Η νέα πρόεδρος του πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας κραδαίνει τα "Τέσσερα Ευαγγέλια" και καταγγέλλει τις "σατανικές τελετουργίες" των Ινδιάνων. Σε αντίθεση με τα σχόλια του διεθνούς Τύπου, δεν επιτίθεται στους Ινδιάνους ως εθνότητα, οι οποίοι είναι όλοι Χριστιανοί, αλλά επιβάλλει έναν θρησκευτικό φανατισμό.

Στις 14 Οκτωβρίου 2019, ο πρόεδρος Έβο Μοράλες δήλωνε κατά τη διάρκεια συνέντευξης στην τηλεόραση GigaVision ότι διέθετε καταγραφές που βεβαίωναν την προετοιμασία πραξικοπήματος από ακροδεξιά πρόσωπα και πρώην στρατιωτικούς, εάν κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές [1].

Ωστόσο, δεν πρόκειται ακριβώς για πραξικόπημα, αλλά για απλή ανατροπή του συνταγματικού προέδρου που έλαβε χώρα. Τίποτα δεν επιτρέπει να πιστεύουμε ότι το νέο καθεστώς θα είναι σε θέση να σταθεροποιήσει τη χώρα. Ξεκινάει μια περίοδος χάους.

Οι ταραχές που, από της 21ης Οκτωβρίου, ώθησαν τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο, τον πρόεδρο της Γερουσίας, τον πρόεδρο της Εθνικής Συνέλευσης και τον πρώτο αντιπρόεδρο της Γερουσίας να εγκαταλείψουν τη χώρα ο ένας μετά τον άλλο, δεν έχουν σταματήσει με την ενθρόνιση της δεύτερης αντιπροέδρου της Γερουσίας, Jeanine Áñez, στις 12 Νοεμβρίου, ως μεταβατικής πρόεδρου. Το πολιτικό κόμμα της έχει μόνο τέσσερεις βουλευτές και γερουσιαστές από εκατόν τριάντα στο σύνολο. Αντίθετα, ο διορισμός μιας νέας κυβέρνησης χωρίς αυτόχθονες οδήγησε τους Ινδιάνους να βγουν στους δρόμους στη θέση των τραμπούκων οι οποίοι έδιωξαν την κυβέρνηση Μοράλες.

Παντού, υφίσταται ενδο-εθνική βία. Ο τοπικός Τύπος αναφέρει δημόσιες ταπεινώσεις, βιασμούς και μετρά τους νεκρούς.

Αν και είναι σαφές ότι η πρόεδρος Áñez υποστηρίζεται από το στρατό, κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποιος έδιωξε τον προκάτοχό της. Μπορεί να είναι μια τοπική δύναμη, όπως και μια διακρατική εταιρεία ή και τα δύο. Η ακύρωση ενός μέγα-συμβολαίου για εξόριση λιθίου θα μπορούσε να έχει ωθήσει έναν ανταγωνιστή να επενδύσει στην ανατροπή του προέδρου.

Ένα πράγμα είναι βέβαιο: οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι οποίες χαίρονται για τη τροπή των γεγονότων, δεν τα προκάλεσαν, παρόλο που πολίτες και υπάλληλοι των ΗΠΑ είναι πιθανό να εμπλέκονται, όπως δήλωσε ο διευθυντής του ρωσικού SVR, Σεργκέι Ναρίσκιν.

Η δημοσίευση ηχογράφησης μιας συνομιλίας μεταξύ της υπουργού εξωτερικών της Κολομβίας, κ. Claudia Blum, και του πρεσβευτή της στην Ουάσινγκτον, Francisco Santos, σε ένα καφενείο στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ δεν αφήνει καμία αμφιβολία [2]: σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Mike Pompeo, αντιτίθεται σε οποιαδήποτε επέμβαση στη Λατινική Αμερική. Έχει ήδη εγκαταλείψει τον αυτοανακηρυχθέντα πρόεδρο της Βενεζουέλας, Juan Guaidó, βυθίζοντας την αντί-Μαδούρο Κολομβία σε πλήρη σύγχυση, και αρνείται κάθε επαφή με τους πολυάριθμους μαθητευόμενους λατινοαμερικανικούς πραξικοπηματίες.

Προκύπτει ότι ο διορισμός του Elliott Abrams ως ειδικού αντιπροσώπου των ΗΠΑ για τη Βενεζουέλα δεν αποτελούσε μόνο διαπραγματευτικό χαρτί ενάντια στο κλείσιμο της ρωσικής έρευνας του εισαγγελέα Robert Mueller [3], αλλά και ένας τρόπος να τερματιστεί η επιρροή των νεο-συντηρητικών στη κυβέρνηση. Ο «διπλωμάτης» αυτός συμπεριφέρθηκε τόσο άσχημα έτσι ώστε κατέστρεψε σε λίγους μήνες οποιαδήποτε ελπίδα αμερικανικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λατινική Αμερική.

