آقای رئیس مجلس نمایندگان، آقای معاون رئیس جمهوری،اعضای کنگره، هم میهنان آمریکایی من:
* * * *
اکنون یکی از بزرگترین عوامل تأثیر گذار در بازگرداندن مشاغل، تعهد ما به انرژی آمریکایی است. تمامی راهبرد انرژی که من چند سال پیش اعلام داشتم در حال عمل کردن است، آمریکا به استقلال انرژی به حدی که طی چندین دهه سابقه نداشته نزدیک تر شده است.
* * * *
سیاست انرژی ما روی هم رفته در حال ایجاد مشاغل و رساندن ما به یک سیارۀ پاکیزه تر و سالم تر است. طی هشت سال گذشته ایالات متحده مجموع آلودگی کربن ما را بیش از هر کشور دیگری در روی زمین کاهش داده است. ولی ما باید با شتاب بیشتری عمل کنیم، زیرا تغییر آب و هوا هم اکنون در حال آسیب رساندن به جوامع مناطق غربی دستخوش خشکسالی و شهرهای ساحلی است که با جریانهای سیل دست به گریبانند. به همین دلیل من دولت خود را به همکاری با ایالات، با تأمین کنندگان خدمات آب و برق و با دیگران به منظور تعیین ضوابطی در ارتباط با مجموع کربنی که نیروگاههای برق ما مجاز به انتشار آن در هوا هستند هدایت کردم. انتقال به یک انرژی پاکیزه تر یک شبه اتفاق نمی افتد، و به بعضی انتخابهای دشوار در مسیر راه نیاز دارد. ولی بحث در این مقوله به پایان رسیده است. تغییر آب و هوا یک واقعیت است. و هنگامی که فرزندان فرزندان ما به چشمهای ما می نگرند و می پرسند که آیا ما هرچه درتوان داشتیم برای باقی گذارشتن یک دنیای بی خطر تر و باثبات تر، با منابع جدید انرژی، انجام دادیم، من میل دارم ما بتوانیم به آنها بگوییم، بله ما از عهدۀ چنین کاری برآمدیم.
* * * *
… امروز همۀ سربازان ما از عراق خارج شده اند. بیش از 60,000سرباز ما تا کنون از افغانستان به میهن بازگشته اند. اکنون با ایفای نقش پیشگامی از سوی نیروهای افغان برای تأمین امنیت خودشان، نیروهای ما به یک نقش پشتیبانی کننده تغییر موضع داده اند. ما همراه با متحدانمان مأموریت خود را تا پایان سال جاری در آنجا تکمیل خواهیم کرد، و طولانی ترین جنگ آمریکا سرانجام به پایان خواهد رسید.
بعد از 2014، ما از یک افغانستان متحد که در حال به عهده گرفتن مسؤلیت برای آیندۀ خویش است پشتیبانی خواهیم کرد. اگر دولت افغان موافقتنامۀ امنیتی را که ما مورد مذاکره قرار داده ایم امضاء کند، نیروی کوچکی از آمریکاییان می تواند همراه با متحدان ما در ناتو برای دو مأموریت محدود: آموزش و کمک به نیروهای افغان، و عملیات ضد تروریستی به منظور تعقیب بقایای القاعده در آن کشو باقی بماند. زیرا در حالی که رابطۀ ما با افغانستان دستخوش تغییر خواهد شد، یک چیز تغییر نخواهد کرد و آن عزم راسخ ما در این زمینه است که تروریست ها به حملاتی علیه کشورمان مبادرت نورزند.
واقعیت این است که خطر به قوت خود باقی است. در حالی که ما هستۀ اصلی رهبری القاعده را در مسیر شکست قرار داده ایم، خطر با توجه به این که گروه های وابسته به القاعده و دیگر افراط گرایان در نقاط مختلف جهان ریشه دوانده اند، دستخوش تحول شده است. ما باید در یمن، سومالی، عراق و مالی به همکاری با متحدان خود به منظور ازهم گسیختن و ناتوان ساختن این شبکه ها ادامه دهیم. در سوریه ما از مخالفانی که دستورهای کار شبکه های افراط گرا را رد می کنند پشتیبانی خواهیم کرد. اینجا در داخل کشور، ما به تقویت دفاع خود ادامه خواهیم داد و با تهدید های نوظهور مانند حملات سایبری به پیکار بر می خیزیم. و در حالی که دست به کار اصلاح بودجۀ دفاعی خود هستیم، باید ایمان خود را به مردان و زنان یونیفورم پوشمان حفظ و در توانایی های مورد نیاز آنها برای موفقیت مأموریت های آینده شان سرمایه گذاری کنیم.
