Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę

Chinom i Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej udało się (w obu przypadkach przy pierwszej próbie) wystrzelić pocisk hipersoniczny, podczas gdy Stany Zjednoczone wciąż jeszcze próbują. Tylko Rosja dysponuje obecnie hipersoniczną technologią rakietową, co skłania wielu do przekonania, że Moskwa może uzbroić Pekin i Pjongjang.

Stany Zjednoczone jednostronnie wycofały się z szeregu umów o ograniczeniu broni jądrowej, zawartych z Rosją. To był poważny błąd.

„Financial Times” opublikował właśnie artykuł [1] [2], w którym stwierdzono, że Chiny przeprowadziły w sierpniu br. test broni hipersonicznej podobnej do rosyjskiej rakiety hipersonicznej „Авангард” („Awangarda”).

Chiński płatowiec hipersoniczny prawdopodobnie został umieszczony na orbicie za pomocą rakiety dalekiego zasięgu. Następnie zastosowano procedurę hamowania, aby ponownie wprowadzić go w atmosferę ziemską, oraz manewry korygujące, które miały nakierować go na ostateczny cel.

Chiński płatowiec kosmiczny może osiągnąć dowolny cel w dowolnym miejscu na planecie. Jego wysoka prędkość drastycznie skraca czas reakcji obrony przeciwrakietowej przeciwnika, gdy płatowiec znajduje się w jej zasięgu, i to do tego stopnia, że prawdopodobieństwo przechwycenia „Awangardy” jest prawie zerowe.

Amerykańska „tarcza antyrakietowa” nie jest w stanie oprzeć się pociskom hipersonicznym, które mogą zmieniać parametry swojej trajektorii, czyli są w stanie manewrować. Stany Zjednoczone są całkowicie bezbronne wobec pocisków hipersonicznych, a do tego nie mają jeszcze takiej broni.

Jeśli chodzi o Amerykanów i Rosjan, to zazwyczaj pierwsze 3-4 testy zaawansowanej broni nowego typu kończą się niepowodzeniem. Chińczycy osiągnęli swój cel podczas pierwszej próby.

Pojawia się tu wiele pytań, w tym również takie: czy istnieje związek między wizytą [asystentki sekretarza stanu w amerykańskim Departamencie Stanu, szefowej Biura ds. Europy i Eurazji] Wiktorii Nuland w Moskwie a chińską próbą? [3]