Rus Ordusu hava filosunu ABD’nin performansına uyarlıyor

ABD’nin elinde, aynı zamanda dünyadaki farklı 25 devlet tarafından da kullanılan, 1 000’e yakın F-16 uçağı bulunmaktadır. Önümüzdeki 10 ila 15 yıl içerisinde 300 adet F-35 uçağının üretimi öngörülmüş olsa da, gelecekteki bir savaşta ABD hava filosu temel olarak F-16’lardan oluşacaktır. Bu nedenle Rusya benzer performanslara sahip çok sayıda uçağa sahip olmak üzere hazırlık yapmıştır. F-16’ların standardına uyarlanmak üzere seçilen uçak tipi çarpıcıdır ve Rus teknisyenlerinin profesyonelliğini yansıtmaktadır.

Söz konusu olan, pilotların gözdesi ve aerodinamik performansları F-16’dan daha üstün ve hafif bir uçak olan MiG-29’dur. MiG-29, dünyadaki uçaklar arasında en yüksek tırmanma hızına sahiptir (330 m/sn). Rusya’da halen 250 adet MiG-29 görev yapmaktadır ve ayrıca 500 adedi ise yedekte tutulmaktadır. Bu uçaklar, kısa sürede MiG-29’un bir türevi olan yeni MiG-35’lere dönüştürülebilirler. Dış saldırı durumunda tüm MiG-29’lar MiG-35 düzeyine getirilebilir. Rusya dışında, 21 devlet daha MiG-29’a sahiptir. Bugün NATO üyesi haline gelmiş olan eski Varşova Paktı üyeleri dışında, MiG-29’a sahip tüm devletler, bunları MiG-35’lere dönüştürebilirler. Bu ülkeler MiG-29’ları kullanmamaya ve MiG-35’lerin gerisinde bir düzeyde olmalarına karşın fahiş fiyatlarla F-16’lar almaya zorlanmıştır. Mısır, 2 milyar dolar karşılığında 50 adet MiG-35 uçağı siparişinde bulunmuştur. Bir MiG-35’in fiyatı, F-16’nın % 30’u kadardır.

F-16’nın MiG-29’dan üstün olduğu bir başka alan menzilidir. Bu nedenle MiG-35, F-16’nın konfigürasyonunun taklidi olarak kokpitin gerisinde, kanatlarla gövdenin birleşim noktasında yer alan sırt yakıt depolarıyla donatılmıştır. Böylece yüklenen yakıt miktarı yaklaşık 1 000 litre daha artmıştır ki, bu da uçağın uçuş kapasitesini 2 000 km’ye yükseltmektedir. Yeni iki RDN-33 TVN tipi motorun her birinin gücü 9 000 Kilogram-kuvvet’tir. Spesifik yakıt tüketimini ve kızılötesi izi azaltmak üzere MiG-35’in motorları bilgisayar denetimli yakıt tüketimi teknolojisine sahiptir. F-16’nın aksine, RD-33 TVN motorları vektörel güce sahiptirler. MiG-29’un F-16’nın gerisinde olduğu bir başka alan daha vardır ki o da uçağa yüklenebilen silah miktarıdır. Bu eksikliği gidermek üzere MiG-35’lerin bomba kızakları 6’dan 9’a yükseltilmiş, kullanılabilir azami yük 4 800’den 7 000 kg’a çıkarılmıştır.

MiG-35, hassas silahlar için seyrüsefer ve yönlendirme donanımlarının takılmasından vazgeçen, 5nci nesil uçaklarını çözümünü kopyalamaktadır. MiG-35, Su-57’de olduğu gibi uçağın sağ motorunun altına monte edilen, bir entegre FLİR (Forward-Looking İnfra-Red) kutusuyla donatılmıştır. MiG-35’te aynı şekilde, uçağın burnuna monte edilen ve hava muharebesinde kullanılan yeni OLS-35 kızılötesi algılama ve takip (İRST) düzeneğine de sahiptir. Bu sistem Su-35’ten alınmıştır.

Radar algılaması, F-16’nın MiG-29’a üstün olduğu bir başka başlıktır. MiG-35 üzerindeki AESA (Active Electronically Scanned Array) tipi Zhuk-AE radarı Su-57’den alınmıştır. Block 60 ve block 70 F-16’larında gördüğümüz An/APG-83 radarının benzeridir. Elektronik önlemlere karşı (EW) donanım da, MiG-29’un F-16 karşısında zayıf olduğu bir başka konudur. MiG-35’in elektronik radyo (EW) muharebe donanımı, antenleri kanatların ve gövdenin tüm yüzeyine yayılmış radar uyarı alıcılarından oluşmuştur. MiG-35’ler, gövde, kuyruk ve kanatları üzerine, pilotu havadan-havaya füzelerin yaklaşımı konusunda uyaran ultraviyole optik algılayıcılar bulunmaktadır. Bu donanımda Su-57’den alınmıştır.

MiG-35’in HMTDS donanımı, F-16’nın son versiyonundakiyle benzerdir. Pilot tüm parametreleri ve radar görüntüsünü doğrudan kaskın ekranı üzerinde görebilmektedir. Aynı şekilde, HUD tipi cam üzerinde bir görüntüleme de bulunmaktadır. Bilgiler veri hattı üzerinden uydu aracılığıyla, karadaki komuta ve kontrol merkezleri ve AWACS/AEW erken uyarı uçakları tarafından aktarılmaktadır.