ما باید هوشیارباقی بمانیم. ولی من با قوت بر این باورم که رهبری و امنیت ما نمی تواند تنها به نیروی نظامی برجسته ما وابسته باشد. من به عنوان فرمانده کل قوا، هر زمانی که لازم بوده است از قوۀ قهریه برای محافظت از مردم آمریکا استفاده کرده ام و در آینده نیز مادام که تصدی این سِمَت را به عهده داشته باشم هرگز در این کار تردیدی به خود راه نخواهم داد. ولی من سربازان خودمان را جز در صورتی که به راستی ضرورت داشته باشد به جایی که در معرض آسیب باشند نخواهم فرستاد و نه اجازه خواهم داد که پسران و دختران ما درگیر جنگ وستیزهای بی پایان شوند. ما باید در جنگهایی پیکار کنیم که شرکت در آنها ضرورت دارد، نه جنگهایی که ترویستها ترجیح می دهند ما نیروهای خود را در مقیاس وسیع برای آنها بسیج کنیم، توان خود را بفرساییم و احتمالا موجب تقویت افراط گرایی شویم.
بنا بر این، حتی در حالی که ما – از طریق کوششهای هدفمند تر و با ایجاد توانایی برای شرکایمان- فعالانه و تعرض آمیز در تعقیب شبکه های تروریستی هستیم- آمریکا باید خود را از این که به طور دائم آماده جنگ باشد کنار بکشد. به همین دلیل بوده که من محدودیتهای احتیاط آمیزی برای استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین تعیین کرده ام- زیرا اگر مردم خارج به این عقیده برسند که ما از داخل کشورهای آنها بدون توجه به پی آمدهای کار دست به حمله می زنیم، ما از امنیت بیشتری برخوردار نخواهیم بود. به همین دلیل است که من در همکاری با این کنگره، برنامه های شناسایی خود را اصلاح خواهم کرد – زیرا کار حیاتی جامعۀ اطلاعاتی ما به اعتماد عمومی، در اینجا و در خارج وابسته است، به این وابسته است که حریم خصوصی مردم عادی مورد تجاوز قرار نگیرد. و با پایان گرفتن جنگ در افغانستان، این نیاز وجود دارد که امسال سالی باشد تا کنگره باقی ماندۀ محدودیتها را در انتقال بازداشت شدگان بردارد و ما زندان خلیج گوانتاناما را ببندیم – زیرا ما تنها از طریق گرد آوری اطلاعات و اقدام نظامی با تروریسم مقابله نمی کنیم، بلکه این مقابله جویی را از راه آرمانهای راستین قانون اساسی خود و ارائۀ الگو برای بقیۀ جهان نیز انجام می دهیم.
می بینید، در جهانی که از مخاطرات پیچیده سرشار است، امنیت ما و رهبری ما به همۀ عناصر قدرتمان- از جمله دیپلماسی نیرومند و اصولی- وابسته است. دیپلماسی ایالات متحده بیش از پنجاه کشور را برای جلوگیری از افتادن مواد هسته ای در دست عناصر ناباب بسیج کرده است و به ایالات متحده امکان داده است که از وابستگی خود به انباشت این مواد که متعلق به جنگ سرد بود بکاهد. دیپلماسی آمریکا به استفاده از نیروی نظامی متکی بوده است، به همین دلیل است که سلاح های شیمیایی سوریه در حال نابود شدن هستند و ما به همکاری خود با جامعۀ بین المللی برای هدایت سوریه به آینده ای که شایستگی آن را دارد، آینده ای که خالی از دیکتاتوری، ترور و ترس باشد، ادامه خواهیم داد. هم اکنون که ما صحبت می کنیم، دیپلماسی آمریکا از اسرائیلی ها و فلسطینی ها در حالی که آنها وارد گفتگوهای دشوار و ضروری برای پایان دادن به مناقشه در آنجا شده اند، به منظور دست یافتن به منزلت و به یک کشور مستقل برای فلسطینی ها و صلح و امنیت پایدار برای کشور اسرائیل – یک کشور یهودی که می داند آمریکا همواره در کنار آن خواهد ایستاد- پشتیبانی میکند.
