Wat zal het buitenlands beleid van de volgende Amerikaanse president zijn?

De Amerikaanse 2020 presidentiële campagne heeft twee radicaal verschillende visies op de Verenigde Staten: imperium of natie?

Enerzijds de claim van Washington om de wereld te domineren door "containment" - een strategie die in 1946 door George Kennan werd geformuleerd en tot 2016 door alle presidenten werd gevolgd - en anderzijds de verwerping van het imperialisme en de wens om het lot van de Amerikanen in het algemeen te vergemakkelijken - een strategie die door president Andrew Jackson (1829-37) werd geformuleerd en alleen door president Donald Trump (2017-20) werd opgepakt.

Elk van deze twee kampen hanteert retoriek die zijn ware praktijk verhult.

Democraten en Republikeinen staan als voorbode van de "vrije wereld" tegenover "dictaturen", als verdedigers van discriminatie op grond van ras, geslacht en seksuele geaardheid, en als voorvechters van de strijd tegen de "opwarming van de aarde". De Jacksonianen van hun kant stellen om de beurt de corruptie, de perversiteit en uiteindelijk de hypocrisie van de precedenten aan de kaak, terwijl ze oproepen om te vechten voor hun natie en niet voor het rijk.

De twee kampen delen slechts dezelfde krachtcultus; of die nu in dienst staat van het rijk (Democraten en Republikeinen) of van de natie (Jacksonianen).

Het feit dat de Jacksonianen onverwacht een meerderheid in het land zijn geworden en de controle over de Republikeinse Partij hebben overgenomen, draagt bij aan de verwarring, maar mag trumpisme niet verwarren met wat de Republikeinse ideologie sinds de Tweede Wereldoorlog is geweest.

In werkelijkheid zijn Democraten en Republikeinen vrij welgestelde mensen of professionals in nieuwe technologieën, terwijl Jacksonianen - zoals de "gele vesten" in Frankrijk - vrij arm en professioneel gebonden zijn aan het land waaruit ze niet kunnen ontsnappen.

Voor de 2020-campagne zijn de Democraten en Republikeinen verenigd achter de voormalige vicepresident Jo Biden. Hij en zijn medestanders zijn uiterst onbuigzaam over hun bedoelingen:
– “The Power of America’s Example”, by Joseph R. Biden Jr., Voltaire Network, 11 July 2019.
– “Why America Must Lead Again. Rescuing U.S. Foreign Policy After Trump”, by Joseph R. Biden Jr., Foreign Affairs, March/April 2020.
En vooral de verklaring van hoge Republikeinse nationale veiligheidsfunctionarissen aan de Democraat Biden:
– “A Statement by Former Republican National Security Officials”, Voltaire Network, 20 August 2020.
Integendeel, Donald Trump is op schrift ontwijkend:
– “Donald Trump Second Term Agenda”, by Donald Trump, Voltaire Network, 24 August 2020 (Buitenlandse politiek is de kleine paragraaf aan het einde van de tekst).

T

Naar mijn mening worden de belangrijkste geschillen niet vermeld, maar worden ze voortdurend geïmpliceerd.

Het Jacksoniaanse programma

Zodra hij aantrad, ondervroeg Donald Trump de strategie van Rumsfeld/Cebrowsky om de staatsstructuren van alle landen van het "Bredere Midden-Oosten" zonder uitzondering te vernietigen en kondigde hij aan dat hij de troepen die in de "oorlog zonder einde" verloren waren gegaan, naar huis wilde brengen. Deze doelstelling blijft in 2020 bovenaan zijn prioriteitenlijst staan ("Stop EndlessWars and Bring Our Troops Home").

In de nasleep daarvan werden de directeur van de CIA en de voorzitter van het personeelscomité uitgesloten van de regelmatige vergaderingen van de Nationale Veiligheidsraad. Daarmee ontnam hij de aanhangers van het imperialisme hun belangrijkste veroveringsinstrument.

Kijk..:
– “Presidential Memorandum: Organization of the National Security Council and the Homeland Security Council”, door Donald Trump, Voltaire Network, 28 January 2017. En “Donald Trump winds up “the” organization of US imperialism”, by Thierry Meyssan, Translation Anoosha Boralessa, Voltaire Network, 31 January 2017.

Er volgde een strijd om het presidentschap van deze raad met de aanklacht van generaal Michael T. Flynn, vervolgens zijn vervanging door generaal H.R. McMaster, de uitzonderlijk goede John R. Bolton, en tenslotte Robert C. O’Brien.

