Libanon’s faillissement is opzettelijk veroorzaakt door Christine Lagarde’s IMF

Volgens Le Temps (Zwitserland) wist de Libanese Centrale Bank al sinds 2016 dat het land failliet zou gaan [1]. De gevoelige informatie werd door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) op verzoek van Riad Salamé achtergehouden. De geplande ramp voltrok zich dus.

Op 9 april 2016 heeft de IMF-afgevaardigde voor Libanon, de Spanjaard Alvaro Piris, een tussentijds verslag overhandigd aan de directeur van Libanon’s centrale bank, Riad Salamé. Dit document was alarmerend. Op verzoek van de heer Salamé heeft het IMF de cruciale 14 bladzijden echter achtergehouden.

Het IMF stond toen onder leiding van de Frans-Amerikaanse Christine Lagarde, nu president van de Europese Centrale Bank [2].

De ineenstorting van Libanon had dus voorkomen kunnen worden, maar dat is niet gebeurd vanwege de medeplichtige alliantie tussen Riad Salamé en het IMF. Het gaat dus niet meer alleen om wanbeheer en corruptie, het faillissement van Libanon is het resultaat van een samenzwering waarbij de leiders van het IMF betrokken zijn. Slechts enkele ingewijden, zoals Fouad Siniora, konden hun bezittingen op tijd in veiligheid brengen.

Libanon zal in november onderhandelingen met het IMF beginnen over reddingsfondsen. Haar delegatie zal worden geleid door vice-premier Saadé Chami, een vermaarde onbekende. Hij wordt geacht de PSNS te vertegenwoordigen, maar die partij heeft hem nooit erkend, en het parlementslid dat hem heeft benoemd, Assaad Hardane, heeft een scheuring in de partij veroorzaakt.

Saadé Chami heeft zijn carrière te danken aan oud-premier Fouad Siniora, zelf een voormalig boekhouder van Rafik Hariri. Hij was... Directeur van het Centrum voor Technische Bijstand van het IMF voor het Midden-Oosten. Hij speelde een actieve rol bij het in de doofpot stoppen van het rapport uit 2016.