Η Διάσκεψη της Γενεύης, τον Ιούνιο του 2012, έπρεπε να θέσει τα θεμέλια της ειρήνης στη Συρία.
Εκείνη την εποχή, το ΝΑΤΟ είχε παραιτηθεί από το να βομβαρδίσει τη χώρα όπως έκανε στη Λιβύη, για να μην έρθει σε σύγκρουση με τη Ρωσία και την Κίνα.
Η Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί είχε διαπραγματευτεί την αποχώρηση των στρατιωτικών συμβούλων της από το Ισλαμικό Εμιράτο του Baba Amr και εξασφάλισε την επιστροφή των αξιωματικών της, οι οποίοι είχαν αιχμαλωτισθεί.
Λογικά, μπορούσε κανείς να εκτιμήσει ότι η συριακή κυβέρνηση είχε κερδίσει το παιχνίδι και ότι η επιστροφή στην ομαλότητα ήταν κοντά.

Ωστόσο, το βράδυ της 30ης Ιουνίου, η Γαλλία, η οποία μόλις είχε εκλέξει τον Francois Hollande ως Πρόεδρό της, διατύπωσε επιφύλαξη σχετικά με την ερμηνεία της τελικής δήλωσης.
Σύμφωνα με αυτήν, η μεταβατική κυβέρνηση έπρεπε να γίνει αποδεκτή από όλα τα μέρη, η συμφωνία αφορούσε την οριστική αποχώρηση του προέδρου Άσαντ.
Μια εβδομάδα αργότερα, ο Πρόεδρος Ολάντ δεχόταν στο Παρίσι την 3η συνάντηση των «Φίλων του συριακού λαού», με guest star τον Abu Saleh, έναν νεαρό δημοσιογράφο από το τηλεοπτικό δίαυλο France 24 και της Al-Jazeera που είχε σπείρει τον τρόμο στη Χομς.
Τέρμα στις υποσχέσεις του Σαρκοζί: δεδομένου ότι ο πόλεμος τέταρτης γενιάς (αυτής των ψεμάτων στα ΜΜΕ) είχε αποτύχει, θα περάσουμε σε πόλεμο τύπου Νικαράγουα με δεκάδες χιλιάδες ξένους μισθοφόρους.

Αυτή η αλλαγή στάσης της Γαλλίας εξηγείται τόσο από την όρεξη κάποιων προσωπικοτήτων της τάξής των εχόντων και τη διαφθορά της νέας κυβερνητικής ομάδας .
 Για ορισμένους καπιταλιστές, η οικονομική κρίση του 2008 σηματοδοτεί την αδυναμία για μεγάλα χρηματικά κέρδη στη Γαλλία, λόγω της εξαθλίωσης των λαϊκών τάξεων. Είχαν ωθήσει επομένως τον Πρόεδρο Σαρκοζί να προετοιμάσει τον πόλεμο στη Συρία και συνέχισαν αυτό το σχέδιο όταν διαπραγματευόταν η γαλλική απόσυρση. Τα συμφέροντά τους εκπροσωπούνταν στα Ηλύσια από τον ιδιαίτερο Αρχηγό του Επιτελείου του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, τον Στρατηγό Benoit Puga, που κράτησε την ίδια θέση υπό του Φρανσουά Ολάντ.
 Η προεκλογική εκστρατεία του Φρανσουά Ολάντ χρηματοδοτήθηκε κατά κύριο λόγο και παράνομα από το Κατάρ. Το μικροσκοπικό εμιράτο αυτό, που κάποτε συνδεόταν με τη Γαλλία, κυβερνιόταν μετά το πραξικόπημα του 1995 από τον φιλόδοξο Sheikh Hamad. Έδωσε άδεια το 1999 στην Exxon Mobil να εκμεταλλεύεται χωρίς όρια το φυσικό αέριο της χώρας. Σε λίγα χρόνια, το Κατάρ θα γίνει έναν παγκόσμιο γίγαντα του φυσικού αερίου και de facto ιδιοκτησία των Rockefeller. Ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ επιλέγει τον Λωράν Φαμπιούς ως υπουργός Εξωτερικών, επειδή είχε υπηρετήσει ως μεσάζων μεταξύ του ιδίου και του εμιράτου. Ωστόσο, ο υπουργός είναι και αυτό που συνήθως ονομάζεται «φίλος του Ισραήλ». Ως εκ τούτου, θα ωθήσει τη Γαλλία να «αιμορραγήσει» τη Συρία.

Η επίθεση ξεκίνησε στις 18 Ιουλίου 2012 από μια βομβιστική επίθεση που στοίχισε τη ζωή στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Συρίας. Ακολούθησε ένας πόλεμος δεκαοκτώ μηνών που άφησε πάνω από 100.000 νεκρούς. Συνηθίζεται σήμερα να λέγεται ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα έχει στρατιωτική λύση, επειδή οι Κόντρας αντικαθιστώνται με όσους είναι και ο ρυθμός της εξόντωσης τους.

Η Μόσχα και η Ουάσινγκτον μιλούν σήμερα για μια διάσκεψη Γενεύη 2.
Πράγματι, το Ηνωμένο Βασίλειο αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω μιας ψηφοφορίας της Βουλής των Κοινοτήτων του, ο Εμίρης του Κατάρ αναγκάστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες να παραιτηθεί, η Γαλλία δεν μπορούσε να διατηρήσει τη στρατιωτική πίεση λόγω της εμπλοκής της στο Μάλι, και η Τουρκία είναι πολύ διαιρεμένη για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας.
Παραμένει πραγματικά μόνο ένας παίκτης: η Σαουδική Αραβία.

Το Ριάντ έστειλε τον αναπληρωτή υπουργό της άμυνας του στο Αμμάν για να στρατολογήσει μια δύναμη 50.000 μισθοφόρων. Είχε σχεδιαστεί ότι ο χημικός βομβαρδισμός της Γκούτα Δαμασκού από τους Κόντρας με τουρκικό χημικό υλικό θα σηματοδοτούσε μια μεταστροφή της κατάστασης. Οι συμμαχικοί διοικητές συναντήθηκαν στο Αμμάν για να ρυθμίσουν τις λεπτομέρειες για την αλλαγή του καθεστώτος.
Και μετά: τίποτα.

Στην πραγματικότητα, όπως η Ουάσιγκτον ανάγκασε τον εμίρη του Κατάρ να εγκαταλείψει τη σκηνή, παρομοίως, αυτός ο ενθουσιασμός δεν είχε άλλο σκοπό από το να υποχρεώσει τη Σαουδική Αραβία να αποσυρθεί.
Μετά το ούρλιασμα από τον πόνο τους και τις ανακοινώσεις για εκδίκηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Σαουδάραβες πρίγκιπες ξαναμπήκαν προφανώς στη γραμμή, όταν ο Τζον Κέρι ήρθε να τους υπενθυμίσει ότι βρίσκονται στο θρόνο τους μόνο με τη θέληση της Δύσης.

Ως εκ τούτου, η διάσκεψη της Γενεύης 2 θα πρέπει να γίνει είτε στις αρχές Δεκεμβρίου είτε τέλη Ιανουαρίου.
Οι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει επιτέλους να επικυρώσουν τη μυστική συμφωνία ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον, εδώ και ενάμιση χρόνο.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά
Πηγή
Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)