Κατεδαφίσεις – Αποκαταστάσεις, Πολυεθνική Α.Ε.

Υπάρχει μια πολυεθνική εταιρεία η οποία, παρά την κρίση, εργάζεται μέρα νύκτα. Ασχολείται με κατεδαφίσεις και αποκαταστάσεις. Όχι κτιρίων, αλλά ολόκληρων κρατών. Η έδρα της είναι στην Ουάσιγκτον, στον Λευκό Οίκο. Εκεί κατοικεί ο διευθύνων σύμβουλος (CEO). Οι κυριότερες θυγατρικές εταιρίες βρίσκονται στο Παρίσι και το Λονδίνο, στα χέρια διευθυντών που σέρνονται και άπληστων διοικητικών συμβουλίων. Η πολυεθνική έχει και άλλες θυγατρικές σε όλες τις ηπείρους.

Τα κράτη προς κατεδάφιση είναι αυτά που βρίσκονται σε περιοχές πλούσιες σε πετρέλαιο ή σε σημαντική γεωστρατηγική θέση, αλλά που είναι εξ ολοκλήρου ή μερικώς εκτός ελέγχου της πολυεθνικής.

Από τον κατάλογο των κατεδαφίσεων ευνοούνται τα κράτη που δεν διαθέτουν στρατιωτική δύναμη ικανή για αντίποινα, τέτοια που να τίθενται σε κίνδυνο οι κατεδαφιστές.

Η επιχείρηση ξεκινά με την καταγραφή των εσωτερικών ρωγμών που υπάρχουν σε κάθε κράτος. Στη Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία, στην δεκαετία του 90, ενθαρρύνθηκαν οι αποσχιστικές τάσεις, με την υποστήριξη και τον εξοπλισμό των εθνικών και πολιτικών οντοτήτων που αντιπολιτεύονταν την κυβέρνηση του Βελιγραδίου. Στη Λιβύη σήμερα οπλίζονται και υποστηρίζονται οι περιοχές των φυλών που είναι αντίθετες με τη κυβέρνηση της Τρίπολης.

Η επιχείρηση πραγματοποιείται με τη βοήθεια νέων ηγετικών ομάδων, συχνά αποτελούμενων από πολιτικούς που πέρασαν στην αντιπολίτευση για να αρπάξουν δολάρια και θέσεις εξουσίας. Στη συνέχεια, ζητείται η άδεια κατεδάφισης από το αρμόδιο γραφείο πολεοδομίας, ήτοι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, δικαιολογώντας την παρέμβαση από την ανάγκη απόλυσης του δικτάτορα που κατοικεί στους επάνω ορόφους (του Μιλόσεβιτς χθες, σήμερα, του Καντάφι).

Αρκεί μια σφραγίδα με τη σημείωση «επιτρέπονται όλα τα απαραίτητα μέτρα», αλλά αν δεν υπάρχει (όπως στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας), συνεχίζουν και χωρίς σφραγίδα.

Η ομάδα των κατεδαφιστών, πάντα σε ετοιμότητα, μπαίνει σε δράση με μια μαζική αεροναυτική επίθεση και με χερσαίες επιχειρήσεις στο εσωτερικό της χώρας, γύρω από την οποία υπάρχει κενό μέσω δραστικού εμπάργκου. Εν τω μεταξύ, το διαφημιστικό τμήμα της πολυεθνικής Α.Ε. σφυροκοπά μια διαφημιστική εκστρατεία μέσω των ΜΜΕ παρουσιάζοντας τον πόλεμο ως αναγκαίο για την προστασία των αμάχων που απειλούνται με αφανισμό από τον άγριο ​​δικτάτορα.

Με το πέρας της κατεδάφισης, προχωράει στην κατασκευή ενός νέου κράτους (όπως στο Ιράκ και το Αφγανιστάν) ή ενός συνόλου κρατών παριών (όπως στην πρώην Γιουγκοσλαβία), που το παραδίδει στα χέρια των υποταγμένων διαχειριστών.

Η άλλη σημαντική δραστηριότητα της πολυεθνικής είναι η αποκατάσταση των ξεχαρβαλωμένων κρατών. Όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία, η Υεμένη και το Μπαχρέιν, των οποίων τα θεμέλια έχουν κλονιστεί από το λαϊκό κίνημα που επιδιώκει την εκπαραθύρωση ή βάζει σε δυσκολία τα καθεστώτα που εγγυούνται τα συμφέροντα των δυτικών δυνάμεων.

Σύμφωνα με την οδηγία του CEO για την εξασφάλιση πειθαρχημένης και ειρηνικής μετάβασης, η αποκατάσταση οργανώνεται κατά κύριο λόγο με την ενίσχυση του πυλώνα στον οποίον στηριζόταν ήδη η εξουσία - η δομή στήριξης των ενόπλων δυνάμεων- με ανακαίνιση του χρωματισμού με τα χρώματα του ουράνιου τόξου της δημοκρατίας. Αποκαθιστώνται έτσι τα κράτη που επλήγησαν από το κοινωνικό σεισμό, στα οποία η πολυεθνική βασίζει την επιρροή της στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, και προκαλεί την ίδια στιγμή μια τεχνητή σεισμική δόνηση, καταστρέφοντας ένα άλλο που ήταν σχετικά ανεξάρτητο.

Στη μητρική εταιρεία πίνουν ήδη σαμπάνια για τον απομακρυσμένο κίνδυνο της αραβικής επανάστασης. Αλλά στο βάθος, μέσα στις αραβικές κοινωνίες, συσσωρεύονται οι διατμητικές τάσεις που προετοιμάζουν ένα νέο σεισμό κάτω από τα θεμέλια του αυτοκρατορικού μεγάρου.