Heeft Poetin de Oekraïnisering van Iran door Netanyahu en zijn bondgenoten in de Amerikaanse regering voorkomen? Is er een militaire overeenkomst tussen Rusland en Iran?

In de tien dagen dat Hezbollah heeft geleden onder de wreedheid van de Dahiye-doctrine [1], heeft Rusland zijn stukken op het schaakbord van het Midden-Oosten verplaatst met bezoeken aan Teheran door de nationale veiligheidschef Sergej Shoigu en premier Michail Misjustin.

Israël en zijn NAVO-bondgenoten - onder meer de globalistische kranten The Economist en Financial Times - hebben de nieuwe orde in het Midden-Oosten verwelkomd als een springplank voor een nieuwe wereldorde die Rusland, meer dan Iran, met de rug tegen de muur zet.

Vier weken voor de BRICS-top in Kazan - die tot doel heeft een nieuwe multipolaire, polycentrische en gededollariseerd orde te vestigen - heeft de nederlaag (Oekraïne is geliquideerd, Trump dixit) van de organisatie van de Khazar Zelenskyi [2] (medegelovige en Netanyahu look-alike) door Rusland de reactie van Israël op het wereldtoneel versneld, en heeft twee klinkende overwinningen behaald op Hamas en Hezbollah, die nu de Russische aanwezigheid aan de oostkust van de Syrische Middellandse Zee alsook twee Iraanse bolwerken op de helling hebben gezet.

De grote verwantschap tussen Groot Khazaria, de gouden droom van de apocalyptische messiaanse rabbi Schneerson, en het Groot Israël waar Zelensky en Netanyahu naar streven [3] mag niet over het hoofd worden gezien.

Noch moeten we de invloed onderschatten van het Khazariaanse team van Straussiaanse neo-conservatieven die het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken controleren: von Wolfowitz (met de Baby Bush/Dick Cheney/Rumsfeld triade), wiens belangrijkste speler Vicky Nuland is, die streeft naar regimeverandering en de balkanisering van Rusland.

De illustere Khazariaanse econoom Jeffrey Sachs van Columbia University [4] heeft de mislukkingen van deze in het State Department geïntegreerde cabal belicht: van Madeleine Albright tot Antony Blinken, in de lijn van Jacob Jeremiah Sullivan, nationaal veiligheidsadviseur van de invalide Biden.

Hillary Clinton, wiens schoonzoon Marc Mezvinsky ook een Khazar is, is slechts een instrument van deze almachtige cabal.

Vergeef me voor zoveel geo-etnografische tautologie, waaruit de geopolitiek blijkt van de nieuwe wereldorde die op het spel staat, toen mede-Khazariaan Jared Kushner op 27 september de kwintessens van zijn gedachten onthulde te midden van triomfalistische euforie: “Ik heb ontelbare uren besteed aan het bestuderen van Hezbollah, en er is geen enkele expert ter wereld die geloofde dat wat Israël deed om Hezbollah te onthoofden en te degraderen mogelijk was. Dit is belangrijk omdat Iran nu volledig blootgesteld is. Als zijn nucleaire faciliteiten niet worden vernietigd ondanks de zwakte van zijn luchtverdedigingssystemen, dan is dat omdat Hezbollah een geladen wapen is dat op Israël is gericht. Iran heeft 40 jaar besteed aan het opbouwen van dit afschrikkingsvermogen [5].”

In mijn interview met RT beweerde ik dat de Oekraïnisering van Iran - d.w.z. regimeverandering van een sjiitische theocratie ten gunste van het Groot-Khazaria Project en/of Netanyahu’s Groot-Israël Project - de NAVO, verslagen in Oekraïne, aan de zeegrenzen van Rusland aan de Kaspische Zee zou plaatsen. [6]

Als de NAVO de Zwarte Zee verliest, zal ze zich herstellen door haar nucleaire arsenaal aan een vijandige grens met Rusland te plaatsen, aan de rand van de Kaspische Zee.

Rusland kan niet werkeloos toezien en heeft Iran hoogstwaarschijnlijk het groene licht gegeven, in alle nalatigheid, om zijn verbazingwekkende hypersonische raketten in het hart van Israël te gebruiken met verblindende precisie en in staat om op elk moment de kernreactor in Dimona te bereiken, waar Israël meer dan 300 clandestiene kernbommen verbergt (volgens voormalig president Carter).

Is Iran de afschrikking met Israël aan het herstellen en voorkomt Rusland de ineenstorting van een van zijn belangrijkste partners in de as Pakistan/China?

Als vergelding kan Israël zijn meer dan 300 kernbommen over het Midden-Oosten uitstrooien, maar zal het gespaard blijven van de dodelijke lancering van een Perzische hypersonische raket op zijn kerncentrale in Dimona?