Samantha Power in Gaza

Samantha Power, directeur van USAID, arriveerde in Gaza op de 60e dag van de oorlog. Ze kondigde meteen aan dat de Verenigde Staten nog eens 26 miljoen dollar zouden geven voor Gaza, bovenop de 100 miljoen die al was aangekondigd door president Joe Biden.

Samantha Power maakte naam in 2002 toen ze het boek A Problem from Hell: America in the age of Genocide schreef. Hierin beschrijft ze het werk van Raphaël Lemkins bij de Volkenbond om de Armeense en Assyrische genocide erkend te krijgen. Ze sluit af met de wens dat de Verenigde Staten zijn werk zouden oppakken, alleen noemt ze niet de meerdere genociden waarbij Washington betrokken is. Professor Edward Herman vatte haar werk als volgt samen: "Voor haar zijn de Verenigde Staten niet het probleem, maar de oplossing" [1].

In een interview voor de UC Berkeley videoserie Conversations with History werd haar gevraagd wat de Verenigde Staten zouden moeten doen als het Israëlisch-Palestijnse conflict zou escaleren en genocide een mogelijkheid zou worden. Ze raadde aan een grote militaire troepenmacht te sturen om de twee partijen van elkaar te scheiden. Dit antwoord werd gebruikt om haar ervan te beschuldigen dat ze uit antisemitisme niet aan de kant van Israël stond. Ze moest toen de hulp inroepen van prominente Amerikaanse Joden, zoals Abraham Foxman van de Anti-Defamation League, om haar uit deze slechte situatie te halen en haar imago te herstellen.

Ze werd adviseur van de toen nog onbekende senator Barack Obama. Ze bereidde het traject Darfur voor van zijn reis in Afrika namens de CIA [2]. Ze sloot zich aan bij zijn presidentiële campagne. Maar ze vertrok al snel vanwege haar persoonlijke conflicten met Hillary Clinton. Als lid van de Nationale Veiligheidsraad adviseerde ze president Obama om niet deel te nemen aan de conferentie van de Verenigde Naties in Durban, waar gedebatteerd zou worden over de herinvoering van resolutie 3379 die zionisme als racisme classificeerde.

Ze trouwde met de links-liberale professor in de rechten Cass Sunstein, de lieveling van de Amerikaanse media. Hij is de belangrijkste theoreticus van "liberaal paternalisme", een methode om de massa te betuttelen. Hij heeft ook een plan bedacht om het werk van Thierry Meyssan en de door hem geïnitieerde protestbeweging tegen te gaan [3].

Samantha Power speelde een centrale rol bij het lanceren van de oorlog tegen Libië, door deze te rechtvaardigen met een welbekend discours over de strijd tegen tirannie, ook al was de tirannie van Muamar el-Gaddafi nooit aangetoond. Toen ze ambassadeur was bij de Verenigde Naties, hield ze hetzelfde pleidooi om de oorlog tegen Syrië te rechtvaardigen in naam van de strijd tegen de tirannie van president Bashar al-Assad, toen het meest populaire staatshoofd in de Arabische wereld.