– In mei 2017 riep Donald Trump de Amerikaanse bondgenoten op om hun steun aan de jihadisten die belast zijn met de uitvoering van de Rumsfeld/Cebrowski strategie onmiddellijk te staken. Dit was de toespraak van Riyad tot de soennitische staatshoofden en vervolgens tot de staatshoofden en regeringsleiders van de NAVO. President Trump had de NAVO verouderd verklaard voordat hij van gedachten veranderde. Hij kreeg echter niet het opgeven van het Russische insluitingsbeleid, maar de halvering van de kredieten die voor dit doel werden gebruikt en de toewijzing van de middelen die aldus voor de strijd tegen het jihadisme werden behouden. Daarmee is het maken van de NAVO tot een instrument van het imperialisme gedeeltelijk gestopt en is het een defensief bondgenootschap geworden. Daarom heeft zij haar leden gevraagd bij te dragen aan haar begroting. De aanhangers van het imperialisme hebben echter met particuliere middelen, waaronder het KKR-fonds, steun verleend aan het jihadisme.

Kijk..:
– “Presidential Memorandum: Plan to Defeat the Islamic State of Iraq and Syria”, by Donald Trump, Voltaire Network, 28 januari 2017.
– “Donald Trump’s Speech to the Arab Islamic American Summit”, by Donald Trump, Voltaire Network, 21 mei 2017.
– “Remarks by Donald Trump at NATO Unveiling of the Article 5 and Berlin Wall Memorials”, by Donald Trump, Voltaire Network, 25 mei 2017.

Vandaar zijn motto’s: "Veeg wereldwijde terroristen uit die Amerikanen dreigen te schaden" (Wipe Out Global Terrorists Who Threaten to Harm Americans en Ask Allies to Pay their Fair Share).

– Net als de Democraten en Republikeinen heeft de Jacksonian Donald Trump besloten de capaciteiten van zijn legers te herstellen ("Handhaaf en breid Amerika’s ongeëvenaarde militaire kracht uit" - Maintain and Expand America’s Unrivaled Military Strength). In tegenstelling tot zijn voorgangers probeerde hij het waanideeën beheer van het Pentagon niet te transformeren door de diensten een voor een te privatiseren, maar ontwikkelde hij een plan om onderzoekers te rekruteren om opnieuw technologisch te concurreren met de Russische en Chinese legers.

Kijk..:
– “National Security Strategy of the United States of America”, December 2017. En “Donald Trump’s National Security Strategy”, by Thierry Meyssan, Translation Pete Kimberley, Voltaire Network, 26 December 2017.

– Alleen de wens van Donald Trump om het primaat over de raketten te herwinnen wordt gesteund door de Democraten en Republikeinen, hoewel zij het niet eens zijn over hoe dit te bereiken ("Build a Great Cybersecurity Defense System and Missile Defense System"): de huurder van het Witte Huis wil dat de VS zichzelf alleen uitrust met deze wapens die het uiteindelijk kan inzetten op het grondgebied van zijn bondgenoten, terwijl zijn tegenstanders de bondgenoten willen betrekken om hun greep op hen te behouden. Vanuit het oogpunt van de Democraten en Republikeinen is het probleem natuurlijk niet het terugtrekken uit de ontwapeningsverdragen uit de Koude Oorlog om een nieuw arsenaal op te bouwen, maar het verlies van diplomatieke invloed op Rusland.

Het programma van de Democraten en Republikeinen buiten de partij om

Joe Biden stelt voor om zich te concentreren op drie doelstellingen: (1) de democratie nieuw leven in te blazen (2) de middenklasse op te leiden om de globalisering het hoofd te bieden (3) het mondiale leiderschap terug te winnen.

– De democratie nieuw leven inblazen: in zijn woorden betekent dit dat het publieke optreden gebaseerd moet zijn op de "geïnformeerde toestemming" van de Amerikanen. Hij gebruikte daarbij de terminologie van Walter Lipmann uit 1922, volgens welke de democratie "toestemming voor de productie" impliceert. Deze theorie werd uitvoerig besproken door Edward Herman en Noam Chomsky in 1988. Het heeft duidelijk niets te maken met de definitie die president Abraham Lincoln heeft geformuleerd: "Democratie is regering van het volk, door het volk, voor het volk".

Biden gelooft dat hij zijn doel bereikt door de moraal van het publieke optreden te herstellen door middel van de praktijk van "politieke correctheid". Hij veroordeelt bijvoorbeeld "de afschuwelijke praktijk [van president Trump] van het scheiden van gezinnen en het plaatsen van de kinderen van immigranten in privé-gevangenissen", zonder te zeggen dat Trump gewoon een democratische wet toepaste om zijn nutteloosheid te tonen. Of hij zegt dat hij de veroordeling van de martelingen die president Trump rechtvaardigde, wil herbevestigen, zonder te zeggen dat president Trump, net als president Obama, de praktijk al heeft verboden, terwijl hij een levenslange gevangenisstraf zonder proces in Guantánamo heeft gehandhaafd.

