Italië in de "Antiterroristische Coalitie"

Toen hij de vijf in Irak gewonde soldaten in Rome verwelkomde, verklaarde minister van Buitenlandse Zaken Luigi Di Maio dat "de Italiaanse staat zich niet zal terugtrekken in het licht van de terroristische dreiging en met alle kracht zal reageren tegen degenen die terreur verspreiden". Hij vloog vervolgens naar Washington om deel te nemen aan een beperkte groep van de "Global Coalition against Daesh", die onder Amerikaans bevel Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar, Jordanië en andere landen omvat die vroeger Daesh/Isis en andere soortgelijke terroristische formaties steunden door hen te voorzien van wapens en opleiding (zoals we hier hebben gedocumenteerd).

De Coalitie - waaronder de NAVO, de Europese Unie, de Arabische Liga, de Gemeenschap van Sahel-Saharaanse Staten (CEN-SAD) en Interpol, plus 76 afzonderlijke staten - beweert in haar communiqué van 14 november "Irak en Noord-Oriëntaal Syrië te hebben bevrijd van de controle over Daesh/Isis", hoewel het duidelijk is dat de strijdkrachten van de Coalitie Daesh/Isis met opzet de vrije hand hadden gelaten [1].

Deze terroristische formatie en enkele andere werden pas verslagen toen Rusland militair tussenbeide kwam om de Syrische regeringstroepen te steunen. De coalitie beweert ook dat ze "20 miljard dollar aan humanitaire hulp heeft verstrekt voor de stabilisatie van de Iraakse en Syrische bevolking, en meer dan 220.000 leden van de veiligheidstroepen heeft opgeleid en uitgerust om de lokale gemeenschappen te stabiliseren". Het doel van deze "hulp" is in werkelijkheid niet de stabilisatie, maar de voortdurende destabilisatie van Irak en Syrië, door gebruik te maken van de materiële steun die vooral door de verschillende componenten van het Koerdische onafhankelijkheidsstreven werd geboden en die tot doel zou hebben de nationale staten te vernietigen en hun grondgebied en hun energiebronnen te controleren.

In het kader van deze strategie is Italië, gedefinieerd als "een van de grootste bijdragers van de Coalitie", in Irak voornamelijk betrokken bij de opleiding van de "Koerdische Veiligheidstroepen" (Peshmerga), met name bij het gebruik van antitankwapens, mortieren en geschut, en het gebruik van precisiegeweren in speciale opleidingscursussen voor scherpschutters. Momenteel zijn er ongeveer 1.100 Italiaanse soldaten actief in Irak, verdeeld over verschillende detachementen in verschillende gebieden, voorzien van meer dan 300 landvoertuigen en 12 vliegtuigen, voor een bedrag van 166 miljoen euro in 2019. Naast de eenheid in Irak is er in Koeweït een Italiaanse luchtdivisie gevestigd, met 4 Typhoon gevechtsbommenwerpers, 3 drones en een tankervliegtuig om tijdens de vlucht te tanken.

Naar alle waarschijnlijkheid nemen de Italiaanse special forces, tot wie de vijf gewonde soldaten behoorden, deel aan gevechtsmissies, ook al is hun officiële missie alleen maar training. Het gebruik van speciale eenheden is natuurlijk geheim. Dit wordt momenteel nog meer het geval omdat hun commandocentrum, de Comfose, is overgebracht naar de Folgore-kazerne in Pisa, vlak naast het Camp Darby gebied, het grootste Amerikaanse arsenaal buiten het moederland van de Verenigde Staten, waar ook trainingsactiviteiten plaatsvinden.

In de Coalitie neemt Italië ook de taak op zich om samen met Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten leiding te geven aan de "Finacial Group of Opposition to Daesh". Met andere woorden, degenen die de bewapening van de troepen van Isis en andere terroristische formaties hebben gefinancierd en georganiseerd [2]. Aangemoedigd door deze verdiensten heeft de minister van Buitenlandse Zaken Di Maio een voorstel gedaan, dat onmiddellijk werd aanvaard, dat Italië de zetel van de plenaire vergadering van de Coalitie in 2020 zou kunnen zijn. Op die manier zou Italië ook de eer hebben om bepaalde onvermoeibare tegenstanders van het terrorisme zoals Saoedi-Arabië te mogen verwelkomen, dat, na Daesh gefinancierd te hebben, nu zijn oliedollars uitgeeft om zijn terroristische oorlog in Jemen te financieren.