε λήψεις που μαγνητοσκοπήθηκαν από τους επιτιθέμενους, από κάμερες παρακολούθησης και από αυτές που έκαναν οι ίδιες. Αυτό το μοντάζ έχει στόχο να πείσει ότι η Παλαιστινιακή Αντίσταση είναι μια συλλογή αντισημιτικών βαρβάρων. Βλέπουμε αφόρητες σκηνές μιας οικογένειας της οποίας ο πατέρας δολοφονείται μπροστά στα μάτια των παιδιών του. Βλέπουμε έναν τζιχαντιστή που προσπαθεί να κόψει το κεφάλι ενός πτώματος με ένα φτυάρι. Αλλά, ούτε βιασμό, ούτε διαμελισμό. Βλέπουμε επίσης απανθρακωμένα σώματα, τα οποία ο θεατής πιστεύει ότι κάηκαν από αντιστασιακούς. Στην πραγματικότητα, ήταν στόχοι πυραύλων αέρος-εδάφους του ισραηλινού στρατού που ήρθε να σταματήσει τους επιτιθέμενους. Η «οδηγία Hannibal» διευκρινίζει πράγματι ότι οι στρατιώτες πρέπει να σκοτώνουν τους «τρομοκράτες» χωρίς να ανησυχούν για τα Ισραηλινά παράπλευρα θύματα.

Αυτό το μοντάζ είδαν βουλευτές της Κνεσέτ και στη συνέχεια του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών, πριν προβληθεί στα διάφορα κοινοβούλια των κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Μόνο το βελγικό κοινοβούλιο αρνήθηκε να δει αυτό το έργο προπαγάνδας, χωρίς να έχει γίνει ανεξάρτητη εμπειρογνωμοσύνη. Επιπλέον, αυτή η ταινία προβλήθηκε σε επιλεγμένους δημοσιογράφους σε διάφορες πρωτεύουσες.

Οι ισραηλινές αρχές πρόβαλλαν μόνο τα παρακάτω 10 λεπτά στο ευρύ κοινό. Διαβεβαίωσαν επίσης ότι δεν ήθελαν να μεταδώσουν ολόκληρο το μοντάζ στο ευρύ κοινό, από σεβασμό για τα θύματα. Πώς, όμως, θα ήταν περισσότερο σεβαστό από ένα περιορισμένο κοινό; Στην πραγματικότητα, είναι θέμα να αποτρέπουν τους ειδικούς να καταγγείλουν την εξαπάτησή τους απορώντας, θύμα με θύμα, ποιος το σκότωσε.

Οι διαδηλώσεις κατά του αντισημιτισμού

Για να συσπειρώσει τη δυτική κοινή γνώμη στον σκοπό τους και να υποβαθμίσει τη σημασία της σφαγής που διαπράττει στη Γάζα, το Ισραήλ προκαλεί διαδηλώσεις υποστήριξης σε όλη τη Δύση. Δεδομένου ότι θα ήταν αδύνατο να ζητηθεί υποστήριξη για έναν στρατό που πραγματοποιεί γενοκτονία ζωντανά στις τηλεοπτικές οθόνες, η Μοσάντ προτείνει διαδηλώσεις ενάντια στον αντισημιτισμό που έχει επιδείξει η Χαμάς.

Μόνο που η Χαμάς είναι βουτηγμένη στην ιδεολογία των Αδελφών Μουσουλμάνων. Είναι σουπρεμασίστρια σουνίτης. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολέμησε κυρίως κατά των Σιιτών και Δρούζων Μουσουλμάνων. Ήταν σίγουρα αντισημίτης, αλλά όπως ήταν ενάντια σε όλες τις άλλες μουσουλμανικές θρησκείες και όλες τις άλλες θρησκείες, ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο.

Ως εκ τούτου, η Μοσάντ έχει χρησιμοποιήσει μερικές φορές ένα άλλο επιχείρημα: οι Άραβες μετανάστες υποστηρίζουν τη Χαμάς και ως εκ τούτου είναι αντισημιτικοί. Τα ευρωπαϊκά κράτη θα έπρεπε να λάβουν μέτρα για την προστασία των εβραϊκών πληθυσμών τους.

