Η απόφαση της Άγκυρας να αναστείλει το σχέδιο ένταξης της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που οδηγεί με την υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1987, σχετίζεται με μια πιθανή έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση.
Από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας, το 1920, η τελευταία διστάζει να ενταχθεί είτε στην Ευρώπη είτε στην Ασία είτε στον μουσουλμανικό κόσμο.
Η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, η οποία ακολουθεί την τελωνειακή ένωση και την Ευρασιατική Οικονομική Κοινότητα, συγκεντρώνει από το 2015 την Αρμενία, τη Λευκορωσία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και τη Ρωσία. Το Τατζικιστάν και η Συρία έχουν υποβάλει επίσημα την υποψηφιότητά τους. Η Μόσχα εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο προσχώρησης της Μολδαβίας, της Ντονμπάς και των κράτών του Καυκάσου.
Στη περίπτωση που η Τουρκία θα καταθέσει επίσημη αίτηση για ένταξη, αναμένεται να συνδυαστεί με μιαν άλλη του Αζερμπαϊτζάν. Οι αιτήσεις αυτές θα δημιουργούσαν σοβαρά προβλήματα για την Αρμενία, η οποία θα απαιτούσε διάφορες εγγυήσεις (συμπεριλαμβανομένης της επίλυσης του ζητήματος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ).
Η πιθανή ένταξη της Τουρκίας στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση θα τερμάτιζε de facto τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ -του οποίου οι μυστικές υπηρεσίες έχουν προσπαθήσει αρκετές φορές να δολοφονήσουν τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Erdoğan-. Είναι σε αυτή την προοπτική που πρέπει να κατανοήσουμε τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για την αγορά από τον τουρκικό στρατό των ρωσικών αντιαεροπορικών αμυντικών συστημάτων S-400.
Ο πρόεδρος Ερντογάν επιβεβαίωσε ότι η Τουρκία θα διοργανώσει σύντομα ένα δημοψήφισμα σχετικά με αυτή την ενδεχόμενη αλλαγή πορείας.