و همین دیپلماسی آمریکایی است، که همراه با فشار، پیشرفت برنامه هسته ای ایران را برای نخستین بار در یک دهه متوقف کرده و بخش هایی از آن را به عقب رانده است. در حالیکه ما امشب در اینجا گردهم آمده ایم، ایران نابودسازی ذخیره اورانیوم با غنای بالا خود را شروع کرده است. دیگر سانتریفیوژهای پیشرفته نصب نمی کند. بازرسی های بی سابقه به جهان کمک خواهند کرد که به طور روزمره تایید کند که ایران در حال ساختن بمب نیست. و ما با متحدان و شرکایمان درگیر مذاکرات هستیم تا ببینیم که آیا می توانیم به طور مسالمت آمیز به هدف مشترک مان: جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای - برسیم.
این مذاکرات دشوار خواهند بود. ممکن است موفقیت آمیز نباشند. ما با چشم باز از حمایت ایران از سازمان های تروریستی، مانند حزب الله که متحدان ما را تهدید می کنند، آگاهی داریم؛ و می دانیم که عدم اعتماد میان دو کشور نمی تواند تنها بر مبنای آرزو از میان برود. ولی این مذاکرات بر اعتماد متکی نیستند؛ هر توافق بلند مدتی که به آن برسیم باید بر اقدامات قابل راستی آزمایی استوار باشد که ما و جامعه بین المللی را متقاعد کند که ایران در حال ساختن بمب هسته ای نیست. اگر جان اف کندی و رونالد ریگان توانستند با اتحاد جماهیر شوروی مذاکره کنند، پس قطعاً یک آمریکای نیرومند و به خود مطمئن می تواند با دشمنان کم قدرت تر امروز به مذاکره بپردازد.
تحریم هایی که ما برقرار کردیم چنین فرصتی را امکان پذیر ساختند. اما اجازه بدهید به روشنی بگویم: اگر اکنون این کنگره لایحه ای را به منظور تحریم های جدید که خطر خارج شدن این گفتگوها را از مسیر به همراه داشته باشد برای من بفرستد، من آن را وتو خواهم کرد. ما باید به خاطر امنیت ملی مان، به دیپلماسی فرصتی بدهیم تا موفق شود. اگر رهبران ایران این فرصت را درنیابند، آنوقت من نخستین کسی خواهم بود که خواستار تحریم های بیشتری خواهد شد و برای استفاده از تمام گزینه ها به منظور حصول اطمینان از اینکه ایران سلاح هسته ای نخواهد ساخت، آماده خواهم بود. اما اگر رهبران ایران این فرصت را غنیمت شمرند، و ما به زودی خواهیم دید، آنوقت ایران می تواند گام مهمی برای پیوستن مجدد به جامعه بین المللی بردارد و ما به یکی از مهمترین چالش های امنیتی دوران خود بدون مخاطرات جنگ فیصله خواهیم داد.
بگذارید به یاد داشته باشیم که رهبری ما نه تنها توسط اقدامات دفاعی ما در برابر تهدیدها، بلکه از طریق فرصت های بسیار بزرگ برای نیکوکاری و ترویج درک و تفاهم در سراسر جهان - برای ایجاد همکاری های بیشتر، گسترش بازارهای جدید، رها کردن مردم از ترس و نیاز، نیز تعریف می شود. و هیچ کس به اندازه آمریکا در موقعیت بهتری برای استفاده از این فرصت ها قرار ندارد.
