بحرانی سنگین در دولت و کابینه ی نخست وزیر ناتانیاهو به وجودآمده که مربوط به مناقشه ی حماس می باشد .
پس از آنکه حماس تهدید کرد در صورتی که اسرائیل مبالغ هنگفتی به افسران نوار غزه
و ، پایان دادن به بحران انسانی این منطقه نپردازد ، بار دیگر حملات خود را آغاز خواهد کرد ، بنیامین ناتانیاهو اجازه داد تا کشور قطر نفت و مبالغ نقدی به نوار غزه بفرستد . از این رو اسرائیل و حماس ، حکومت خود گردان فلسطین را دور زدند و قدرت قطر را در نوار غزه تحکیم بخشیدند .
چند روز بعد ، عملیات ورود عناصر اسرائیلی به نوار غزه از سوی حماس نادیده گرفته شد و باعث مرگ یک افسر اسرائیلی و هفت تن فلسطینی گردید . حماس برای تلافی ۴۰۰ راکت به سوی اسرائیل پرتاب کرد . و در مقابل اسرائیل مناطق استراتژیک و تلویزیون ال اکسا را بمباران نمود .
سه روز بعد پس از این درگیری ها ، جلسه ای محرمانه در شورای امنیت سازمان ملل تشکیل شد ، که در آن مصر آتش بس میان دو طرف را تضمین کرد . نخست وزیر دولت غیر قانونی نوار غزه ، یحیا سینور ( اخوان مسلمین ) ، این آتش بس را قبول کرد . بنیامین ناتانیاهو آن را به اعضای کابینه ی خود تحمیل نمود . سخن گوی وی اعلام کرد که این تصمیم با رای اکثریت گرفته شده . هرچند هیچ رای گیری انجام نشده بود ، بلکه چهار وزیر با آن مخالفت کرده بودند ، به خصوص وزیر دفاع آویگدور لیبرمن .
محتوای آتش بس هنوز انتشار نیافته ، و از این رو نمی توان در باره ی آن مطالعه نمود ، همچنین علت موافقت حماس با آن مشخص نیست ، و دعوا میان ناتانیاهو و لیبرمن بر سر چه موضوعی است در هاله ای از ابهام قرار دارد . با این حال ، روشن است که حماس به دخالت اسرائیل پاسخ داده و وارد مرحله ی جدید خشونت شده ، در این بین خواسته ی ایران نیز وجود دارد ، تا بتواند با ایالات متحده که حامی اصلی نظامی اسرائیل است ، مشت محکم خود را نشان دهد .
منطقه ، آماده ی جنگ چهارم حماس و اسرائیل می شد ، که در این بین لبنان و حزب الله آمادگی خود را برای ورود به آن اعلام کرده بودند . دولت موقت لبنان ،بمباران اسرائیل را محکوم کرد ، اما هیچ اظهار نظری نسبت به حماس نداشت .
آویگدور لیبرمن ، با مشاهده ی از دست دادن اعتبار خویش ، تصمیم به استعفا گرفت .
در حالی که صحنه ی حوادث در این منطقه به نظر روشن میآید ، اما سوالات زیادی در ارتباط با مداخلات قطر ، ایران و ایالات متحده وجود دارد .