شب بخیر. امروز، ایالات متحده همراه با نزدیکترین همپیمانان و همکارانش، برای جستجوی راه حل کلی در رابطه با برنامۀ هسته ای جمهوری ایران که موجب نگرانی ما می باشد، به تحقق نخستین گام مهم نائل آمدیم.
از وقتی که من مشغول به کار شدم، همواره به روشنی قاطعیت خودم را برای جلوگیری از ایران در دستیابی به سلاح هسته ای اعلام داشته ام. همانگونه که پیش از این نیز بارها اعلام کرده ام، ترجیح می دهم که این مسئله به شکل صلح آمیز حل شود، و به شکل دیپلماتیک دست دوستی دراز کردیم. با این وجود، طی چندین سال ایران از تعهداتش در رابطه با جامعۀ بین الملل سرپیچی می کرد. به همین علت، دولت من به همکاری کنگره، شورای امنیت در سازمان ملل متحد و کشورهای دیگر تحریم های بی سابقه ای را به دولت ایران تحمیل کردیم.
تحریم ها بازتاب های مهمی در اقتصاد ایران داشت، و انتخاب رئیس جمهور جدید ایران موجب گشایش های تازه ای در عرصۀ دیپلماتیک شد. من شخصا در پائیز گذشته با رئیس جمهور روحانی گفتگو داشتم. وزیر امور خارجه جان کری با همتای ایرانی خود چندین بار ملاقات داشت. ما در زمینۀ دیپلماتیک فعال بودیم، به شکل دو جانبه، و به همین گونه با همکارانمان در جمع کشورهای 5 + 1 ، یعنی انگلستان، فرانسه، آلمان، روسیه، چین و اتحادیۀ اروپا.
امروز، این دیپلماسی راه جدیدی را به سوی جهانی مطمئن تر گشوده است، به سوی آینده ای که به ما اجازه می دهد بدانیم که برنامۀ هسته ای ایران صلح آمیز است و ایران قادر به ساخت سلاح هسته ای نخواهد بود.
اگر بیانیه ای که امرزو اعلام می شود تنها نخستین گام را در برمی گیرد، ولی مانع از این نیست که پیشرفت مهمی در این زمینه نباشد. پس از یک دهه، برای نخستین بار ما پیشرفت برنامۀ هسته ای ایران را متوقف کردیم و عناصر کلیدی این برنامه را با حرکت معکوس به عقب بازگرداندیم. ایران متعهد شده است که از غنی سازی معینی پافراتر نخواهد گذاشت و بخشی از ذخیرۀ خود را خنثی خواهد کرد. ایران نمی تواند از سانتریفوژهای جدید خود استفاده کند که برای غنی سازی اورانیوم کاربرد دارد. ایران نمی تواند سانتریفوژهای جدید را به کار بیاندازد و تولید سانتریفوژ برای ایران محدود خواهد بود. ایران فعالیت هایش را در رابطه با رآکتور تولید پلوتونیوم متوقف خواهد کرد. بازرسی های جدید دسترسی گسترده تری به سامانه های هسته ای ایران فراهم خواهد ساخت و جامعۀ بین الملل می تواند روند تعهدات ایران را تحت نظر داشته باشد.
هدف ایجاد محدودیت های مهمی است که باید از دستیابی ایران به سلاح هسته ای جلوگیری کند. به عبارت دیگر راه های احتمالی ایران را برای دستیابی به بمب مسدود می کند. طی نخستین مرحله زمان و مکان ضروری فراهم خواهد آمد تا طی شش ماه آینده، به شکلی به مذاکرات ادامه دهیم که کاملا به تمام نگرانی ها در رابطه با برنامۀ ایران پاسخ دهد. بر اساس این توافقنامه، ایران نمی توان دبه شکا پنهانی از مذاکرات برای پیشبرد برنامه اش استفاده کند.
ایالات متحده و دوستانش به سهم خودشان پذیرفته اند که در اجرای بخش ناچیزی از تحریم ها انعطاف داشته باشند و هم زمان به کار بست سخت ترین تحریم ها ادامه دهند.
ما از تحمیل تحریم های جدید خودداری می کنیم، و به دولت ایران اجازه می دهیم که بخشی از درآمدهای مسدود شدۀ خود را دریافت کند. ولی ساختار تمام تحریم ها به قوت خود باقی خواهد ماند و ما با دقت تمام به کاربست آن ادامه خواهیم داد. اگر ایران طی این شش ماه کاملا به تعهداتش عمل نکند، ما به این تخفیف ها خاتمه داده و به فشارهایمان خواهیم افزود.