Η διαδήλωση της Ουάσιγκτον κατήγγειλε συνεπώς πάνω από όλα την υποτιθέμενη βαρβαρότητα της Χαμάς, ενώ η διαδήλωση του Παρισιού ανέδειξε τον αγώνα κατά του αντισημιτισμού. Όμως καμία από τις δύο δεν γέμισε. Αυτή της Ουάσιγκτον μποϊκοταρίστηκε από πολλές εβραϊκές ενώσεις. Δεν μπόρεσε παρά μόνο να συγκεντρώσει 200.000 ανθρώπους, κυρίως Χριστιανούς Σιωνιστές. Ο κόσμος ήρθε περισσότερο για να ακούσει τον τηλε-ευαγγελιστή John Hagee παρά για να δει τον πρόεδρο του Κράτους του Ισραήλ, Isaac Herzog. Αυτή του Παρισιού άνοιξαν οι πρόεδροι των δύο συνελεύσεων και όλοι οι προκάτοχοί τους, η Πρωθυπουργός και όλοι οι προκάτοχοί της, και ο πρόεδρος του Συνταγματικού Συμβουλίου και οι προκάτοχοί του. Αλλά δεν υπήρχαν παρά μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πίσω τους. Δύο αξιόλογοι απόντες: οι Υπουργοί Εξωτερικών Roland Dumas (επίσης πρώην πρόεδρος του Συνταγματικού Συμβουλίου) και Dominique de Villepin (επίσης πρώην πρωθυπουργός). Διακρίθηκαν ως αντίπαλοι του ιμπεριαλισμού, άρα και των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Για δεκαετίες, το Ισραήλ κατηγορεί τους αντισημίτες ότι κρύβονται πίσω από μια πρόσοψη αντισιωνισμού. Σταδιακά, ένωσε τις δύο έννοιες. Ωστόσο, ο ευρωπαϊκός αντισημιτισμός είναι μια μορφή ξενοφοβίας που ξεκίνησε υπό τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, συνεχίστηκε υπό την Καθολική Εκκλησία και παρατάθηκε υπό τον Ναζισμό. Συνίσταται στο να κατηγορούνται διαδοχικά όλοι οι Εβραίοι συλλογικά, ότι σκότωσαν τον Χριστό ή εκφυλίζουν την Άρια φυλή. Ενώ ο αντισιωνισμός είναι μια πολιτική άποψη σύμφωνα με την οποία ο εβραϊκός εθνικισμός δεν πρέπει να υπηρετεί ένα αποικιακό σχέδιο. Σήμερα, οι περισσότεροι Αμερικανοεβραίοι είναι αντισιωνιστές, ενώ η πλειοψηφία των Ευρωπαίων Εβραίων είναι Σιωνιστές.

Ο Γάλλος γερουσιαστής Stéphane Le Rudulier (Ρεπουμπλικανός) μόλις κατέθεσε νομοσχέδιο με στόχο την αύξηση των κυρώσεων που επιβάλλονται για προσβολή, υποκίνηση μίσους ή βία όταν στοχεύουν το κράτος του Ισραήλ. Εκτός από το γεγονός ότι δεν βλέπουμε πώς αυτές οι ενοχοποιήσεις θα ήταν πιο σοβαρές σε αυτή την περίπτωση από ό,τι σε άλλες, θυμόμαστε ότι το 1975, ο κόσμος ταράχτηκε από μια συζήτηση για τη φύση του Σιωνισμού. Ο Οργανισμός της Αφρικανικής Ενότητας ισχυρίστηκε ότι «το ρατσιστικό καθεστώς στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και το ρατσιστικό καθεστώς στη Ζιμπάμπουε και τη Νότια Αφρική έχουν κοινή ιμπεριαλιστική καταγωγή, ότι αποτελούν ένα σύνολο και έχουν την ίδια ρατσιστική δομή και ότι συνδέονται οργανικά στις πολιτικές τους με σκοπό να καταπιέσουν την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα του ανθρώπου». Ομοίως, ο Οργανισμός των Αδεσμεύτων Χωρών χαρακτήρισε τον Σιωνισμό ως «απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια και κάλεσε όλες τις χώρες να αντιταχθούν σε αυτή τη ρατσιστική και ιμπεριαλιστική ιδεολογία». Τέλος, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών έχει εγκρίνει ψήφισμα που αποκαλεί τον Σιωνισμό «μορφή ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων» [5].

