De lange arm van de Navo

« Weerzinwekkend geweld »: zo definieerde de Secretaris-generaal van de Navo Jens Stoltenberg de terreur aanval in Tunesië. Met een streek van de pen schrapt hij het feit dat de kettingreactie, waar de slachting in Tunesië een gevolg van is, in werking werd gezet door de strategie van de VS en de Navo.

Een vrijgegeven document van het Pentagon, gedateerd van 2012, bevestigt dat het Islamitisch Emiraat Daesh, waarvan de eerste kernen door de Navo gebruikt zijn voor de oorlogsverwoestingen in Libië, zich in Syrië vormt, vooral door het rekruteren van Soennistische Salafisten. Gefinancierd door Saoedi Arabië en andere monarchieën, worden ze van wapens voorzien door bemiddeling van het CIA netwerk. Doel: « het vestigen van een Salafistisch kalifaat in Oost-Syrië », anti-sjiiet, en van daaruit een offensief in Irak te ontketenen voor wanneer de regering van de Iraakse Sjïet al-Maliki, zich van Washington verwijdert om zich tot Peking en Moskou te wenden. Een latere bevestiging hiervan is gegeven door onlangs door Wikileaks onthulde Saoedische documenten : deze laten zien dat tenminste van 2012 af Saoedi Arabië de geheime oorlog in Syrë voedt, samen met Turkije. Dus ook met de Navo die zijn eigen partnership met Saoedi Arabië en de andere Golfmonarchieën met loftuitingen overlaadt, want die « verschaffen op steeds efficiëntere manier veiligheid, zelfs buiten hun gebied ».

Hetgeen duidelijk is aangetoond door de oorlog tegen Jemen waar Saoedi Arabië, militair ondersteund door de VS, elke dag veel ergere slachtingen van civiele inwoners pleegt dan die door IS in Turkije geclaimd worden : deze slachtingen zijn gedocumenteerd door een fototentoonstelling die in de Jemenitische hoofdstad is geopend. Ze wordt evenwel totaal genegeerd wordt door de grote media die, door de publieke belangstelling te concentreren op de, aan een Tunesisch strand vermoordde, onschuldige toeristen, deze misdaad uitbuiten om te tonen dat het Westen wordt aangevallen en zich moet verdedigen.

Met een even perfecte als verdachte timing beslissen de ministers van Defensie van de Navo, verenigd in Brussel tijdens de twee dagen voorafgaand aan de slachting van Tunis, om de « Strike force » van de Navo te optimaliseren door die tot 40.000 man op te voeren (in plaats van de oorspronkelijk voorziene 13.000), de voorbereidingen te intensifiëren en gereed te zijn om in de strijd in crisis zones geworpen te kunnen worden. Tot dit doel beslissen de Defensie ministers « de politieke en militaire beslissingsprocedures te versnellen, inbegrepen die van de hoogste commandant van de geallieerden in Europa ». De versnelling van de beslissingsprocedures geeft de commandant van de geallieerden —altijd een Amerikaanse generaal benoemd door de president van de Verenigde Staten— de macht een militaire interventie te beslissen en te organiseren op een dusdanige termijn dat dit in de praktijk de Europese parlementen van hun autoriteit berooft (Italië bedankt hierbij minister Roberta Pinotti die aan de Brusselse topconferentie heeft deelgenomen).

De Navo is hierbij weer in het groot gelanceerd, tot grote bevrediging van Washington. Deze werd nog op de dag van de Tunesische slachting uitgesproken door de Amerikaanse Staatssecretaris van Defensie Ashton Carter: Een jaar geleden vroeg de Navo zich af wat ze zou doen na Afghanistan. Dit jaar hebben we niet één maar twee confrontaties ontdekt: "IS" en het Rusland van Poetin ».

Dezelfde dag van de slachting van Tunis onderstreept de secretaris-generaal Jens Stoltenberg, deelnemend aan de Europese raad, dat « negen van de tien inwoners van de UE in Navo-landen » wonen en dat de twee organisaties « dezelfde waarden en veiligheidssituatie delen ». Hij maakt vervolgens bekend dat de Navo « beslissende stappen om de collectieve defensie te versterken » heeft ondernomen. In naam van dewelke Europa gebruikt wordt als terrein van grote militaire manœuvres met de medewerking in juni alleen al van 11.000 soldaten van 22 landen, en als bruggenhoofd van de « Srike force ».

En natuurlijk altijd onder Amerikaans commando.