Onder het "schild" van Amerikaanse nucleaire wapens in Europa

De NAVO-raketbasis in Deveselu in Roemenië (foto), die deel uitmaakt van het Amerikaanse Aegis-"defensieraketten"-systeem, is afgelopen april begonnen met de "update". Het communiqué van de NAVO verzekert dat het "geen offensieve capaciteit aan het systeem" heeft toegevoegd, dat "puur defensief blijft, gericht op mogelijke bedreigingen van buiten de Euro-Atlantische regio".

De Deveselu is uitgerust (volgens de officiële beschrijving) met 24 raketten, geïnstalleerd in verticale ondergrondse verticale lanceerinrichtingen, voor de onderschepping van ballistische raketten van korte en middellange afstand. Een andere site, die in 2020 operationeel zal worden op de Poolse basis in Redzikowo, zal ook met dit systeem worden uitgerust.
Lanceerders van hetzelfde type worden geïnstalleerd aan boord van vier kruisers van de Amerikaanse marine, gestationeerd op de Spaanse basis van Rota, die zich in de Middellandse Zee, de Zwarte Zee en de Baltische Zee bevinden. De inzet van deze draagraketten zelf toont aan dat het systeem niet gericht is tegen de "Iraanse dreiging" (zoals de VS en de NAVO beweren), maar vooral tegen Rusland.

Dat dit zogenaamde "schild" niet "puur defensief" is, blijkt uit de oorlogsindustrie die het gebouwd heeft - Lockheed Martin. Zij documenteren dat het systeem "ontworpen is om geïnstalleerd te worden voor elke raket in elke lanceerinrichting", en dus aangepast kan worden aan "elke oorlogsmissie", met inbegrip van "aanvallen op doelen op het land". Lockheed Martin verduidelijkt dat de grotere platformen in staat zijn om "de grootste raketten te lanceren, zoals deze die bestemd zijn voor de verdediging tegen ballistische raketten en deze die bestemd zijn voor langeafstandsaanvallen". Zij geven dus toe dat de installaties in Roemenië en Polen en de vier oorlogsschepen van het Aegis-systeem niet alleen kunnen worden uitgerust met raketafweerraketten, maar ook met Tomahawk kruisraketten met kernkoppen, die in staat zijn om duizenden kilometers verderop doelen te raken.

Zoals gedocumenteerd door de Congressional Research Service (24 juli 2019), maken de vier Amerikaanse oorlogsschepen die "in Europese wateren opereren om Europa te verdedigen tegen mogelijke ballistische raketaanvallen", deel uit van een vloot van 38 Aegis-schepen die in 2024 zal stijgen tot 59 schepen.

In het fiscale jaar 2020 wordt 1,8 miljard dollar uitgetrokken voor de verbetering van dit systeem, inclusief de vestigingen in Roemenië en Polen. Andere land- en zee-installaties van het Aegis-systeem zullen niet alleen in Europa worden ingezet tegen Rusland, maar ook in Azië en de Stille Oceaan tegen China. Volgens de plannen zal Japan op zijn eigen grondgebied twee door de VS aangeleverde raketlocaties installeren en zullen Zuid-Korea en Australië ook oorlogsschepen van hetzelfde systeem uit de VS kopen.

Tijdens de drie maanden waarin de Deveselu-apparatuur naar de VS werd gebracht om "geüpdatet" te worden, werd bovendien een batterij mobiele THAAD-raketten van het Amerikaanse landleger op de Roemeense site ingezet, met de capaciteit om "een extra atmosferische ballistische raket neer te schieten", maar ook om langeafstandsraketten te lanceren.

Sinds de herijking van het Aegis-systeem - volgens de NAVO-communicatie - is het THAAD-systeem " verplaatst". De NAVO heeft niet aangegeven waar, maar we weten wel dat het Amerikaanse leger raketbatterijen van Israël tot het eiland Guam in de Stille Oceaan heeft gestationeerd.

In het licht van deze feiten, op het moment dat de VS het INF-verdrag hebben verbroken om middellangeafstandsraketten te kunnen installeren aan de grenzen van Rusland en China, zullen we niet verbaasd zijn over de aankondiging - die in Moskou is gedaan door senator Viktor Bondarev, de voorzitter van de Defensiecommissie - dat Rusland de Tu-22M3-bommenwerpers voor kernaanvallen in Crimea heeft gestationeerd.

Maar bijna niemand onderzoekt dit, want in de EU wordt al deze informatie verborgen door het politiek-mediale apparaat.