De moord op Hassan Nasrallah

– Hassan Nasrallah, secretaris-generaal van Hezbollah, werd vermoord op 28 september 2024, precies vierenvijftig jaar na de plotselinge dood van Gamal Abdel Nasser, president van de Verenigde Arabische Republiek (Egypte).

☞ De verwijzing naar Nasser is niet toevallig: de raïs stierf (officieel aan een hartprobleem) toen hij net het Israëlisch-Arabische vredesplan van minister van Buitenlandse Zaken William P. Rogers had verworpen en zich voorbereidde om zijn derde vice-president, Anwar Sadat, te ontslaan. Hassan Nasrallah werd geëlimineerd terwijl hij vocht voor de onafhankelijkheid van Palestina en de doelstellingen van sommige van zijn metgezellen in twijfel trok. Hij had net het Amerikaans-Franse plan voor een staakt-het-vuren van 21 dagen aanvaard en Washington en Parijs door de Libanese regering laten inlichten, maar had geen tijd gehad om zijn aanvaarding openbaar te maken (zie VAI 2048).

– Hassan Nasrallah was een Sayyed, d.w.z. een directe afstammeling van de Profeet Mohamed. Hij had de bijnaam “Said al-Muqawama” (meneer Verzet), vanwege zijn koppige optreden tegen de Israëlische bezetting van Palestina, Libanon en Syrië. Zijn dood werd niet alleen gevoeld in Libanon, Syrië en Iran, maar in de hele moslimwereld, vooral de Arabische wereld.

In tegenstelling tot andere sjiitische leiders richtte hij zich tot iedereen en gebruikte hij nooit religieuze verwijzingen wanneer hij tot niet-moslims sprak. Hoewel hij een spiritueel leider was, verdedigde hij een seculiere visie op de staat.

Onder zijn bevel werd Hezbollah het machtigste volksleger ter wereld. Aanvankelijk financieel gesteund door Syrië en daarna Iran, bouwde het geleidelijk zijn eigen financieringsnetwerken op over de hele wereld, vooral in Afrika. Het beschikte over gigantische bewapening, voornamelijk geschonken door Iran.

Hezbollah was de belangrijkste verdedigingsmacht van Libanon geworden, zozeer zelfs dat het reguliere leger van het land de Hezbollah vrijwillig vroeg om zich aan de Libanese grens te vestigen, waardoor resolutie 1701, aan het einde van de oorlog van 2006 opgesteld door Victoria Nuland en geamendeerd door Jacques Chirac, vanuit Israëlisch oogpunt ondoeltreffend werd.

In tegenstelling tot de westerse kijk op haar acties heeft ze nooit terroristische operaties uitgevoerd in het buitenland (noch in Argentinië, noch in Bulgarije), noch ooit haar wapens gebruikt tegen andere Libanese politieke partijen (de operatie van 2008 was alleen gericht op gebouwen die door de NAVO en Israël worden gebruikt, niet op die van de familie Hariri).

Aangezien het Libanese politieke systeem verkiezingen koppelt aan religieuze banden, kon Hassan Nasrallah zich niet kandidaat stellen voor het presidentschap van Libanon. Als Libanon echter zijn president had gekozen op basis van het principe “één man, één stem”, zou hij met een grote meerderheid zijn gekozen.

Bovendien heeft Hezbollah geleidelijk de tekortkomingen van de staat goedgemaakt, of het nu gaat om wegen, gezondheidszorg of onderwijs.

Hassan Nasrallah ging met de Iraanse gezant Abbas Nilforoushan naar het hoofdkwartier van Hezbollah in Haret Hreik (ten zuiden van Beiroet) voor een ontmoeting met 22 commandanten, onder wie Ali Karaki. Ze wilden klagen over de weigering van Iran om hen te steunen (zie VAI 2016). Een “Iraanse mol” (of een mol in Iran) waarschuwde toen de Mossad. Benyamin Netanyahu gaf instructies om hem te vermoorden en Operatie Nieuwe Regionale Orde te lanceren vanuit zijn hotelkamer in New York. Hij onderbrak zijn verblijf in de Verenigde Staten en keerde terug naar Israël. Sayyed stierf buiten de aanwezigheid van de commandanten, met zijn lijfwachten, opgeblazen door de explosie.

☞ Lees voor meer informatie L’Effroyable Imposture 2 van Thierry Meyssan, over de oorlog van 2006.

Dit artikel is het hoofdartikel van nummer 102 van “Voltaire, actualité internationale”. De wereld verandert snel. Abonneer je op onze vertrouwelijke wekelijkse nieuwsbrief, een uitzonderlijke bron van informatie over de overgang naar een multipolaire wereld.
Vertrouwensbrief alleen beschikbaar in het Duits, Engels, Frans en Spaans.