4 november - zie Napels en zie het Sterven

Het was Napels, niet Rome, dat het centrum was van Nationale Eenheid en de Dag van de Strijdkrachten op 4 november [1], toen vijf bataljons langs de Zeekust van Caracciolo paraderen.

Maar het belangrijkste punt van het evenement was de ruimte die gereserveerd was voor de Internationale strijdkrachten tentoonstelling, die vijf dagen lang vooral jongeren en kinderen ontving op de Piazza del Plebiscito. Bezoekers konden aan boord van een jachtbommenwerper klimmen, een helikopter met een vluchtsimulator vliegen, een Predator-drone bewonderen, in een tank klimmen, een opleiding volgen met militaire instructeurs en vervolgens naar de haven gaan om een amfibisch aanvalsschip en twee fregatten (FREMM) te bezoeken. Het was een grote "Oorlogsbeurs", samengesteld om één specifieke reden: de rekrutering.

70 % van de jongeren die zich willen inschrijven, woont in de Mezzogiorno, vooral in Campanië en Sicilië, waar de jeugdwerkloosheid 53,6 % bedraagt, tegenover een EU-gemiddelde van 15,2 %. De enige organisatie die hun een "stabiele" baan biedt, is het leger.

Na selectie blijkt het aantal aanwervingen echter lager te zijn dan wat nodig wordt geacht. De strijdkrachten hebben meer personeel nodig, omdat zij momenteel 35 operaties uitvoeren in 22 landen, van Oost-Europa tot de Balkan, van Afrika tot het Midden-Oosten en Azië. Dit zijn "vredesmissies" die vooral worden uitgevoerd in gebieden waar de NAVO, onder Amerikaans bevel en met de actieve deelname van Italië, oorlogen heeft ontketend die hele staten hebben verwoest en hele regio’s hebben gedestabiliseerd.

Het onderhoud van de strijdkrachten en de nodige munitie - zoals de Italiaanse F-35’s die door de NAVO in IJsland werden ingezet en op 4 november door de RAI werden gedemonstreerd - kost jaarlijks ongeveer 25 miljard euro aan overheidsgeld. In 2018 stegen de Italiaanse militaire uitgaven van de 13e naar de 11e positie in de wereld, maar de VS en de NAVO oefenen druk uit om de uitgaven verder te verhogen, vooral afhankelijk van de escalatie tegen Rusland.

Afgelopen juni heeft de Conte-regering "7,2 miljard euro vrijgemaakt" om toe te voegen aan de militaire uitgaven. In de maand oktober, tijdens een bijeenkomst tussen de eerste minister en de secretaris-generaal van de NAVO, bevestigde de Conte II-regering haar engagement om de militaire uitgaven vanaf 2020 met ongeveer 7 miljard euro te verhogen (La Stampa, 11 oktober 2019). Zo gaat Italië van een militaire uitgave van ongeveer 70 miljoen euro per dag over naar die van ongeveer 87 miljoen euro per dag. Dit is overheidsgeld dat wordt afgetrokken van de fundamentele productieve investeringen, vooral in regio’s zoals Campanië, gericht op het terugdringen van de werkloosheid, te beginnen met de jeugdwerkloosheid.

De "investeringen" in Napels zijn heel anders. De stad heeft een steeds grotere rol gekregen als hoofdkwartier van enkele van de belangrijkste commandocentra van de VS en de NAVO.

Het hoofdkwartier van het Amerikaanse Commando van de Zeemacht in Europa is gevestigd in Napels Capodichino, onder het bevel van een Amerikaanse admiraal die ook het bevel voert over de Amerikaanse zeemacht voor Afrika en de geallieerde gemeenschappelijke strijdkrachten (GFC Napels) met een hoofdkwartier in Lago Patria (Napels). Om de twee jaar neemt JFC Napels het commando over van de NATO Response Force, een gezamenlijke strijdmacht voor militaire operaties in het "verantwoordelijkheidsgebied" van de Geallieerde Opperbevelhebber in Europa, dat altijd een Amerikaanse Generaal is, en "buiten deze zone".

Sinds 2017 is in het hoofdkwartier in Lago Patria het NAVO-hoofdkwartier van de Strategische Koers voor het Zuiden gehuisvest, het centrum van de Inlichtingendienst van de NAVO, met andere woorden, spionage, dat zich concentreert op het Midden-Oosten en Afrika.

De zesde vloot staat onder bevel van Napels, met een basis in Gaeta, die - volgens de Amerikaanse vice-admiraal Lisa Franchetti - "van de Noordpool naar de Zuidpool" opereert.

Dit is dus de rol van Napels in het kader van de NAVO, die door president Mattarella in zijn boodschap van 4 november is gedefinieerd als een "bondgenootschap waaraan wij vrijwillig hebben besloten bij te dragen tot de bescherming van de vrede in de internationale context, de bescherming van de zwakken en de onderdrukten en om de mensenrechten te steunen".