Το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών καταργήθηκε, το 1991, προκειμένου να βοηθήσει το Ισραήλ να εφαρμόσει τα ψηφίσματα της Διάσκεψης της Μαδρίτης για την Παλαιστίνη. Τα άλλα δύο κείμενα εξακολουθούν να ισχύουν και, δεδομένης της μη εφαρμογής των αποφάσεων της Μαδρίτης από το Ισραήλ, όπως συμβαίνει με όλα τα διεθνή κείμενα για την Παλαιστίνη, το ζήτημα της επαναφοράς του ψηφίσματος 3379 έχει τεθεί πολλές φορές.

Η σκηνοθεσία για το νοσοκομείο Al-Shifa

Σε αυτό το πλαίσιο, οι IDF σκηνοθέτησαν την δήθεν ανακάλυψη του στρατιωτικού αρχηγείου της Χαμάς, κάτω από το μεγαλύτερο νοσοκομείο στη Γάζα. Ένας αξιωματικός για τις δημόσιες σχέσεις μας εξηγεί ότι βρέθηκαν όπλα επιτόπου και, βλέποντας ένα σχοινί δεμένο σε ένα πόδι καρέκλας, ότι ένα υπόγειο καταφύγιο είχε φιλοξενήσει ομήρους.

Ενώ το κοινό συζητά εάν αυτά τα στοιχεία είναι πειστικά ή όχι, ξεχνά η αγνοεί την ιστορία αυτού του νοσοκομείου. Κατασκευάστηκε το 1983 από το Ισραήλ [6]. Οι IDF διαθέτουν επομένως όλα τα σχέδια. Η Μοσάντ εγκατέστησε εκεί τη Χαμάς στα υπόγεια όταν πολεμούσε εναντίον της Φατάχ. Στη συνέχεια, το νοσοκομείο έγινε τόπος συνάντησης των αξιωματούχων της Χαμάς με τους ξένους δημοσιογράφους. Αλλά όλα αυτά δεν το κάνουν ούτε οπλοστάσιο ούτε στρατιωτικό αρχηγείο.

Κατά τη διάρκεια του τρέχοντος επεισοδίου του ισραηλοπαλαιστινιακού πολέμου, ο Ισραηλινός Στρατός κατηγόρησε τη Χαμάς ότι έσκαβε σήραγγες κάτω από το νοσοκομείο. Πρώτα αποφάσισαν να το καταστρέψουν με διεισδυτικές βόμβες για να φτάσουν στα βάθη του. Δεδομένων όμως των επισημάνσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, οι IDF παραδέχτηκαν ότι ο στόχος του δεν δικαιολογούσε την ισοπέδωση ενός νοσοκομείου. Έτσι γνωστοποίησαν την εντολή εκκένωσης και το περικύκλωσαν. 2.300 άνθρωποι, ασθενείς, νοσηλευτές και πρόσφυγες παραδόθηκαν στον ισραηλινό στρατό που ωμά τους έψαξε. Οι IDF δεν δήλωσαν ποτέ ότι βρήκαν τις σήραγγες που αναζητούσαν.

Μόνο δύο ημέρες μετά την επίθεση οι IDF δήλωσαν ότι ανακάλυψαν το στρατιωτικό αρχηγείο της Χαμάς κάτω από το νοσοκομείο Al-Shifa. Στην πραγματικότητα, οι εικόνες που κυκλοφόρησαν δείχνουν όντως ότι ένα πηγάδι, κοντά στο νοσοκομείο, οδηγούσε σε σήραγγες, αλλά καθόλου ότι αυτές οδηγούν σε μια αίθουσα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως γενικό στρατιωτικό αρχηγείο.

Οι πυροβολισμοί, οι διακοπές ρεύματος και οι έφοδοι στο νοσοκομείο έχοντας προκαλέσει πολλούς θανάτους, οι IDF έφεραν μια δεκάδα θερμοκοιτίδες που δεν μπορούν να λειτουργήσουν, ακριβώς λόγω των διακοπών ρεύματος, όπως αναφέρουν το Reuters και το BBC. Ωστόσο, η Μοσάντ χρησιμεύει σε κάτι, αφού το BBC ζήτησε συγγνώμη από τους τηλεθεατές του επειδή δεν έκανε ρεπορτάζ για τις δωρεές θερμοκοιτίδων και την παρουσία εβραϊκών-αραβικών μεταφραστών.