Het akkoord tussen de vertegenwoordiger van de premier, Benjamin Netanyahu (Likud), en de vertegenwoordiger van zijn toekomstige minister van Nationale Veiligheid, Itamar Ben-Gvir (Otzma Yehudit), voorziet erin dat hij een autonome strijdmacht zal leiden.

Het ministerie van Nationale Veiligheid neemt de verantwoordelijkheden van het voormalige ministerie van Binnenlandse Veiligheid over, maar krijgt nieuwe bevoegdheden. Zij zal niet alleen toezicht houden op de nationale politie (Mishtara), maar ook op de grenspolitie (Magav), die voorheen onder het ministerie van Defensie viel. Het akkoord voorziet ook in de oprichting van een grootschalige nationale garde en de uitbreiding van de mobilisatie van reservetroepen bij de grenspolitie.

De heer Ben-Gvir is een kahanist, d.w.z. een volgeling van Rabbi Meir Kahane die oproept tot de verdrijving van Arabische burgers uit het land en de vestiging van een theocratie. Hij maakt er geen geheim van dat hij de grenspolitie wil inzetten om Arabische bevolkingsgroepen, zowel moslim als christen, te verdrijven. De ontwikkeling van de grenspolitie zal afhangen van de budgetten die het parlement (Knesset) ervoor uittrekt.

De partij van Itamar Ben-Griv zal ook het Ministerie van Erfgoed, belast met de ontwikkeling van de Negev en de Galilea, aansturen, wiens milieupolitie de bedoeïenen haar wet zal kunnen opleggen. Zij krijgt het voorzitterschap van de commissie binnenlandse veiligheid van de Knesset en van de speciale commissie van de Knesset voor het Israel Citizens’ Fund (dat toezicht houdt op de overheidsinkomsten uit gasboringen), alsmede de post van onderminister van economie.

Demissionair minister van Defensie Beny Gantz zei dat de oprichting van "een privéleger voor Ben-Gvir op de [Westelijke Jordaanoever] gevaarlijk is ... en echte veiligheidskloven zal creëren".

Benjamin Netanyahu moet nog twee overeenkomsten ondertekenen met twee andere extreem-rechtse groeperingen.

Het is belangrijk te begrijpen wat er gebeurt en ons niet te laten verblinden door vooroordelen. Er zijn vele vormen van "Zionisme". Benjamin Netanyahu is een " revisionistische zionist ", een volgeling van Vladimir Jabotinsky ( waarvan zijn vader Benzion Netanyahu de privé-secretaris was geweest). Als jongeman verklaarde hij dat Palestina "een land zonder volk is voor een volk zonder land". Hij was daarom voor de uitzetting van alle Arabieren. Bovendien belijdt hij het idee dat de staat Israël moet groeien tot het zich uitstrekt "van de Nijl tot de Eufraat" (Eretz Israël). Toch was hij 16 jaar lang een tamelijk gematigde premier. Hij werd beschouwd als geëvolueerd. Maar hij had zich gewoon aangepast aan zijn conservatieve meerderheden en aan de tijdgeest. Vandaag, met de Straussianen aan de macht in de VS achter Joe Biden en zijn persoonlijke vriend Volodymyr Zelensky die de "integrale nationalisten" in Oekraïne leidt, heeft Benjamin Netanyahu de kans om zijn jeugddromen te verwezenlijken.

In de komende maanden zullen in Israël anti-Arabische pogroms plaatsvinden, zullen Joodse nederzettingen verrijzen op de velden van Arabische boeren, en zullen Israëlische wapens naar Oekraïne worden gestuurd. Dit staat niet los van elkaar. Het is dezelfde ideologie die aan het werk zal zijn in het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, in Tel Aviv en in Kiev.

Voor meer informatie:
– « Who is the Enemy? », van Thierry Meyssan, 4 augustust 2014.
– « De Dekolonisatie van Israël is Begonnen », van Thierry Meyssan, 26 mei 2020.
– « Rusland verklaart de oorlog aan de Straussianen », van Thierry Meyssan, 5 maart 2022.
– « Israël verbijsterd door Oekraïense neonazi’s», van Thierry Meyssan, 8 maart 2022.
– « Wie zijn de Oekraïense integraal-nationalisten? », van Thierry Meyssan, 15 november 2022.

Vertaling
openbaararchief.nl