طی شش ماه آینده، ما در پی مذاکره برا یراه حل کلی خواهیم بود. ما این مذاکرات را بر اساس اصول پی گیری می کنیم : ایران، مانند هر کشو ردیگری باید بتوان دبه انرژی هسته ای صلح آمیز دسترسی داشته باشد. ولی با توجه به نقض تعهدات در گذشته، ایران باید محدودیت هائی را در رابطه با برنامۀ هسته ای اش بپذیرد، یعنی به شکلی که ساخت سلاح اتمی برایا ین کشور ناممکن گردد.
در این مذاکرات، هیچ موردی پذیرفته نخواهد شد اگر تمام موارد پذیرفته نشود. به عهدۀ ایران است که به جهانیان ثابت کند که برنامۀ هسته ای این کشور منحصر به مصارف صلح آمیز خواهد بود.
اگر ایران از این فرصت استفاده کند، مردم ایران می توانند به جامعۀ بین المللی بپیوندند، و ما می توانیم به تدریج سوء ظن بین دو کشور را از میان برداریم. چنین فرصتی آغاز نوینی و شایسته ای برای ایران خواهد بود که بر اساس احترام متقابل، با مابقی جهان استوار می گردد. بر عکس، اگر ایران نپذیرد، با فشارها و انزوای فزاینده تر روبرو خواهد شد.
این چند سال گذشته، کنگره برای ایجاد مجموعۀ تحریم ها علیه دولت ایران همکاری کلیدی داشت و این تلاش دو جانبه ضامن پیشرفت های امروز بوده است. ما با همکاری های نزدیک با کنگره به پیش می روی خود ادامه می دهیم. با این وجود، موعد تحمیل تحریم های جدید نیست، زیرا نخستین گام امیدوارکنندۀ ما و هم پیمانان ما را منحرف خواهد کرد، و اتحادیۀ ما در خطر اضمحلال قرار خواهد گرفتف یعنی اتحادیه ای که تحریم ها را مدیون آنها هستیم.
این اتحاد بین المللی امروز آشکار شده است. جهانی متحد از تصمیم قاطعانۀ ما برای جلوگیری از ساخت سلاح هسته ای توسط ایران پشتیبانی می کند. ایران باید بداند که امنیت و شکوفائی اقتصادی در تداوم گسترش سلاح اتمی نیست، و تنها نتیجۀ توافقاتی است که کاملا قابل بازرسی باشد و ادامۀ ساخت سلاح هسته ای را برای ایران ناممکن سازد.
با گام هائی که به پیش برمی داریم، ایالات متحده قاطع باقی خواهد ماند، به همان شکلی که در تعهداتمان در رابطه با دوستان و متحدان مان، به ویژه در رابطه با اسرائیل و همکارانمان در خلیج قاطع بوده ایم که دلایل موجهی برای بی اعتمادی به نیات ایران داشته اند.
در نتیجه، تنها دیپلماسی می تواند راه حل طولانی مدت برای برنامۀ هسته ای ایران در بر داشته باشد. من به عنوان رئیس جمهور و فرماندۀ کل قوا، تمام تلاش خود را به کار خواهم بست تا از دسترسی ایران به سلاح هسته ای جلوگیری کنم. ولی مسئولیت عمیق من ایجاب کند که اختلافات را به شیوۀ صلح آمیز برطرف کنم و از رویکرد شتاب زده برای منازعه خود داری کنم. امروز، فرصت واقعی برای دستیابی به حل عمومی مسائل از طریق صلح آمیز فراهم آمده و من فکر می کنم که ما باید این راه حل را به آزمون بگذاریم.
از وقتی که من به عنوان ریاست جمهوری انجام وظیفه می کنم، نخستین گامی که امروز برداشته شده، معنی دارترین و محسوس ترین در رابطه با ایران بوده است. اکنون باید از شش ماه آینده برای جستجوی راه حل دراز مدت و کلیت مسائلی که امنیت ما و هم پیمانان ما را طی دهۀ گذشته با خطر مواجه ساخته استفاده کنیم.
کار ساده ای نخواهد بود، و مشکلات مهمی بر جا مانده است. ولی با تکیه به دیپلماسی قاطعانه و با تکیه به اصول، ایالات متحدۀ آمریکا به نقش خود در رابطه با تمایلات جهانی برای صلح، امنیت و همکاری بین کشورها متعهد خواهد بود.
از شما بسیار سپاسگذارم
مقالات اين نويسنده