Εντούτοις, το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών είναι μόνο ερείπια: ανώτεροι διπλωμάτες πάνε και καταθέτουν εναντίον του προέδρου Τραμπ ενώπιον της επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων που επιδιώκει τη καθαίρεση του.

Αλλά αν δεν είναι η κυβέρνηση Τραμπ που οδηγεί τον χορό, ποιος είναι;

Προφανώς, τα δίκτυα που εγκατέστησε η CIA στη δεκαετία του ’50 έως ’70 έχουν όμορφα απομεινάρια. Σαράντα χρόνια αργότερα, εξακολουθούν να ζουν σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής και μπορούν να ενεργήσουν μόνοι τους με μικρή εξωτερική υποστήριξη.

Οι σκιές του παρελθόντος

Ο Ante Pavelić, ηγέτης της πολιτοφυλακής των Ουστάσι, και ο προστάτης του, ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος του Ζάγκρεμπ, Mgr. Alojzije Stepinac. Ο πρώτος θεωρείται ένας από τους χειρότερους εγκληματίες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο δεύτερος ως Μακάριος, λόγω του αγώνα του κατά του Τιτοϊσμού .

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να ανασχετήσουν την ΕΣΣΔ, ο πρώτος επικεφαλής της CIA, Allen Dulles, και ο αδελφός του υπουργός Εξωτερικών, John Foster Dulles, απέσπασαν πολιτοφύλακες του Άξονα σε όλο τον κόσμο για να καταπολεμήσουν τα κομμουνιστικά κόμματα. Συγκεντρώθηκαν σε μια ένωση, την Παγκόσμια Αντι-Κομμουνιστική Ένωση (WACL) [4] η οποία διοργάνωσε στη Λατινική Αμερική το «σχέδιο Κόνδωρ» [5] για να οργανώσει την συνεργασία μεταξύ των φιλοαμερικανικών καθεστώτων και να δολοφονήσουν τους ηγέτες των επαναστατών όπου ζητούσαν άσυλο.

Ο Βολιβιανός στρατηγός-πρόεδρος Alfredo Ovando Candia (1965-70) ανέθεσε στον ναζιστή πολιτοφύλακα Klaus Barbie (ο "Χασάπης της Λυών") το κυνήγι του Αργεντινού Che Guevara, τον οποίον κατόρθωσε να εξαλείψει, το 1967, όπως είχε κάνει το 1943 με τον ηγέτη της Γαλλικής Αντίστασης, Jean Moulin.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του στρατηγού Hugo Banzer Suárez (1971-1978) και του Luis García Meza Tejada (1980-1981), ο ίδιος Κλάους Μπάρμπι, επικουρούμενος από τον Stefano Delle Chiaie (μέλος της Gladio που οργάνωσε το αποτυχημένο πραξικόπημα του πρίγκιπα Borghese), αναδιάρθρωσε την αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες.

Ωστόσο, μετά την παραίτηση του Αμερικανού προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, οι Ηνωμένες Πολιτείες ασχολήθηκαν με την μεγάλη αποσυσκευασία των επιτροπών Church, Pike και Rockfeller για τις μυστικές δραστηριότητες της CIA. Ο κόσμος ανακάλυψε μόνο τον αφρό των κυμάτων, αλλά ήταν ήδη πάρα πολύ. Το 1977, ο πρόεδρος Jimmy Carter διόρισε τον ναύαρχο Stansfield Turner επικεφαλής της CIA με την αποστολή να καθαρίσει την υπηρεσία από τους συνεργάτες της του Άξονα και να αλλάξει τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα από «δικτατορίες» σε «δημοκρατίες». Εξού το ερώτημα: πώς μπόρεσαν οι Klaus Barbie και Stefano Delle Chiaie να εποπτεύουν την καταστολή στη Βολιβία μέχρι τον Αύγουστο του 1981;

Προφανώς, κατόρθωσαν να οργανώσουν τη βολιβιανή κοινωνία, έτσι ώστε να μπορούν να δράσουν χωρίς την υποστήριξη του Λευκού Οίκου και της CIA. Μπόρεσαν και περιορίστηκαν σε διακριτική βοήθεια από ορισμένους ανώτερους αξιωματούχους των ΗΠΑ και με χρήματα από ορισμένες πολυεθνικές εταιρείες. Είναι μάλλον με τον ίδιο τρόπο που ενήργησαν οι πραξικοπηματίες του 2019.

