Airbus 321 στο Σινά: παραμένει μονό μια υπόθεση

Ρώσοι ερευνητές έφεραν στην Αίγυπτο ένα πολύπλοκο εξοπλισμό για τον έλεγχο των συντριμμιών εντός και εκτός του αεροσκάφους. Ο εξοπλισμός αυτός επιτρέπει να ανιχνεύσει και να εντοπίσει τα εκρηκτικά με βάση αεροζόλ, με ένα επίπεδο ευαισθησίας 20 νανογραμμαριών. Εάν στο διάλυμα υπό εξέταση εμφανίζονται αποχρώσεις του καφέ-ιώδους, τότε πρόκειται για TNT, αν εμφανίζεται πορτοκαλί ίζημα, πρόκειται για τετρύλη ή άλλο εκρηκτικό της ομάδας Α (ΤΝΒ, DNT, πικρικό οξύ, κ.λπ.). Η ρωσική συσκευή διαθέτει μια σειρά από ξεχωριστές εξετάσεις για την ομάδα εκρηκτικών Β. Με αυτό το σύνολο, η εμφάνιση στο υπό εξέταση διάλυμα ροζ χρώματος θα ανέφερε τη χρήση δυναμίτη, νιτρογλυκερίνη, RDX, PETN , SEMTEX ή νιτροκυτταρίνη. Εάν οι χημικές αντιδράσεις των δοκιμών αυτών δεν εντοπίζουν εκρηκτικά στην ομάδα Α και Β, ο εξοπλισμός εξέτασης ελέγχει αυτόματα αν υπάρχουν ενώσεις που περιέχουν ανόργανα νιτρικά άλατα, χλώριο, βρώμιο ή υπεροξείδιο, που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αυτοσχέδιων εκρηκτικών (ANFO).

Η αιγυπτιακή εφημερίδα Almasry Alyoum δημοσίευσε μια ανακοίνωση από την ομάδα των ερευνητών για τη συντριβή του ρωσικού αεροπλάνου Α321 στη χερσόνησο του Σινά, που επιβεβαιώνει ότι δεν βρέθηκε κανένα ίχνος εκρηκτικών στα συντρίμμια του αεροπλάνο ή στα ρούχα και υφάσματα που συλλεχτήκαν από τους επιβάτες. Επομένως, η υπόθεση που κυκλοφορεί από τους βρετανούς αξιωματούχους ότι η συντριβή του ρωσικού αεροπλάνου προκλήθηκε από βόμβα στο σκάφος, με βάση μια υποτιθέμενη συνομιλία μεταξύ ηγετών του ΙΚ που υποκλάπηκε, αποδεικνύεται λάθος.

Η υπόθεση μιας επίθεσης από έναν πύραυλο εδάφους-αέρος ή αέρος-αέρος καταρρέει και αυτή, δεδομένου ότι οι κεφαλές πυραύλων περιέχουν TNT, ουσία που δεν ανιχνεύτηκε από τους ερευνητές.

Καταρρίπτεται επίσης η υπόθεση της έκρηξης ενός κινητήρα, επειδή τα πτερύγια των αεριοστρόβιλων βρέθηκαν άθικτα.

Το ίδιο ισχύει για την έκρηξη μιας από τις δεξαμενές καυσίμων, καθώς βρίσκονται στα φτερά και μια έκρηξη, δεξιά ή αριστερά, θα είχε ως αποτέλεσμα την αποσύνδεση του σχετικού φτερού από την άτρακτο. Εν τούτης τα φτερά έπεσαν άθικτα στο έδαφος, λίγα μέτρα από το μπροστινό μέρος της ατράκτου, και στη συνέχεια κάηκαν, γεγονός που δείχνει ότι δεν έχουν αποκολληθεί από την άτρακτο και δεν υπήρχε φωτιά στις δεξαμενές πριν να έρθουν σε επαφή με το έδαφος.

Έτσι αποδεικνύεται ότι ο μύθος που κατασκευάστηκε από τον αμερικανικό δίαυλο NBC, σύμφωνα με τον οποίον το Πεντάγωνο δήλωσε ότι αμερικανικός στρατιωτικός δορυφόρος είχε εντοπίσει μια εκπομπή θερμότητας και φωτός κατά τη στιγμή του ατυχήματος, είναι ψέμα. Τελικά, σε αυτή τη φάση, το ΙΚ ή οποιαδήποτε άλλη τρομοκρατική οργάνωση δεν είναι αιτίες της συντριβής του Airbus A321 στο Σινά, γεγονός το οποίο ενοχλεί προφανώς τους Αμερικανούς και Βρετανούς. Γιατί;

Η αποσυμπίεση στο αεροσκάφος παραμένει μια από τις υπόθεσεις, αλλά μόνο ως αποτέλεσμα των χαοτικών ελιγμών του αεροσκάφους, και όχι ως καθαυτής αιτίας. Όπως το επισήμανα σε προηγούμενο άρθρο [1], οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις σκαμπανεβάσματος με αρνητικά και θετικά φορτία πέρα από τα φυσιολογικά όρια για ένα επιβατικό αεροσκάφος, είναι η αιτία της αποκόλλησης των πλαστικών πανέλων οροφής και πλευρών που οδήγησε στη στρέψη και εξάρθρωση ορισμένων στοιχείων αντοχής της δομής του αεροσκάφους (νομείς, διαμήκεις δοκοί, κ.λπ.) και θραύση υδραυλικών εύκαμπτων φιξαρισμένων στα πλαστικά πανέλα. Εν απουσία υδραυλικής πίεσης, το πλήρωμα του αεροσκάφους δεν μπορεί να ελέγξει το βάθος ούτε την κατεύθυνση. Το ασυνήθιστο θόρυβο στην καμπίνα, που βρέθηκε κατά τη διάρκεια της ανάλυσης του μαύρου κουτιού υποδεικνύει τη πιθανή ερμητική από-στεγανοποίηση, ακολουθούμενη από εξάρθρωση των κομματιών του αεροπλάνου, σε υψόμετρο περίπου 5 000-6 000 μέτρα, όπως επιβεβαιώνεται από το αντίκτυπος των μεγάλων θραυσμάτων του αεροσκάφους σε μήκος πάνω από 2 χιλιόμετρα προς την κατεύθυνση της πτήσης.