ائتلاف ما با اروپا همچنان به صورت قوی ترین ائتلافی که جهان به خود دیده، باقی مانده است. از تونس گرفته تا برمه، ما از کسانی که حاضرند به سختی برای ایجاد دموکراسی تلاش کنند، حمایت به عمل می آوریم. در اوکراین، ما به این اصل پایبندیم که مردم حق دارند عقاید و نظرات خود را آزادانه و به طور مسالمت آمیز بیان کنند، و در شکل دادن به آینده کشورشان دست داشته باشند. در سرتاسر آفریقا، ما کسب و کارها و دولت ها را گردهم می آوریم تا میزان دسترسی به برق را دو برابر کنیم و برای پایان دادن به فقر مفرط کمک کنیم. در قاره آمریکا، ما در حال برقراری روابط بازرگانی جدیدی هستیم، ولی در عین حال در حال گسترش برنامه های مبادله فرهنگی و آموزشی بین جوانان نیز هستیم. ما همچنان بر منطقه آسیا- اقیانوسیه تمرکز خواهیم داشت، منطقه ای که در آن ما از متحدانمان برای بنا نهادن آینده ای با امنیت و رفاه بیشتر حمایت به عمل می آوریم، و به کسانی که از بلایا آسیب دیده اند، کمک می رسانیم- همانطور که تفنگداران دریایی و غیرنظامیان به کمک کسانیی که در فیلیپین از توفان بزرگ آسیب دیده بودند شتافتند و با استقبال آنها مواجه شدند که می گفتند، "ما هرگز مهربانی شما را فراموش نخواهیم کرد،" و "خدا یار و نگهدار آمریکا باد!"
ما اینگونه کارها را انجام می دهیم چون به ما در ترویج امنیت مان در درازمدت کمک می کنند. ما اینگونه کارها را انجام می دهیم، زیرا به منزلت ذاتی و برابری تک تک انسان ها، صرفنظر از نژاد یا مذهب، کیش و یا گرایش جنسی معتقد هستیم. و هفته آینده – هنگامی که ورزشکاران ایالات متحده با رنگ های قرمز، سفید، و آبی وارد استادیوم المپیک خواهند شد تا مدال های طلا را ببرند و با خود به خانه بیاورند، جهان جلوه ای از این تعهد را خواهد دید.
هم میهنان من، هیچ کشور دیگری در جهان کارهایی را که ما می کنیم، انجام نمی دهد. جهان در مورد همه مسائل، نه فقط به خاطر اندازه اقتصاد یا قدرت نظامی مان، بلکه به خاطر آرمان هایی که به آن پایبند هستیم و بار مسئولیتی که برای پیشبرد آنها متقبل می شویم - به ما رو می آورد.
*******
... آزادی و دموکراسی ما هیچگاه آسان نبوده است. گاهی اوقات می لغزیم؛ مرتکب اشتباه می شویم؛ دلسرد یا مأیوس می شویم. ولی برای مدتی بیشتر از دویست سال، ما این چیزها را کنار زده و شانه به شانه چرخ پیشرفت را جلو برده برده ایم تا امکانات را برای دستاوردهای فردی فراهم آوریم و فرصت ها را به وجود آوریم و گسترش دهیم؛ کشورهای دیگر را از ترس و استبداد رها سازیم؛ عدالت، انصاف و برابری را در پیشگاه قانون ترویج کنیم تا واژه هایی که پدران بنیانگذار ما روی کاغذ آوردند برای همه شهروندان به تحقق بپیوندند. آمریکایی که ما برای فرزندانمان می خواهیم- آمریکای مترقی که در آن کار شرافتمندانه فراوان است و جوامع قوی هستند؛ جایی که رفاه و کامیابی به طور گسترده ای به اشتراک گذاشته می شود و فرصت برای همگان ما را تا حد رویاها و محصول رنجمان خواهند برد- هیچیک از این کارها آسان نیست. ولی اگر با هم کار کنیم؛ اگر بهترین اراده خود را به کار بندیم... با پاهای محکم و استوار در زمان حال و نگاه دوخته به فردا- من می دانم که می توانیم به این هدف دست یابیم.
باور کنید.
خدا یار شما باد، خدا یار و نگهدار ایالات متحده آمریکا باد.
مقالات اين نويسنده
