Κάτω από τα μάτια μας

« Όλα τα Κράτη πρέπει να απέχουν από το να οργανώσουν, να βοηθήσουν, να υποθαλπόσουν, να χρηματοδοτήσουν, να υποκινήσουν ή να ανέχονται ένοπλες ανατρεπτικές ή τρομοκρατικές δραστηριότητες οι οποίες προορίζονται στο να ανατρέψουν με τη βίαιη το καθεστώς ενός άλλου Κράτους, καθώς και να παρεμβαίνουν στις εσωτερικές συγκρούσεις σε άλλο Κράτος ».
Ψήφισμα 2625, που εγκρίθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1970
από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών

Πρόλογος από τον συγγραφέα

Καμία γνώση δεν είναι οριστική. Η Ιστορία, όπως και κάθε άλλη επιστήμη, είναι μια αμφισβήτηση του τι πιστεύαμε βέβαιο και που, υπό το φως νέων στοιχείων, τροποποιείται ή ακόμα αναστρέφεται.

Απορρίπτω την επιλογή που προτείνεται μεταξύ του «κύκλου της λογικής» και της «ενιαίας σκέψης» αφενός, και των συναισθημάτων και της «μετα-αλήθειας» αφετέρου. Τοποθετούμαι σε άλλο πλάνο: Προσπαθώ να διαχωρίσω τα γεγονότα από τις εμφανίσεις και την αλήθεια από την επικοινωνία. Πάνω απ ’όλα, όσο οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλεύονται άλλους, δεν πιστεύω ότι οι διεθνείς σχέσεις μπορούν να είναι απολύτως δημοκρατικές και επομένως διαφανείς. Ως εκ τούτου, πέραν των τεχνασμάτων, είναι εγγενώς αδύνατο να ερμηνεύονται τα διεθνή γεγονότα με βεβαιότητα όταν λαμβάνουν χώρα. Η αλήθεια μπορεί να έρθει στο φως μόνο με το χρόνο. Αποδέχομαι την ιδέα ότι μπορεί να κάνω λάθος εκείνη τη στιγμή, αλλά ποτέ δεν αρνούμαι να αναθεωρήσω τις εντυπώσεις μου και να καταλάβω. Αυτή η άσκηση είναι όσο δυσκολότερη όσο ο κόσμος υποφέρει από πολέμους που μας υποχρεώνουν να πάρουμε θέση χωρίς αναστολή.

Από την πλευρά μου, πήρα το μέρος των αθώων ανθρώπων οι οποίοι βλέπουν αγνώστους να εισέλθουν στις πόλεις τους και να υποβάλουν το νόμο τους, των αθώων οι οποίοι ακούν τις διεθνείς τηλεοράσεις να επαναλάβουν τη μάντρα τους ότι οι ηγέτες τους είναι τύραννοι και πρέπει να δώσουν τη θέση τους στους Δυτικούς, των αθώων που αρνούνται να υποταχθούν και θρυμματίζονται τότε από τις βόμβες του ΝΑΤΟ. Διεκδικώ ότι είμαι τόσο ένας αναλυτής που προσπαθεί να παρατηρήσει αντικειμενικά όσο και ένας άνθρωπος που βοηθά αυτούς που υποφέρουν με τα μέσα που διαθέτει.

Γράφοντας το παρόν βιβλίο, υποστηρίζω ότι θα πάω περαιτέρω από τα έγγραφα και τις άμεσες τωρινές μαρτυρίες. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους συγγραφείς που με προηγήθηκαν, δεν προσπαθώ να αποδείξω την ορθότητα της πολιτικής της χώρας μου, αλλά να κατανοήσω την αλληλουχία των γεγονότων, των οποίων υπήρξα ταυτόχρονα αντικείμενο και υποκείμενο.

Ορισμένοι θα αντιτείνουν ότι, σε αντίθεση με τη πίστη μου, προσπαθώ στην ουσία να δικαιολογήσω τη δράση μου και ότι, συνειδητά ή ασυνείδητα, είμαι προκατειλημμένος. Ελπίζω ότι θα συμμετάσχουν στην καθιέρωση της αλήθειας και ότι θα μου υποδείξουν ή θα δημοσιεύσουν τα έγγραφα που δεν γνωρίζω .

Έτυχε ακριβώς ο ρόλος μου σε αυτά τα γεγονότα να μου επιτρέψει να μάθω και να ελέγξω πολλά άγνωστα στοιχεία από το κοινό, και συχνά πολλούς άλλους συντελεστές. Αυτή τη γνώση, την απέκτησα με εμπειρικό τρόπο. Μόνο σταδιακά κατάλαβα τη λογική των γεγονότων.