Επιστρέφοντας στην ώρα 6:12:59, στο ξετύλιγμα του ατυχήματος, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμε κάθε μία από τις διακυμάνσεις των παραμέτρων της πτήσης. Είναι ουσιαστικό να τονίσουμε ότι το αεροσκάφος πετά εκείνη τη στιγμή με τον αυτόματο πιλότο. Σε πρώτη φάση, έχουμε να κάνουμε με μια κάθοδο για 3 δευτερόλεπτα, με μια απώλεια ύψους 150 m, η οποία οδήγησε σε αρνητική υπερφόρτωση 2 g. Αυτός ο ελιγμός παραείναι απότομος, και παράγει την αίσθηση ενός «θύλακα αέρος» για να έχει διαταχθεί από το πλήρωμα.

Η δεύτερη εντολή είναι η ανάκτηση του αεροσκάφους που ανηφορίζει 800 μέτρα σε 2 έως 3 δευτερόλεπτα, προκαλώντας θετικές υπερφορτώσεις 5 έως 6 g, που υπάρχουν μόνο για μαχητικά αεροσκάφη σε στενές αερομαχίες, οδηγώντας σε απώλεια της όρασης του πιλότου, που ονομάζεται «μαύρος πέπλος» στη γλώσσα της αεροπορίας. Κατά την άποψή μου, είναι αδύνατο ότι η εντολή αυτή να προέρχεται από το πλήρωμα, μόνο ένας ελαττωματικός αυτόματος πιλότος θα μπορούσε να την δημιουργήσει. Εάν οι πιλότοι ήταν στα χειριστήρια, μετά την πρώτη βίαιη κάθοδο, θα είχαν ανακτήσει τον έλεγχο του αεροσκάφους σταδιακά, πρώτα οριζόντια για 8-10 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια σε ανάβαση για να γυρίσουν πίσω στο κανονικό ύψος πτήσης.

Η τρίτη εντολή αποτελεί στο να περάσουμε από μια ανάβαση με γωνία 40-50 μοιρών σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο, σε μια γωνία κατάδυσης 20 έως 30 μοίρες με αρνητική υπερφόρτωση 4g, και αυτός ο ελιγμός είναι αδύνατος να εφαρμοστεί από το πλήρωμα ενός αεροσκάφους γραμμής, αφού όλος ο κόσμος θα χάσει τις αισθήσεις του, με την εμφάνιση του «κόκκινου πέπλου». Οι μοναδικές στιγμές που θα μπορούσε πιθανόν το πλήρωμα να παρέμβει είναι στις μικρές διάρκειες οριζόντιας πτήσης των 5 και 3 δευτερόλεπτων που διακόπηκαν από άλλες ανεξέλεγκτες εξελίξεις. Σε κανονική λειτουργία, το αεροδυναμικό κέντρο του αυτόματου πιλότου δεν επιτρέπει να εκτελέσει ελιγμούς κοντά σε υπερφορτώσεις εγγύς του ορίου θραύσης των υλικών, ανεξάρτητα από τις εντολές του πιλότου με τη λαβή. Η αιτία αυτών των χαοτικών ελιγμών δεν μπορεί παρά να είναι η δυσλειτουργία του μηχανισμού του αυτόματου πιλότου.

Εκτός από μια βλάβη του υπολογιστή του αυτόματου πιλότου που προκύπτει από τη φθορά του υλικού, εξήγησα σε προηγούμενο άρθρο, ότι ήταν δυνατό να ληφθεί απ’ έξω ο έλεγχος του αεροσκάφους A321, είτε μέσω παρέμβασης στο λογισμικό του αυτόματου πιλότου, είτε μέσω προγράμματος που εισήχθη προηγουμένως, είτε μέσω εκπομπής από το έδαφος.
Κατά περίεργη «σύμπτωση», από το πρώτο δευτερόλεπτο που εμφανίστηκαν οι χαοτικοί ελιγμοί, τόσο ο αναμεταδότης, όσο και ο ραδιοφωνικός σταθμός δεν μετέδωσαν τίποτα προς το έδαφος.
Ο αναμεταδότης θα είχε αναφέρει στους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας τις παράμετρους της πτήσης του αεροσκάφους και, μέσω του εποχούμενου ραδιοφωνικού σταθμού, το πλήρωμα θα μπορούσε να αναφέρει την εμφάνιση μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης και να είχε περιγράψει τη συμπεριφορά του αεροσκάφους.

Το τι οδήγησε σε αυτή ακριβώς τη στιγμή, στη δυσλειτουργία του αυτόματου πιλότου, μόνο η εξεταστική επιτροπή μπορεί να το προσδιορίσει.