Avrupalı siyasi yetkililer NATO’nun yönergeleriyle uyumlarını ortaya koymaktadırlar. NATO’daki mevkidaşları iki yıl önce Etiyopya’daki kıtlığa karşı bir ağıt yakarak nasıl eğlendilerse, İtalyan Savunma Bakanı da Vietnam Savaşı’na karşı barışçıl bir ağıt yakarak kendini ortaya koydu. Siyasetçilerin güçlerini kaybettiklerini kabul ettirmek ve insanlara savaşın gerçekliğini unutturmak için her yol mubahtır.
İtalyan Savunma Bakanı Elisabetta Trenta (5 Yıldız Hareketi), « bu şarkı bana, her daim sahip çıkmamız gereken paha biçilmez bir değer olan, barışın değerini düşündürtmektedir » diyerek, bir müzik radyosu istasyonunun mikrofonuna, makamına uygun bir şekilde « C’era un ragazzo che come me amava i Beatles e i Rolling Stones » [1] şarkısını söyledi.
Bundan on gün kadar sonra, Afganistan’da, kamuflajlar içerisindeki Bakan « Anayasal değerlerimizin rehberliğinde, barışı temel alan bir misyonla İtalya sınırları dışındaki silahlı varlığımız » diye övgüler düzüyordu.
Görevin adı, NATO’nun 2003’te zorla komutasını ele geçirdiği BM’nin görev gücü İSAF sonrasında, 2015’te Afganistan’da NATO tarafından başlatılan Resolution Support’tır (Kararlı Destek).
ABD ve NATO’nun 18nci yılına giren Afganistan’daki savaşı devam etmektedir. Savaş, 7 Ekim 2001’de, 11 Eylül saldırılarının faili olmakla suçlanan ve Talibanların koruması altında bir Afgan mağarasında gizlendiği söylenen Usame bin Ladin’in avlanması resmi gerekçesiyle ABD ve Birleşik Krallık tarafından başlatılmıştır.
Gerçek hedefler, savaşın başlamasından bir hafta önce yayınlanan raporda Pentagon tarafından ifşa edildi: « Asya’nın, muhteşem bir kaynak varlığına sahip bir askeri rakip olarak ortaya çıkma ihtimali vardır. Silahlı kuvvetlerimiz, bu stratejik hedefler gerçekleştirilinceye kadar, bir rakip ülkenin rejimini değiştirmek ya da bir yabancı ülkeyi işgal etmek üzere, ABD’nin iradesini her türlü rakibe dayatma yeteneğini muhafaza etmelidir ».
11 Eylül öncesi dönemde Asya’da, Çin ve Rusya arasında, 17 Temmuz 2001’de iki ülke arasında İyi komşuluk, Dostluk ve İşbirliği Anlaşması’nın imzalanmasıyla somutlaşan, güçlü yakınlaşma işaretleri mevcuttu. Washington, ABD’nin SSCB’nin dağılması sonrası, hem Rusya ve Çin’e göre jeostratejik konumu, hem de Hazar Denizi’ndeki petrol ve doğal gaz rezervleri açısından başat öneme sahip Orta Asya’da oluşan boşluğu doldurma çabası içerisinde olduğu kritik dönemde, Çin ve Rusya arasındaki yakınlaşmanın çıkarları için büyük bir tehdit oluşturduğunu düşünüyordu. Afganistan, bu sahanın denetimi için kilit önem taşımaktaydı.
Bu, ABD’ye daha şimdiden 1 000 milyar dolardan fazlasına mal olan bir savaş için gösterilen ısrarı açıklamaktadır. Bugün devam eden görev NATO tarafından « muharebesiz görev » olarak sunulmaktadır. Ama bizzat kendi resmi verilerini temel alırsak, ABD hava kuvvetleri 2018’in ilk altı ayında Afganistan’a yaklaşık 6 000 bomba ve füze yağdırmıştır. Avcı uçakları ve silahlı insansız hava araçları dışında, uçağın zaten devasa olan savaş yükünü üçte iki oranında arttıran ve tek bir sortide hassas güdümlü 30 kadar güçlü bomba atmasına imkanı sağlayan döner füze kızaklarına sahip B-52 ağır bombardıman uçakları kullanılmaktadır.
Bu görünen savaşın dışında, ABD ve müttefik özel kuvvetleri tarafından Taliban liderlerini ya da öyle oldukları iddia edilenleri ve tehlikeli olduklarına karar verilenleri öldürmek için yürütülen, gizli bir başka savaş daha söz konusudur. Ortaya çıkan sonuç NATO için bir felakettir: sivil kurbanların sayısı artarken, Talibanlar toprak kazanmayı sürdürmektedir.
İtalya, anayasasının 11nci maddesini ihlal ederek, Afganistan’da yürütülen bu savaşa 15 yıldan beri ABD komutası altında katılmaktadır. Buradaki askeri birliği, 39 katılımcı ülke arasında, ABD ve Almanya’nın ardından üçüncü sıradadır. İtalyan subayları Tampa’daki (Florida) ABD Komutanlığı nezdinde ve Bahreyn’de, ABD silahlı kuvvetleriyle irtibat subayı olarak görev yapmaktadır.
Ve savaş kurbanlarını öğütmeye devam ederken, Savunma Bakanlığımızın verdiği bilgiye göre, İtalyan askerleri Herat Yetimhanesinde « yoksul küçük çocuklara » yaklaşık iki yüz kışlık giysi dağıtmıştır.
[1] Bu şarkı 1967 yılında Gianni Morandi tarafından Vietnam Savaşı’na karşı söylenmiş ve ardından özellikle Joan Baez tarafından söylenmiştir.
Bizimle iletişimde kalınız
Bizi sosyal ağlardan takip ediniz
Subscribe to weekly newsletter