Κατά τη διάρκεια της αντικομουνιστικής εποχής, ο Barbie είχε διευκολύνει την εγκατάσταση πολλών φυγόδικων Κροατών Ουστάσι οι οποίοι είχαν διευκολύνει τη διαφυγή του από την Ευρώπη. Αυτή η τρομοκρατική οργάνωση, που δημιουργήθηκε το 1929, διεκδικούσε πάνω από όλα μια καθολική ταυτότητα και είχε την υποστήριξη της Αγίας Έδρας εναντίον των Σοβιετικών. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, διεξήγαγε πολυάριθμες πολιτικές δολοφονίες, συμπεριλαμβανομένου του Ορθοδόξου βασιλιά Αλέξανδρο Α’ της Γιουγκοσλαβίας στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, συμμάχησε με τους φασίστες και τους Ναζί, διατηρώντας παράλληλα την ιδιαιτερότητά της. Σφάγιασε τους Ορθόδοξους, αλλά στρατολόγησε μουσουλμάνους.

Σε πλήρη αντίθεση με τον αρχικό Χριστιανισμό, προήγαγε ένα ρατσιστικό όραμα για τον κόσμο, θεωρώντας τους Σλάβους και τους Εβραίους να μην είναι πλήρη ανθρώπινα όντα [6].
Οι Ουστάσι, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού τους Ante Pavelić, διέφυγαν από την Ευρώπη στο τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου προς την Αργεντινή, όπου τους υποδέχτηκε ο στρατηγός Juan Perón. Αλλά ορισμένοι αρνήθηκαν την πολιτική του και αποσχίστηκαν. Είναι επομένως η μικρή ομάδα των σκληρότερων που μετανάστευσε προς τη Βολιβία [7].

Για τον νεο-Ουστάσι Λουίς Φερνάντο Καμάτσο, «η Βολιβία ανήκει στον Χριστό!», κάτι το αυτονόητο που κανείς δεν αμφισβητεί σε μια κατά το 98% χριστιανική χώρα. Αλλά για τι μιλάει ακριβώς;

Οι Ουστάσι στη Βολιβία

Όποιοι και αν είναι οι ηθικοί λόγοι, είναι πάντα δύσκολο να στερηθεί κάποιος ενός όπλου. Κατά συνέπεια, δεν προκαλεί έκπληξη ότι οι διωγμένοι από τον πρόεδρο Κάρτερ συνεργάτες της CIA συνεργάστηκαν με τον αντιπρόεδρο του Ronald Reagan και πρώην διευθυντή της CIA, George Bush Sr. Ορισμένοι εξ αυτών δημιούργησαν το " Anti-Bolshevik Bloc of Nations (ABN)" [8], κυρίως Ουκρανοί [9], Βαλτικοί [10] και Κροάτες. Όλοι αυτοί οι εγκληματίες βρίσκονται σήμερα στην εξουσία.

Συναυλία μιας νεο-Ουστάσι ομάδας, στο Ζάγκρεμπ το 2007.

Οι Βολιβιανοί Ουστάσι έχουν διατηρήσει δεσμούς με τους αδελφούς τους στα όπλα στην Κροατία, μεταξύ των άλλων κατά τη διάρκεια του πολέμου 1991-95 όπου υποστήριξαν το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα (HDZ) του Franjo Tuđman. Στη Βολιβία, δημιούργησαν την "Union of Young Crucenists" [Crucenista Youth Union (UJC)], μια πολιτοφυλακή γνωστή για τους ξυλοδαρμούς της και τις δολοφονίες Ινδιάνων Αϊμάρας. Ένας από τους πρώην αρχηγούς της, δικηγόρος και επιχειρηματίας Λουίς Φερνάντο Καμάτσο, είναι σήμερα πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτών Pro Santa Cruz. Είναι εκείνος που διευθύνει ανοικτά τους τραμπούκους που έδιωξαν τον Αϊμαρά Έβο Μοράλες από τη χώρα.

Ομοίως, φαίνεται ότι ο νέος αρχηγός του στρατού ξηράς, Iván Patricio Inchausti Rioja, είναι Ουστάσι κροατικής καταγωγής. Είναι εκείνος που ηγείται της καταστολής ενάντια στους Ινδιάνους με λευκό χαρτί για δολοφονία (license to kill) από την πρόεδρο Jeanine Áñez.

Η δύναμη των Βολιβιανών Ουστάσι δεν προέρχεται από τον αριθμό τους. Είναι μόνο μια μικρή ομάδα. Ωστόσο, κατάφεραν να διώξουν τον πρόεδρο Μοράλες. Η δύναμή τους προέρχεται από την ιδεολογία τους: την χειραγώγηση της θρησκείας για να δικαιολογηθεί το έγκλημα. Σε μια χριστιανική χώρα, κανείς δεν τολμά αυθόρμητα να εμποδίζει ανθρώπους που διεκδικούν να ενεργούν στο όνομα του Χριστού.