Hij kondigde aan dat hij een Top voor Democratie wilde bijeenroepen om de corruptie te bestrijden, de "Vrije Wereld" te verdedigen tegen autoritaire regimes en de mensenrechten te bevorderen. Gezien zijn definitie van democratie is het een kwestie van het verenigen van geallieerde staten door zondebokken aan de kaak te stellen voor wat er mis is (de "corrupte") en door het bevorderen van de mensenrechten in Angelsaksische zin en vooral niet in Franse zin. Dat wil zeggen, het stoppen van politiegeweld en niet het helpen van burgers om deel te nemen aan de besluitvorming. Op deze top zal een beroep worden gedaan op de particuliere sector om ervoor te zorgen dat nieuwe technologieën niet door autoritaire staten kunnen worden gebruikt om hun burgers te controleren (maar de VS en hun niet-overheidsactoren kunnen ze altijd gebruiken in het belang van de "vrije wereld").

Uiteindelijk sluit Joe Biden dit hoofdstuk af met het benadrukken van zijn rol in de Transatlantische Commissie voor Verkiezingsintegriteit naast zijn vrienden, de voormalige NAVO-secretaris-generaal Anders Fogh Rasmussen, die de Libisch-Arabische Jamahiriya omverwierp, en Michael Chertoff, de voormalige Amerikaanse minister van Binnenlandse Veiligheid, die alle Amerikaanse burgers onder toezicht stelde. Niet te vergeten John Negroponte die de Contra’s in Nicaragua en Daesh in Irak organiseerde.

– Het opleiden van de middenklasse om met de globalisering om te gaan. Joe Biden is van mening dat door de resterende middenklasse te trainen in de nieuwe technologieën, hij de verplaatsing van hun banen zal voorkomen.

– Vernieuwing van het Amerikaanse leiderschap. In naam van de democratie betekent dit het stoppen van de opkomst van "populisten, nationalisten en demagogen". Deze formulering helpt ons te begrijpen dat democratie, volgens Joe Biden, niet alleen het verzinnen van instemming is, maar ook het uitroeien van de volkswil. Als demagogen de democratische instituties omzeilen, dienen de populisten de volkswil en de nationalisten de gemeenschap.

Joe Biden geeft dan aan dat hij oorlogen "voor altijd" zal beëindigen; een formulering die hetzelfde doel lijkt te ondersteunen als de Jacksonianen, maar verschilt in terminologie. Het is in feite om de huidige aanpassing van het systeem aan de door president Trump opgelegde grenzen te valideren: waarom zouden we Amerikaanse soldaten in het buitenland laten sterven als we de Rumsfeld/Cebrowski strategie met jihadisten tegen een lagere prijs kunnen nastreven? Temeer daar Joe Biden, toen hij nog maar een senator van de oppositie was, zijn naam gaf aan het plan om Irak op te splitsen, dat het Pentagon probeerde op te leggen.

Dit wordt gevolgd door een vers over de uitbreiding van de NAVO met Latijns-Amerikaanse, Afrikaanse en Pacifische bondgenoten. De alliantie zal niet achterhaald zijn, maar zal opnieuw het hart van het Amerikaanse imperialisme worden.

Tot slot pleit Joe Biden voor de verlenging van de 5+1-overeenkomst met Iran en de ontwapeningsverdragen met Rusland. De overeenkomst met president Hassan Rohani heeft tot doel de moslimlanden klassiek te verdelen in soennitische en sjiitische landen, terwijl de ontwapeningsverdragen beogen te bevestigen dat de regering van Biden geen planetaire confrontatie zou overwegen, maar de voortzetting van de inperking van haar concurrent.

Het programma van de kandidaat- en niet-partij Republikeinen van de Democratische Partij wordt afgesloten met de verzekering dat zij zich bij het Akkoord van Parijs zullen aansluiten en het voortouw zullen nemen in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Joe Biden geeft aan dat hij geen geschenken zal geven aan China, dat zijn meest vervuilende industrieën langs de Zijderoute verplaatst. Aan de andere kant laat hij na te zeggen dat zijn vriend, Barack Obama, voordat hij de politiek inging, de opsteller was van de statuten van de Chicago Carbon Trading Exchange. De strijd tegen de opwarming van de aarde is niet zozeer een ecologische kwestie als wel een zaak voor de bankiers.

Conclusie

Het moet gezegd worden dat er geen ruimte is voor opheldering. Vier jaar van omwentelingen door president Trump zijn er alleen in geslaagd de "eindeloze oorlogen" te vervangen door een laagdrempelige privé-oorlog. Er vallen zeker veel minder doden, maar het is nog steeds oorlog.

De elites die van het imperialisme houden, zijn niet bereid hun privileges op te geven.

Het is dus te vrezen dat de Verenigde Staten door een intern conflict, een burgeroorlog, gedwongen zullen worden om te breken zoals de Sovjet-Unie ooit heeft gedaan.