Op 27 september 2018 wees Benjamin Netanyahu de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op het pakhuis dat op 4 augustus 2020 zal exploderen als een wapenopslagplaats van Hezbollah.

De eerste Israëlische premier, Benjamin Netanyahu, heeft toestemming gegeven voor een aanval op een wapenopslagplaats van de Hezbollah met een nieuw wapen, dat zeven maanden lang in Syrië is getest. Het is onduidelijk of de tweede minister-president, Benny Gantz, zijn goedkeuring hiervoor heeft gegeven.

Het is niet bekend welk wapen is gebruikt. Het is echter al sinds januari 2020 in Syrië getest. Het is een raket met een nucleair-tactische component in zijn kernkop die een rookschimmel produceert die kenmerkend is voor kernwapens. Het is duidelijk geen atoombom in strategische zin.

Israëlische test in Syrië.

Dit wapen werd in Syrië getest op een vlakte op het platteland, daarna in de Golf van Mexico tegen Iraanse militaire schepen. Dit is de eerste keer dat het wordt gebruikt in een stedelijke omgeving, in een bepaalde omgeving die de adem en de trillingen liet weerkaatsen in het water en in de bergen. In plaats van alleen de haven van Beiroet te vernielen, kwamen zo’n 100 mensen om het leven, raakten ten minste 5.000 anderen gewond en werd het oostelijke deel van de stad grotendeels verwoest (het westelijke deel werd grotendeels beschermd door de graansilo).

Deze satellietfoto’s tonen de vernietiging van het Hezbollah-magazijn en een deel van de haven.

Israël heeft zijn netwerken in de internationale media onmiddellijk geactiveerd om zijn misdaad te verdoezelen en om het idee van de toevallige explosie van een kunstmestvoorraad geloofwaardig te maken. Vaak worden er valse daders genoemd, en de internationale mediamachine herhaalt deze leugen telkens weer als er geen onderzoek wordt gedaan. Toch was iedereen in staat geweest om de rookzwam te observeren die onverenigbaar was met de theorie van een meststofexplosie.

Ook als Syrië niet had gecommuniceerd over dit wapen toen ze werden geraakt, stemden de politieke partijen er onmiddellijk mee in om niets te zeggen om hun bevolking niet te demoraliseren. Er is een onderzoek ingesteld, niet naar de oorzaak van de explosie, maar naar de verantwoordelijkheid van het havenpersoneel voor de opslag van het vermeende explosieve voeder. Deze langdurige kwestie keerde zich echter al snel tegen de politieke partijen die het zich hadden voorgesteld.

Het Tribunaal van de Verenigde Naties voor Libanon, dat zijn uitspraak in de zaak van de moord op voormalig premier Rafik Hariri in 2005 openbaar zou maken, heeft besloten zijn uitspraak met enkele dagen uit te stellen. In dat geval had de explosie van een vrachtwagen het afvuren van een raket met een nieuw wapen gemaskeerd, net zoals de explosie van nitraat het afvuren van een raket met een ander nieuw wapen had gemaskeerd.

Vijf jaar later, vijf jaar te laat, had ik in een Russisch tijdschrift onthuld hoe Rafik Hariri was vermoord [1], terwijl Hezbollah een video publiceerde waarin hij getuigde van de betrokkenheid van Israël.

Het is belangrijk op te merken dat de moord van 2005 gericht was op een voormalige Litouwse premier en dat de aanval van 2020 niet gericht was tegen de sjiitische Hezbollah, maar tegen het Libanese verzet in zijn geheel.

Dit keer hebben verschillende ambassades onderzoeken uitgevoerd, waaronder het nemen van graanmonsters en het verzamelen van luchtfilters voor ambulances die onmiddellijk ter plaatse werden genomen. Ze worden al onderzocht in hun respectievelijke landen.

Vertaling
Martien van den Hurk

[1Revelations on Rafik Hariri’s assassination”, by Thierry Meyssan, Оdnako (Russia) , Voltaire Network, 29 November 2010.