Όλοι οι χριστιανοί που διάβασαν ή άκουσαν την νέα πρόεδρο που ανάγγειλε την επιστροφή της Βίβλου ή των Τεσσάρων Ευαγγελίων στην κυβέρνηση - δεν φαίνεται να κάνει διαφορά μεταξύ των δύο έργων - και που κατήγγειλε «τις σατανικές τελετές των Ινδιάνων» ήταν συγκλονισμένοι. Όλοι πίστευαν ότι προέρχεται από κάποια αίρεση.

Όχι, είναι μια θερμή καθολική.

Εδώ και αρκετά χρόνια, προειδοποιούμε για τους υποστηρικτές στο Πεντάγωνο της στρατηγικής Rumsfeld / Cebrowski που θέλουν να κάνουν στην λεκάνη της Καραϊβικής αυτό που έχουν κάνει στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Από τεχνική άποψη, το σχέδιό τους κολλούσε από την απουσία λατινικής δύναμης συγκρίσιμης με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την Αλ Κάιντα. Όλοι οι χειρισμοί επέστρεφαν στη παραδοσιακή αντιπαράθεση «Φιλελεύθεροι Καπιταλιστές» εναντίον «Σοσιαλιστών του 21ου αιώνα». Όχι τώρα πλέον.

Από εδώ και στο εξής, ένα πολιτικό ρεύμα μέσα στον καθολικισμό υποστηρίζει τη βία στο όνομα του Θεού. Κάνει δυνατό το χάος.
Οι Λατίνοι Καθολικοί βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τους Άραβες Σουνίτες: πρέπει να καταδικάσουν επειγόντως εκείνους τους ανθρώπους ή θα βρεθούν παγιδευμένοι στη βία τους.

Τιερί Μεϊσάν
Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά
Πηγή
Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)

[1] Bolivie: Morales redoute un coup d’Etat s’il gagne les élections, AFP, 15 novembre 2019.

[3] “Βενεζουέλα, Ιράν: Ο Τραμπ και το βαθύ κράτος”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 21 mai 2019.

[4] « La Ligue anti-communiste mondiale, une internationale du crime », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 12 mai 2004.

[5] Operación Cóndor, 40 años después. Stella Calloni, Infojus (2015).

[6] Το 1823, ο ποιητής Antun Mihanović, επηρεασμένος από τον γερμανικό ρομαντισμό, αμφισβήτησε μια πιθανή μη σλαβική προέλευση των Κροατών. Βάσει αυτής της ρομαντικής υπόθεσης, ο Ante Starčević διατύπωσε τη θεωρία της αιτιολόγησης της κροατικής ανεξαρτησίας έναντι άλλων λαών των Βαλκανίων. Στη βάση αυτή, οι Ουστάσι έχτισαν τη ρατσιστική ιδεολογία τους ανεξάρτητα από το ναζισμό. Οι Ναζί, οι οποίοι θα έπρεπε να θεωρούν τους Κροάτες ως υπο-ανθρώπους και να τους υποδουλώσουν, βρήκαν ότι είναι βολικό να τους στρατολογήσουν στο πλευρό τους προσποιούμενοι ότι πίστευαν αυτό το μύθο. Δείτε The Racial Idea in the Independent State of Croatia. Origins and Theory, Nevenko Bartulin, Brill (2014).

[7] Nationalism and Terror. Ante Pavelic and Ustasha Terrorism from Fascism to the Cold War, Pino Adriano and Giorgio Cingolani, Central European University Press (2018).

[8] Old Nazis, the new right and the Republican party, Russ Bellant, South End Press, 1988.

[9] « Qui sont les nazis au sein du gouvernement ukrainien ? », par Thierry Meyssan, 2 mars 2014. « Des organisations nazies font irruption sur la scène européenne », par Andrey Fomin, Traduction Gérard Jeannesson, Oriental Review (Russie), 3 mars 2014. « Les néo-nazis ukrainiens entraînés par les États-Unis », par Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), 10 février 2015. « Manifestation nazie à Kiev », 15 octobre 2017. « Le vivier Otan de néonazis en Ukraine », par Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), Réseau Voltaire, 23 juillet 2019.

[10] « La présidente de la Lettonie réhabilite le nazisme », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 16 mars 2005. « Droit de réponse du gouvernement letton », Ambassadrice Solvita Aboltina et commentaires de Manlio Dinucci et Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 11 octobre 2018.