Για να μπορέσει ο αναγνώστης να παρακολουθήσει τη πνευματική πορεία μου, δεν έγραψα μια Γενική Ιστορία της Αραβικής Άνοιξης , αλλά τρεις επιμέρους ιστορίες των τελευταίων δεκαοχτώ χρόνων, από τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες: από την άποψη των Αδελφών Μουσουλμάνων, από την άποψη των διαδοχικών γαλλικών κυβερνήσεων και από την άποψη των αρχών των ΗΠΑ. Για αυτή την έκδοση, αντέστρεψα τη σειρά αυτών των μερών σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκδόσεις, όπου είχα βάλει πρώτα τη δράση της Γαλλίας. Πράγματι, πρόκειται εδώ για την προσέγγιση ενός διεθνούς ακροατηρίου.

Σε αναζήτηση της εξουσίας, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ μελετούσαν τον τρόπο να ενωθεί η Γαλλία στην προσπάθειά τους να κυριαρχήσουν τους λαούς.
Επιδιώκοντας τους δικούς τους στόχους, οι γαλλικές κυβερνήσεις δεν προσπάθησαν να καταλάβουν τη λογική των Αδελφών Μουσουλμάνων, ούτε εκείνη των Αμερικανών κυρίαρχων τους, αλλά μόνο να ξαναβρούν τα οφέλη της αποικιοκρατίας και να γεμίσουν τις τσέπες τους.
Μόνο η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο διέθεταν όλες τις πληροφορίες σχετικά με το τι συνέβαινε και τι σχεδίαζαν.

Το αποτέλεσμα μοιάζει επομένως με μια ρωσική κούκλα: μόνο σταδιακά καταλαβαίνεις την οργάνωση των γεγονότων που έμοιαζαν αυθόρμητα όπως και το γιατί ορισμένων αποφάσεων.

Η μαρτυρία μου είναι τόσο διαφορετική από αυτά που οι αναγνώστες μπορούν να έχουν διαβάσει ή ακούσει για το ίδιο θέμα, έτσι ώστε ορισμένοι θα φοβηθούν για τις συνέπειες του τι γράφω. Άλλοι, αντίθετα, θα αναρωτηθούν γι ’αυτή τη γιγαντιαία χειραγώγηση και τον τρόπο να τερματιστεί.

Ορισμένα λάθη επισημάνθηκαν κατά την πρώτη έκδοση, αλλά όχι στις επόμενες. Είναι πιθανό ότι εξακολουθεί να περιέχει κάποια λάθη που θα διορθωθώ αργότερα. Είναι πιθανό ότι ο ένας ή ο άλλος συσχετισμός που βγάζω στο φως δεν οφείλεται παρά μόνο στην τύχη, αλλά σίγουρα όχι η συντριπτική συσσώρευσή τους.

Πολλές μικρές προσθήκες έχουν συμπεριληφθεί βάσει διαδοχικών αποκαλύψεων για αυτή τη περίοδο.

Χωρίς αμφιβολία, οι οπαδοί του ιμπεριαλισμού δεν θα παραλείψουν να με κατηγορήσουν για «συνωμοσιολογία», σύμφωνα με την αγαπημένη τους έκφραση φετίχ. Αποτελεί μια εύκολη προσβολή που χειρίζονται εδώ και 15 χρόνια. Έκαναν εκτεταμένη χρήση του όρου από τότε που αμφισβητώ την επίσημη εκδοχή της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.Επιμένουν στο ψέμα τους και προδίδονται όταν υποστηρίζουν δημοσίως την Αλ Κάιντα στη Λιβύη και τη Συρία, ενώ την κατηγορούν για σφαγές στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία, το Βέλγιο κ.λπ.

Η συναίνεση των δημοσιογράφων και των πολιτικών δεν είναι πιο πολύτιμη από εκείνη των θεολόγων και των αστρονόμων ενώπιον των ανακαλύψεων του Γαλιλαίου. Καμία συναίνεση δεν έχει καθιερώσει ποτέ την αλήθεια. Μόνο ο Λόγος που εφαρμόζεται στις αποδείξεις καθιστά δυνατή την προσέγγιση της.

Εν τέλει, αφού διορθώνονται τα μικρά λάθη, είναι σε αυτή τη συσσώρευση γεγονότων που ο καθένας, αν είναι ειλικρινής, θα πρέπει να απαντήσει προτείνοντας μια λογική και συνεκτική εξήγηση.

(συνέχεια...)