Giulietto Chiesa stierf enkele uren na het afsluiten van de 25ste Internationale Conferentie "Let’s Get Rid of War Virus" op de 75ste verjaardag van de Italiaanse bevrijding en het einde van de Tweede Wereldoorlog. De streaming conferentie werd georganiseerd door het No War No Nato Comité - Giulietto was een van de oprichters - en GlobalResearch (Canada), het Centrum voor Onderzoek naar Globalisering onder leiding van professor Michel Chossudovsky.

Verschillende sprekers - van Italië tot andere Europese landen, van de Verenigde Staten tot Rusland, van Canada tot Australië - gingen in op de fundamentele redenen waarom de oorlog sinds 1945 nooit is beëindigd: het Tweede Wereldconflict werd gevolgd door de Koude Oorlog, vervolgens door een ononderbroken reeks oorlogen en de terugkeer naar een situatie die vergelijkbaar is met die van de Koude Oorlog, met een verhoogd risico op een nucleair conflict.

De economen Michel Chossudovsky (Canada), Peter Koenig (Zwitserland) en Guido Grossi legden uit hoe machtige economische en financiële krachten de coronaviruscrisis uitbuiten om de nationale economieën over te nemen, en wat te doen om dit plan te dwarsbomen.

David Swanson (directeur van World Beyond War, USA), econoom Tim Anderson (Australië), fotojournalist Giorgio Bianchi en historicus Franco Cardini spraken over vroegere en huidige oorlogen, functioneel voor de belangen van dezelfde machtige krachten.

Politiek-militair expert Vladimir Kozin (Rusland), essayist Diana Johnstone (VS), secretaris van de Campagne voor Nucleaire Ontwapening Kate Hudson (UK) onderzocht de mechanismen die de kans op een catastrofaal nucleair conflict vergroten.

John Shipton (Australië), - vader van Julian Assange, en Ann Wright (VS) - voormalig kolonel van het Amerikaanse leger, illustreerden de dramatische situatie van de journalist Julian Assange, de stichter van WikiLeaks die in Londen wordt vastgehouden met het risico te worden uitgeleverd aan de Verenigde Staten, waar hem een levenslange - of doodstraf te wachten staat.

De deelname van Giulietto Chiesa richtte zich op deze kwestie. Samengevat zijn dit enkele passages van wat hij zei:

"Iemand wil Julian Assange vernietigen: dit feit betekent dat ook wij allemaal voor de gek worden gehouden, verduisterd, bedreigd, niet in staat zijn te begrijpen wat er thuis en in de wereld aan de hand is. Dit is niet onze toekomst, maar ons heden. In Italië organiseert de regering een team van censoren die officieel belast zijn met het opruimen van al het nieuws dat afwijkt van het officiële nieuws. Het is staatscensuur, hoe kan het anders genoemd worden? Rai, de openbare televisie, zet ook een taskforce op tegen "nepnieuws" om de sporen van hun dagelijkse leugens uit te wissen, waarmee al hun televisieschermen overspoeld worden.

En dan zijn er nog veel ergere, mysterieuze "rechters" die veel krachtiger zijn dan deze nepnieuwsjagers: het zijn Google, Facebook, die met hun algoritmes en geheime trucs nieuws en censuur zonder enige beweegredenen manipuleren. We zijn al omringd door nieuwe rechtbanken die onze rechten intrekken.

Herinnert u zich artikel 21 van de Italiaanse grondwet?

Het zegt "iedereen heeft het recht om vrijelijk zijn mening te uiten."

Maar 60 miljoen Italianen worden gedwongen te luisteren naar een enkele megafoon die schreeuwt vanuit alle 7 televisiekanalen van de Macht.

Daarom is Julian Assange een symbool, een vlag, een uitnodiging om te redden, om wakker te worden voordat het te laat is.

Het is essentieel om alle krachten te bundelen die we hebben, die niet zo klein zijn, maar die een fundamenteel gebrek hebben: die van verdeeld zijn, niet in staat zijn om met één stem te spreken. We hebben een instrument nodig om te spreken tot de miljoenen burgers die het willen weten."

Dit was Giulietto Chiesa’s laatste oproep. Zijn woorden werden bevestigd door het feit dat, direct na de streaming, de online conferentie werd verdoezeld omdat "de volgende inhoud is geïdentificeerd door de YouTube-gemeenschap als ongepast of beledigend voor sommige doelgroepen".

Vertaling
Martien van den Hurk
Bron
Il Manifesto (Italië)