در ۶ ام ماه مه ۲۰۱۸ ، انتخابات قانون اساسی در لبنان صورت گرفت ، این در حالی بود که پس از نه سال وقفه ، این انتخابات بدون مشورت ملی ورای عمومی صورت گرفت.
هر یک از رای دهندگان به یکی از جماعات مذهبی ثبت شده تعلق داشت . تعلق داشتن به یکی از جماعات مذهبی به صورت امری ارثی است و هیچ رابطه ای با ایمان و باور ها و عدم آن ندارد .
قانون جدید انتخاباتی ، ثبات را تضمین می کرده : تعداد نمایندگان بر اساس جماعت مذهبی از قبل تعیین شده بودند . همچنین عملکرد رئیس شورای پارلمانی و نخست وزیر نیز از قبل توسط هر یک از جماعات مذهبی مشخص می شده .
صندوق های رای گیری نیز به نسبت جمعیت تنظیم می شده اند، اما کادر های غیر قابل انعطاف جماعات مذهبی ، باعث مسدود شدن حضور احذاب جدید در پارلمان میشده .
هیچ قانونی شرایط تامین مالی انتخابات را مشخص نمی کرده .
این شد که طی یک روز ، احذاب سیاسی که توسط ایران حمایت می شدند ، از رای دهندگان خواستند تا پای صندوق های رای گیری حاضر شوند . همچنین طول زمان رای گیری را نیز طولانی تر کردند . این در حالی بود که احذاب مورد حمایت عربستان سعودی با این رویه مخالفت نمودند .
در واقع همین موضوع باعث شد تا کمتر از نیمی از افراد واجد شرایط به پای صندوق های رای بروند .
