«Russische raketten zijn een gevaar» - het alarm werd geslagen door de secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, in een interview met Maurizio Caprara gepubliceerd in de Corriere della Sera, drie dagen vóór het «incident» in de zee van Azov, dat brandstof toevoegt tot de reeds gloeiende spanning met Rusland [1]. «Er zijn geen nieuwe raketten in Europa. Maar er zijn Russische raketten, ja », begon Stoltenberg, negerend twee feiten.

Ten eerste: vanaf maart 2020 zullen de Verenigde Staten de eerste nucleaire bom met precisiesturing in hun arsenaal, de B61-12 gaan stationeren in Italië, Duitsland, België en Nederland (waar B-61 nucleaire bommen al zijn gestationeerd), en waarschijnlijk ook in andere Europese landen, de eerste nucleaire bom met precisiesturing in hun arsenaal, de B61-12. Zijn functie is voornamelijk anti-Russisch. Deze nieuwe bom is ontworpen met een penetrerend vermogen, waardoor deze ondergronds kan exploderen om de centrale bunkers met de eerste tref te vernietigen. Hoe zouden de Verenigde Staten reageren als Rusland kernbommen in Mexico zou inzetten, direct naast hun grondgebied? Aangezien Italië en de andere landen, die het non-proliferatieverdrag schenden, de VS toestaan om hun bases, evenals haar piloten en vliegtuigen, te gebruiken voor de inzet van kernwapens, Europa zal worden blootgesteld aan een groter risico als de eerste lijn van de groeiende confrontatie met Rusland.

Ten tweede: in 2016 is er in Roemenië een nieuw Amerikaans raketsysteem geïnstalleerd en momenteel wordt er in Polen een ander vergelijkbaar systeem gebouwd. Hetzelfde raketsysteem is geïnstalleerd op vier oorlogsschepen die, op basis van de Amerikaanse marine in de Spaanse haven van Rota, de Zwarte Zee en de Oostzee dicht bij Russisch grondgebied bevaren. De land gebaseerde installaties, zoals de schepen, zijn uitgerust met Lockheed Martin Mk41 verticale draagraketten, die - zoals gespecificeerd door de fabrikant zelf - in staat zijn om «raketten voor alle missies te lanceren: ofwel SM-3’s als verdediging tegen ballistische raketten, of lange - afstand Tomahawks om landgebaseerde doelen aan te vallen ». De laatste kan ook worden geladen met een nucleaire kernkop. Omdat Moskou niet kan controleren welke raketten daadwerkelijk worden geladen in de lanceerinrichtingen die aan de grens met Rusland zijn geparkeerd, veronderstelt Moskou dat er ook nucleaire aanvalraketten zijn, hetgeen in strijd is met het Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty, dat de installatie van tussen- en korteafstandsraketten op land geinstalleerd verbied.

Aan de andere kant, beschuldigt Stoltenberg Rusland ervan het INF-verdrag te schenden en stuurt een waarschuwing: «We kunnen niet toestaan dat de Verdragen zonder straf worden geschonden».

In 2014 beschuldigde de regering-Obama Rusland ervan, zonder het minste bewijs te leveren, dat het een kruisraket (SSC-8) van een door het Verdrag verboden categorie had getest, en kondigde aan dat «de Verenigde Staten overweegt de inzet van op land gestationeerde raketten in Europa, met andere woorden: hetverlaten van het INF-Verdrag. Dit plan, gesteund door de Europese bondgenoten van de NAVO, werd bevestigd door de Trump-regering: in het fiscale jaar 2018 machtigde het Congres de financiering van een programma voor onderzoek en ontwikkeling voor de lancering van een kruisraket vanaf een mobiel platform. Nucleaire raketten van het Euromissile-type, in de jaren tachtig door de VS in Europa ingezet en geëlimineerd door het INF-verdrag, zijn in staat Rusland te raken, terwijl vergelijkbare nucleaire raketten die in Rusland worden ingezet, Europa kunnen raken, maar niet de VS.

Stoltenberg zelf, verwijzend naar de SSC-8’s die Rusland op zijn eigen grondgebied had ingezet, verklaarde dat ze in staat zijn het grootste deel van Europa te bereiken, maar niet de Verenigde Staten ». Dit is hoe de Verenigde Staten Europa verdedigen.

En in deze groteske verklaring van Stoltenberg, die aan Rusland ’het uiterst gevaarlijke idee van beperkt nucleair conflict’ toekent, waarschuwt hij: «Alle atoomwapens zijn gevaarlijk, maar die welke de drempel voor gebruik kunnen verlagen, zijn vooral zo». Dit is precies de waarschuwing van Amerikaanse militaire en wetenschappelijke experts over de B61-12’s die op het punt staan om in Europa te worden ingezet: «Laagvermogen, nauwkeuriger kernwapens vergroten de verleiding om ze te gebruiken, zelfs om ze eerst te gebruiken van als een riposte ».

Waarom gaat de Corriere della Sera ze niet interviewen?

De Corriere della Sera is een historisch Italiaans dagblad, opgericht in 1876 in Milaan. Gepubliceerd door RCS MediaGroup, het is het belangrijkste Italiaanse dagblad in termen van distributie en het aantal lezers.

Vertaling
Martien van den Hurk
Bron
Il Manifesto (Italië)

[1«Un pericolo i missili russi. Così Mosca punta a dividere l’America dall’Europa», Maurizio Caprara, Corriere della Sera, 18 novembre 2018.